Er uppeldinu áfátt?

Að taka þátt í mótmælum er mikill ábyrgðarhluti. Sá sem tekur þátt í mótmælum verður að láta skynsemi ráða og gera sér grein fyrir hvar mörkin eru.

Síðastliðna þrjá daga hefi eg verið við þinghúsið að mótmæla. Satt best að segja fannst mér dagurinn í dag bestur af þeim öllum enda var vart að sjá annað en að allt hafi farið friðsamlega fram þó hávaðinn væri nokkuð mikill. Einkum var eitt hljóðfæri um tíma sem sló öll hávaðamet, gongó sem gefur gríðarlega djúpan en kröftugan hljóm. Átti eg þátt í því um tíma ásamt öðrum að berja það en að jafnaði þurftu tveir að bera þetta þunga málmásláttarhljóðfæri uppi og sá þriðji að slá það. Um hálf fjögur þurfti eigandinn að yfirgefa samkomuna og aðstoðuðum við tveir sem síðast áttum þátt í að spila á það að bera það áleiðis í bíl eigandans.

Það er miður að sjá að sumir gleyma sér hins vegar í alls konar skít- og matvælakasti. Það er öllum ósamæmandi og engum til framdráttar. Börn sem fá ekki nógu gott uppeldi, freistast til að apa eftir þeim sem fyrir eru og taka þátt í vitleysunni. Þetta kann að hvetja þau til frekari dáða sem kannski endar í tómri vitleysu.

Um nokkurra ára skeið kom út tímarit í gömlu Mosfellssveitinni sem nefndist Mosfellspósturinn. Þegar þéttbýli efldist og ýms félagsleg vandræði lögðu innreið sína í sveitarfélagið var viðtal við síðasta hreppsstjórann okkar, hann Jón á Reykjum sem enn lifir í hárri elli. Þessi uppeldismál komu til umræðu og þá kvað bóndinn aldni við eitthvað á þá leið, að svo væri að skilja „að sumir foreldrar teldu að börnin þeirra ættu að alast upp af kennurum og lögreglunni“. Voru þá nokkrir uppivöðslusamir krakkar á kreik í sveitarfélaginu og urðu vandræði af.

Auðvitað eiga foreldrar ekki að beita börnum sínum út í einhvern fíflaskap sem þau kannski sjálf hvetja þau til. Það nær ekki nokkurri átt.

Verkefni lögreglunnar er ekki að ala upp börn og unglinga. Það er fyrst og fremst foreldranir sem eiga að bera ábyrgðina og þegar börnin koma á skólaaldur á samvinna foreldra og skóla að vera meginstefnan í þessum efnum til að koma í veg fyrir að eitthvað fari út í vitleysu.

Þegar eg yfirgaf Austurvöll á fimmta tímanum í dag tíndi eg upp nokkra smásteina sem eg rakst á hér og þar. Færði nærstöddum lögreglumönnum sem á vakt voru með þeim orðum að steinarnir að tarna væru betur komnir í þeirra vörslu en einhverra óvita.

Mosi

Börn að atast í lögreglumönnum

Ólíkt hafast mótmælendur að - Lögreglumenn: þið eigið samúð skylda

Mig langar sem þátttakandi í mótmælum síðastliðinna 3 daga að lýsa yfir samúð minni gagnvart þeim lögreglumönnum sem hafa orðið fyrir aðkasti, móðgunum og jafnvel líkamlegum árásum. Slíkt á ekki að eiga sér stað og er forkastanlegt.

Lögreglumenn eru fólk eins og við sem eiga einnnig að njóta mannréttinda jafnvel þó þeir séu að gegna störfum sínum að gæta að allt fari vel.

Þessar ótilhlýðilegu bloggfærslur sem fela í sér móðganir, aðdróttanir og jafnvel þaðan af verra á lögreglan hiklaust að láta viðkomandi bera ábyrgð á gjörðum sínum.

Í morgun hugðist eg fara á þingpalla með yngri syni mínum sem aldrei á þingpalla hefur komið. Aðgangur var ekki opinn að þessu sinni og er sú ákvörðun skiljanleg í því ljósi sem núverandi ástand er. Drengurinn var að missa vinnu sína en einhvern tíma fljótlega kemur vonandi að því að hann fái tækifæri að skoða þingið „innanfrá“. Í staðinn gerðumst við feðgar báðir liðtækir við gongóið. Hann hefur verið starfandi í nokkrum lúðrasveitum um allmörg ár og hefur öðlast töluverða reynslu einkum við ásláttarhljóðfæri. „Tónlistin“ bergmálaði um allan miðbæinn og var mjög taktföst klukkustundum saman. Sumir vilja meina að þessi langa tónlist sem ómað hefur, megi nefna „Örlagasymfóníu íslensku ríkisstjórnarinnar“.

Það vakti mikla ánægju okkar feðga þegar einhver úr hópi mótmælenda í dag kom með nokkra tugi túlipana og færði lögreglumönnunum að gjöf. Þeir eiga allt gott skilið enda er starf þeirra ábyggilega með þeim erfiðustu og hættulegustu sem unnin eru í samfélaginu. Þeir eru tilfinningaverur sem allir og eru í svipuðu basli og við öll hin. Þeir hafa eins og við lent í vaxandi dýrtíð, gríðarlegum hækkunum á skuldum, himinháa vexti og tap á eignum, allt eins og við. Það sem skilur að er að á meðan núverandi ástand ríkir er atvinna þeirra trygg en á móti eiga þeir alltaf von á að lenda í hinu versta, hugsandi á ögurstund um konu, börn og aðra aðstandendur sína. Hvernig getur sú persóna verið innrætt sem leggur haturshug á lögreglumann vegna starfa hans? Getur verið að sjálfselskan og skammsýnin sé svo mikil að lokist fyrir alla mannlega skynsemi?

Eins og lesa má, þá var undirritaður að fylgjast með Kastljósinu í kvöld. Samúð mín er sem sagt mikil með lögreglumönnum og fjölskyldum þeirra.

Óskandi er að lögreglumanna bíði friðsamari nætur enda eiga þeir allt gott skilið. En við verðum að vona að ríkisstjórnin taki rétta ákvörðun bráðlega, efni til nýrra kosninga, ella má vart reikna með að við njótum friðsamlegra samskipta að öllu leyti. Það er vonandi óska allra að finnist góðlausn á öllum þessum hremmingum og þeir dregnir til ábyrgðar sem svo léttúðlega steyptu þjóðinni í þessar gríðarlegu skuldaævintýri braskmannanna.

Mosi - alias

 

 

Nafnbirtingin grafalvarlegt mál

Samfylkingunni ber að setja Sjálfstæðisflokknum úrslitakosti

Í þeirri stöðu sem nú er í íslenskum stjórnmálum á Samfylkingin fáa kosti kosti aðra en að setja Sjálfstæðisflokki úrslitakosti: annað hvort verði kosið í vor eða stjórnarslit. Samfylkingin á ekki undir neinum kringumstæðum að líða fyrir samstarf sitt við Sjálfstæðisflokkinn, öðru nær. Þau vandræði sem nú eru uppi í íslensku eiga rætur að rekja til 12 ára ríkisstjórnar Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins. Þá voru ríkisbankarnir einkavæddir og ákvörðun um Kárahnjúkavirkjun tekin. Hvoru tveggja átti sinn þátt í að til varð gervigóðæri sem varð féflettunum, gróðapungunum að féþúfu. Þessi umsvif leiddu eiginlega til landráða þar sem hagsmunum lands og þjóðar var fórnað fyrir gróðahyggjuna.

Ef Samfylkingin vill velja þá sömu leið og Sjálfstæðisflokkurinn vill nú að sitja sem fastast, kemur það ábyggilega fram í minnkandi fylgi þegar fram líða stundir. Allir flokkar hafa glutrað niður fylgi sínu í löngu samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn. Þá mun líta svo út að ráðamenn Samfylkingarinnar telji ráðherrastólana mikilvægari en skynsamleg ákvörðun í stöðunni eins og er. Allir Íslendingar eru undrandi yfir þeim seinagangi sem ríkisstjórnin viðhefur í allt of fáum ákvörðunum sínum. Þar skiptir mestu að vettlingatökum eigi að taka á forsprökkum fjárglæfranna. Það gengur auðvitað ekki að þeir sem eta bankana innanfrá sleppi. Eiga þeir ekki að fá sömu meðferð og venjulegir bankaræningjar?

Mjög mikilvægt er að taka ákvörðun um kosningar til þess að þegar megi hefja undirbúning.

Við Íslendingar þurfum að veita Sjálfstæðisflokknum og Frjálshyggjunni frí. Við þurfum að vinna að miklu og erfiðu endurreisnarstarfi eftir glannaskap og léttúð Frjálshyggjunnar sem Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokkurinn ber fyrst og fremst ábyrgð á.

Mosi

Ekki á kosningabuxunum

Tvær spurningar til dómsmálaráðherra:

Mig langar til að leggja tvær spurningar til Björns Bjarnasonar dómsmálaráðherra ef hann les eða megi ljá sér nokkra stund að lesa:

1. Hefur verið hafin rannsókn á meintum brotum þeirra sem ollu bankahruninu sem varða hegningarlög eða önnur sérrefsilög?

Vilhjálmur Bjarnason aðjúnkt við Háskóla Íslands telur að meint brot megi heimfæra undir 10. kafla hegningarlaganna um landráð. Þau ákvæði eru auðvitað börn síns tíma og löggjafinn þá ekki haft í huga að meint afbrot á sviði viðskipta gætu dregið heilt þjóðfélag niður í svaðið. En þessi verknaður hefur haft meiri og djúpstæðari áhrif á nánast hvert mannsbarn á Íslandi.

Skilyrði til að meint afbrot verði fært undir almenna ákvæðið um landráð í 86. grein er að um sé að ræða verk byggt á:

a.ofbeldi

b. hótun um ofbeldi

c. annarri nauðung eða svikum

annað hvort þar sem öll þessi skilyrði eru fyrir eða eitt sér.

Afleiðingin er að íslenska ríkið að hluta eða öllu leyti verði undir yfirráðum erlendra aðila.

Í greininni er gert ráð fyrir að verknaðurinn sé í þágu erlends ríkis en allt eins gæti verið um annan aðila, t.d. auðjöfra, hergagnaframleiðendur og aðra tegund viðskiptamanna eða braskara.

Hegningarlögin eru ákaflega óljós hvað þetta viðvíkur og nú þarf að láta hendur standa fram úr ermum og fá sérfræðilega aðstoð erlendis frá til að aðstoða við rannsókn og að hafa hendur í hári þeirra sem valdið hafa þessum hörmungum til að þeir megi svara til saka.

2. Önnur spurning lýtur að öllum þeim ósköpum af piparúða sem lögreglan virðist hafa undir höndum. Nú eru uppi efasemdir hvort lögreglan hafi beitt honum án þess að tilefni sé nægjanlegt. Í gær var eg vitni að því að lögreglan beitti piparúðanum rétt eins og þeir væru með vatnsbyssur. Ljóst er að heimildir lögreglu að beita þessum úrræðum eru fyrst og fremst tengd sjálfsvörn og einnig þegar lögreglumaður þarf að glíma við hættulegan glæpamann.

Nú var ekki um neina glæpi að ræða fyrir utan þinghúsið þó fólk léti ófriðlega með hávaða og tæplega er um neyðarvörn lögreglunnar að ræða og þaðan af síður sjálfsvörn.

Spurningin er þessi: Hversu mikið magn hefur lögreglan keypt af þessu varhugaverða efni sem ekki er vitað um hugsanleg varanleg skaðleg áhrif á þá sem fyrir verða. Og hvað er bókfærður kostnaður vegna þessa?

Þá má spyrja hvaða heimildir eru fyrir notkun þessa efnis?

Vinsamlegast

Mosi - alias

 

Hefjum þegar söfnun undirskrifta!

Við þurfum nýtt Ísland, nýtt lýðveldi og nýja nútímalega stjórnarskrá í stað þeirrar gömlu.

Í gær var lagt fram frumvarp 10 þingmanna Samfylkingarinnar um kosningar.

Kannski við ættum ekki að bíða eftir afgreiðslu þessa frumvarps í þinginu heldur að hefja nú þegar undirskriftasöfnun þar sem við hvetjum ríkisstjórnina að rjúfa þing nú þegar og efna til nýrra þingkosninga ekki síðar en um Hvítasunnu.

Annars ætti fólkið í Samfylkingunni að setja Sjálfstæðisflokknum mjög einfalda úrsliltakosti núna: annað hvort verður efnt til kosningu nu þegar í vor eða við göngum úr þessu ríkisstjórnarsamstarfi.

Samfylkingin hefur engu að tapa en allt að endur það traust sem hún hefur týnt niður í samstarfinu við Sjálfstæðisflokkinn. Svo er að skilja á öllum sviðum að Sjálfstæðisflokkurinn sé meira og minna feyskinn að innan í spillingu ekki síur en gamla Framsókn og ýmsir aðilar innan flokksins eru nátengdir spillingunni og er þá fjárhagsskandallinn í bankahruninu ekki undanskilinn!

Höldum kosningar í vor!

Kjósum nýtt þing og fáum nýja ríkisstjórn, nýtt lýðveldi grundvallað á nýrri og réttlátari stjórnarskrá!

Mosi 

„Eins manns dauði er annars brauð“

Ótrúlegt er hve lítil verðmæti skili sér til baka eftir „útrásarvíkingana“. Hér á landi er landið og þjóðin sem eldur græðgisvæðingar og Frjálshyggjunnar hafi eytt gjörsamlega. Allt þetta þarf að rannsaka og ótrúlegt að ríkisstjórnin sitji aðgerðalaus með hendur í skauti og aðhafist ekkert. Hvers vegna? Situr ríkisstjórnin sem leppar braskaranna? Það skyldi þó ekki vera.

Ef hér væri einhver dugur í ríkisstjórninni hefðu verið kallaðir til erlendir afbrotasérfræðingar í alþjóðlegum viðskiptatengslum. Ljóst er að ýms brot hafi verið framin með því að beita langvarandi blekkingum, undirferlum og jafnvel svikum. Að örfáir tugir viðskiptamanna nái að mergsjúga heila þjóð er hreint ótrúlegt. Allar eftirlitsstofnanir brugðust. Seðlabankinn brást. Davíð brást, Geir brást og Sjálfstæðisflokkurinn brást ekki síst eins og hann leggur sig.

Einhverjir prísa sig sæla og góðæri þeirra heldur áfram uns einhver sem er enn útsjónarsamari á kannski eftir að stela frá þeim milljörðunum og skilja þá eftir í skuldasúpunni. Það er nefnilega svo að auðurinn er jafn sleipur í hendi sem silfurpeningarnir 30 sem Júdas fékk í sínar hendur. Þeir hafa verið stöðugt í umferð og hafa aldrei fært eigendum sínum neina gæfu.

Mosi

Glitnir ASA seldur á brot af raunvirði

Voru landráð framin?

Athygli vöktu ummæli Vilhjálms Bjarnasonar varðandi þessa athafnamenn sem vaðið hafa á skítugum skónum í efnahagslífi landsins og hafa með ýmsum brellum átt megin þátt í falli banknna. Sérstaklega hafa vakið athafnir Ólafs Ólafssonar með tengsl viðskattaparadís á tiltekinni eyju í Karabíska hafinu.

Hegningarlögin okkar eru frá því í febrúar 1940 og voru sniðin eftir dönsku hegningarlögunum sem voru frá 1930. Stofninn í þessum lögum er frá 1869.

Þegar hegningarlögin eru sett var ekki gert ráð fyrir fleiri refsiverðum verknaði en þá var mögulegt að framkvæma. Nokkrum sinnum hafa hegningarlögin verið endurskoðuð bætt í þau eftir því sem þróunin í þjóðfélaginu hefur orðið. En lagasetning er yfirleitt alltaf nokkuð á eftir samtíðinni.

Um landráð er fjallað í X.kafla hegningarlaganna. Með landráðum er „átt við brot gegn öryggi og sjálfstæði ríkisins gagnvart öðrum ríkjum og sjálfsforráðum þess um eigin mál.“ Svo segir í greinargerð með frumvarpinu.

Almenna ákvæðið er í 86. gr.

„Hver, sem sekur gerist um verknað, sem miðar að því, að reynt verði með ofbeldi, hótun um ofbeldi, annarri nauðung eða svikum að ráða íslenska ríkið eða hluta þess undir erlend yfirráð, eða að ráða annars einhvern hluta ríkisins undan forræði þess, skal sæta fangelsi ekki skemur en 4 ár eða ævilangt.“

Nú er vart um ofbeldi að ræða en ljóst er að verkanaðarlýsingin nær yfir svik og nauðung við íslenska almanna hagsmuni. Ákæruvaldið verður að sanna að svo sé og einnig að um ásetning eða stórkostlegtgáleysi sé um að ræða.

Er þarna ekki nokkuð ljóst að með því að stofna til keðju ýmiskonar viðskipta á þann hátt  og með því markmiði að hafa áhrif á gengi hlutabréfa? Þetta eru blekkingar og svik gagnvart öðrum hluthöfum bankans til þess gerð að Fjármálaeftirlit og aðrir eftirlitsaðilar létu blekkjast.

Sjálfur tapaði undirritaður nokkrum milljónum í falli bankanna.

Mosi

Ríkisstjórnin er rúin trausti

Nú eru friðsöm mótmæli að breytast í ólgu í samfélaginu. Þegar þetta ástand liggur fyrir eru alvarleg tíðindi í aðsigi. Hvers vegna er svona komið?

Ljóst er að ríkisstjórnin hefur borið mikinn hnekk af afgerðarleysi vegna bankahrunsins. Undir þessum kringumstæðum ber að gera EITTHVAÐ. Ríkisstjórnin virðist vera gjörsamlega utanveltu við umræðuna í samfélaginu.Það sést vel á dagskrá þingsins í dag: Eitt af þeim forgangs- og eftirlætismálum Heimdellinga eru breytingar á lögum um áfengi. Skyldi þetta vera í forgangi hjá ríkisstjórninni?

Hver er opinber skýring ríkisstjórnarinnar á því hvers vegna Gordon Brown beitti Íslendinga hryðjuverkalögunum? Hvaða ráðstafanir hefur ríkisstjórnin gert til að endurheimta þær miklu eignir sem braskarar þeir sem grófu undan bankakerfinu og einnig að koma lögum yfir þessa herramenn? Voru framin landráð og verður hafin nú þegar rannsókn á þeim meintu glæpum? Greiningardeild ríkislögreglunnar átti að halda utan um þetta mikilsverða verkefni.

Hvað hyggst ríkisstjórnin gera til að draga úr gríðarlegri eignaupptöku skuldugra Íslendinga? Lögleysa veður uppi. Hvað hyggst ríkisstjórnin ger til að koma böndum á vaxtaokur Seðlabankans? Að halda uppi himinháum stýrivöxtum með mjög hárri dýrtíð var talin mikil goðgá hjá vönduðum bankamönnum. Hvað hyggst ríkisstjórnin gera til að halda uppi atvinnu í landinu?

Allt þetta eru verkefni sem blasa við. Ríkisstjórnin talar og talar en það kemur okkur akkúrat ekki að neinu gagni. Hún er gjörsamlega rúin öllu trausti og sífellt fleiri vilja að hún segi tafarlaust af sér en gleymi ekki að rjúfa þing áður og efna til nýrra kosninga.

Mosi

Mótmæli mega ekki snúast upp í andhverfu sína

Straumhvörf

Fram að þessu hafa mótmæli síðustu mánuði verið yfirleitt friðsamleg. Nú er þolinmæði mótmælenda smámsaman að þrotum komin. Geir Haarde forsætisráðherra kvað ríkisstjórnina þurfa að hafa vinnufrið. Hvað skyldu þeir í ríkisstjórninni hafa verið að gera í heilan mánuð? Svo er að sjá á dagskrá þingsins séu einhver gömul dekurmál nokkurra Heimdellinga um breytingu á áfengislögunum eins og það sé mikilvægasta málefni sem þurfi að afgreiða á þessum degi.

Það sem máli skiptir er að ríkisstjórnin geri eitthvað. Nú hafa braskarar leikið lausum hala í samfélaginu og komið landinu fjárhagslega í kaldakol. Hvað hyggst ríkisstjórnin gera til að endurheimta þau miklu verðmæti sem braskarnir hafa dregið út úr landinu og komið e.t.v. í skattaskjól? Kann að vera um landráð í skilningi hegningarlaganna frá 1940 að ræða? Hvernig hyggst ríkisstjórnin koma á móts við alla þá sem skulda umtalsverðar upphæðir og eru að sliga undan okurvöxtum Seðlabankans? Og hvernig ætlar ríkisstjórnin að axla þá miklu ábyrgð sem nú blasir við?

Ríkisstjórnin hefur ekkert gert. ASkkúrat ekkert annað en að rifja upp hve vel gekk að gefa þjóðinni langt nef með gervigóðærinu. Við erum jafnnær eftir meira en ársfjórðung hvers vegna Bretar beittu okkur hermdarverkalögunum. Fjármálarspekingar frá þekktasta hagfræðiskóla heims undrast hvers vegna enginn tekur ábyrgð og enginn er látinn gjalda fyrir vanrækslu

ÞAÐ ER ÞESS VEGNA SEM FÓLKIÐ ER ÓÁNÆGT. ÞEGAR ÞAÐ MÓTMÆLTI Í DAG FENGU SUMIR Á SIG GUSU AF PIPAREITRI LÖGREGLUNNAR. AF MYNDUM ER GREINILEGT AÐ LÖGREGLUMENNIRNIR SEM BEITTU EITRINU BEITTU ÞVÍ AF HANDAHÓFI OG SPRAUTUÐU OFT BEINT Í ANDLIT FÓLKS. ÞETTA ER GLÆPUR!

Meðfylgjandi eru myndir sem eg tók í dag. Þar má sjá vígalega lögreglumenn gráa fyrir verjum og vopnum. Þar má einnig sjá unga konu sem nýbúin var að fá eiturgusu framan í sig. Mér varð hugsað til þess hvort við Íslendingar séum ekki komnir nokkuð nálægt lögregluríkinu. Piparúða á ekki að nota nema í nauðvörn og þarna voru ekki þannig kringumstæður að nokkuð réttlæti notkun hans. Einhvern veginn finnst mér að lögreglan skuldi þessari ungu konu afsökun sem og þá sem urðu fyrir barðinu á lögreglunni að ósekju. Sjálfur mátti eg forða mér við myndatökur að verða ekki sjálfur fyrir svona eiturgusu framan í mig.  

En við Austurvöll framan við þinghúsið og við vesturgaflinn voru nokkrir eldri lögreglumenn. Þeir voru ekki jafnvígalegir og hinir. Þeir voru allir jú í vinnunni en það þykist eg vita að margir þeirra einkum meðal þeirra eldri eru þeir eiginlega á bandi okkar. Lögreglumenn starfa undir erfiðum kringumstæðum og þeir eldri vilja forðast hvers konar illindi og hark.

Það er aðeins ein lausn á þessum vandræðum:

Ríkisstjórnin ber að segja af sér og vera fljót að því en gleyma ekki að rjúfa þing og boða til nýrra þingkosninga milli páska og hvítasunnu. Ríkisstjórnin er gjörsamlega rúin öllu trausti meðal þjóðarinnar fyrir aðgerðaleysi. Hún hefur horft aðgerðalítil á þegar bankarnir hrynja hver um annan þveran og allt fjármálakerfi landsins er rústir einar, dýrtíð veður uppi, stýrivextir hækkaðir upp úr öllu valdi og atvinnuleysi eykst. Eftir hverju er ríkissjtórnin að bíða?

Því miður er of seint að bíða eftir kraftaverki þegar þjóðfélagið brennur!

Mosi

Svæði við þinghúsið rýmt

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Við Alþingishúsið 20. 1.2009
• Við Alþingishúsið 20. 1.2009
• Við Alþingishúsið 20. 1.2009
• Við Alþingishúsið 20. 1.2009

Eðlilegar skýringar

Norðmenn hafa sýnt miklu meiri aðsjálni í fjármálum sínum. Þeir eru líki Þjóðverjum að velta hverri krónu áður en eyða henni. Þeir vilja ógjarnan taka lán og eru því erlend lán Norðmanna í lágmarki. Þá njóta þeir olíugróðans sem treystir hag þeirra mjög vel.

Hér á Íslandi sitjum við uppi með afleiðingar gervigóðæris sem m.a. var framkallað með byggingu Kárahnjúkavirkjunar samfara einkavæðingu bankanna. Skyndigróðamennirnir gleymdu sér gjörsamlega í fíkninni að græða og því er allt farið á eins vondan veg og reyndin hefur sýnt okkur. Við erum nánast gjaldþrota þjóð sem höfum tapað öllu: eignum, innistæðum, lánstrausti og það sem verst er: sífellt fleiri eru að missa vinnuna að auki!

Varað var alvarlega við ákvörðun um byggingu Kárahnjúkavirkjunar og of hraðri einkavæðingu bankanna. Svonefndir „kjalfestufjárfestar“ reyndust vera margir hverjir vera eins og loddarar, undirförulir og hafa verið iðnir við að koma stórgróðanum í skattaskjól.

Stjórnarandstaðan varaði mjög rækilega við þessu öllu saman og Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn hefur staðfest að þær aðvaranir áttu við rök að styðjast.

Of seint er að vera vitur eftir á. Hlálegt er að fyrrum formaður Framsóknarflokksins Valgerður Sverrisdóttir telji flokk sinn ekki bera neina ábyrgð á því sem komið er fyrir þjóðinni. 'Odýrari afsökun er varla unnt að finna norðan Alpafjalla um þessar mundir.

Mosi

Segja kreppuna ofmetna