Þreytt þingkempa?

Jóhanna Sigurðardóttir á mjög merkan þingferil að baki. Hún er ein af þeim þingmönnum sem einna lengstan starfsaldur hefur að baki, vel ef ekki sem lengst hefur setið á þingi af þeim sem nú sitja.

Síðasta kjörtímabil hefur verið einstaklega erfitt. Það var ekkert sældarbrauð að finna leið út úr þeim ógöngum sem bankahrunið skildi samfélagið í. Forystusveit Sjálfstæðisflokksins vissi lengi vel að ekki væri allt með felldu en létu eins og ekkert væri að. Var því miður ekkert aðhafst í aðdraganda hrunsins þrátt fyrir að vita mátti að ekki væri unnt að forðast þessa óvenjuhörðu lendingu í efnahagshruni þjóðarinnar og nánast allt skilið í kaldakoli.

Endurreisnin var erfið. Fyrst þurfti að fara yfir stöðu mála og finna hagkvæmustu leiðina. Það var ekki auðvelt enda var það bæði Jóhönnu og Steingrími J. mikilsvert að hlífa sem mest samfélagsuppbyggingunni. Reynt var að skerða heilbrigðisþjónustu og menntakerfinu eftir því sem unnt var. En hvarvetna var skorið niður.

Síðustu misserin hafa Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur verið að reyna að bæta stöðu sína. Þessir flokkar báru fyrst og fremst ábyrgð á einkavæðingu bankanna, ofþenslu og gervigóðæri. Nú telja þessir forystusauðir sér allar leiðir færar.

Þegar litið er til baka hefur „Þjóðarskútunni“ verið siglt á kyrrari sjó. Allt viðskiptaumhverfi er orðið  mun hagstæðara án þess að braskaranir hafi nað að koma ár sinni fyrir borð, Sérstakur saksóknari er kominn á gott skrið að rannsaka og ákæra glæframenn þó seint verði náð til þeirra allra, Stjórnarráðið gert betra og hagkvæmara í rekstri og fyrir liggur frumvarp að nýrri stjórnarskrá sem fullætrúar braskara á þingi kappkosta að koma í veg fyrir að verði samþykkt með ýmsum ráðum.

Er von að þessi gamla þingkempa þyki vera komið nóg af svo góðu?

Í raun ætti að þreyta stjórnarandstöðuna sem mest og ekki slíta þingi fyrr en í fyrsta lagi að ný stjórnarskrá hafi verið samþykkt. Að slíta þingi of snemma er „vatn á myllu kölska“. Nú þarf að duga en drepast. Það eru ekki nema nokkrar vikur til þingkosninga Jóhanna enda páskafrí framundan hjá landsmönnum og þingmönnum einnig. 

Nú ætti að leggja fram siðareglur þingmanna og sömuleiðis frumvarp um skoðanakannanir! 

Við eigum  nokkra metra eftir á þrautagöngunni miklu gegn bröskurunum! Þeir eru tilbúnir að grípa völdin. Þeir munu endurvekja Frjálshyggjuna með einkavæðingu á nánast öllu sem þeir vilja, splundra Stjórnarráðinu í smærri einingar til að auðvelda helmingaskiptastjórnarmyndun, reka Sérstakan saksóknara og gefa öllu braskaraliðinu upp sakir og setja eigin stjórnarskrá að eigin hugmyndum. Þá myndu þeir efla atvinnurekendavaldið og gera allt til að lækka kaupið m.a. með stórfelldum gengisfellingum í stíl við gamla tímann!

Ætli vinstra fólki þætti þá ekki orðið þröngt fyrir sínum dyrum. 

Baráttukveðjur! 

Jóhanna leggur til þingfrestun

Stangast frumvarp við aðra hagsmuni?

Margt er skiljanlegt er að þingforsetinn hafi verið að velta vöngum yfir þessu máli. En þegar grannt er skoðað er svæði þetta nokkuð langt, teygt að Tjörn, Austurstræti og Lækjargötu. Spurning hvort miða eigi við húsaröðina, gangstéttarbrún eða miðja götuna? Eftirlit á svo stóru svæði kann að vera bæði erfitt, mannaflafrekt og það sem kannski skiptir mestu máli: kann þetta frumvarp að skerða aðra hagsmuni?

Á svæði þessu eru ýmsir veitingastaðir, gamalt hótel (Borg) og sitt hvað fleira. Ef atvik vilja verða til þess að einhverjar uppákomur og jafnvel róstur verða eins og tíðkaðist í Búsáhaldabyltingunni, verður þá þessu svæði lokað með tilheyrandi röskun fyrir þá aðila sem hagsmuni hafa að gæta?

Yfirlýsing um að of stórt svæði sé lýst friðheilagt kann annað hvort að verða í raun sýndarmennska eða jafnvel tilefni til ofríkis af hendi þess opinbera og vekja tortryggni. Þess má geta að þingstaðir voru fyrrum lýstir friðhelgir, þ.e. ekki mátti vera vopnaður innan vébanda sem voru miðuð við mögulega nánd þar sem unnt var að beita vopnum, kastvopnum eins og spjóti og öxum eða skotvopnum (bogar og örvar). 

Þarna þarf að finna leið sem tekur mið af meðalhófi og skynsemi.  

Góðar stundir. 

Sérskipulagsvald um Alþingissvæði

Dapurleg hagsmunagæsla

Mér fannst oft sem lífeyrissjóðirnir hefðu lítinn sem engann áhuga fyrir að gæta hagsmuna sinna. Dæmi um það var á hluthafafundi Existu þar sem verið var að ræna fyrirtækið með því að þynna út hlutaféð með því að auka hlutafé um 50 milljarða án þess að ein einasta króna væri greidd í fyrirtækið.

Lífeyrissjóðir þeir sem áttu hluti hvorki mættu né létu aðra mæta til að mótmæla þessari ráðstöfun. Fyrir vikið var lögleysan látin ganga yfir og allir sem lagt höfðu fjármuni í beinhörðum peningum töpuðu. 

Hlutabréfin gáfu vel af sér

Launafólk greiðir tekjuskatt, álbræðslur ekki

Alveg er stórfurðulegt að tvö álfyrirtæki, Alkóa og Rio Tintan í Straumsvík, greiði ekki tekjuskatt.

Íslenskt launafólk greiðir hærri tekjuskatt heldur en þessi fyrirmyndafyrirtæki íslenskra hægrimanna!

Alkóa byggir starfsemi sína auk þess á umfangsmestri röskun á íslenskri náttúru og auk þess grafalvarlegum ruðningsáhrifum í íslensku atvinnulífi.

Og auk þess getum við minnst á að ekkert þessara 3ja álfyrirtækja greiða svo mikið sem eyrisvirði í umhverfisskatt sem víðast hvar er. Nemur hann um 25 Evrum af hverju tonni CO2.

Framleiðsla álbræðslnanna 3ja nemur um 1 milljón tonna af áli á ári. Við framleiðnina verður um tvöfalt magn CO2 þannig að meðgjöfin er 50 milljónir Evra á ári eða yfir 8 milljarðar króna!

Af hverju er ekki lagður á umhverfisskattur á Íslandi eins og í öðrum löndum? Er nauðsynlegt að gefa hann? Eru kannski einhverjir stjórnmálamenn eða jafnvelu heilu stjórnmálaflokkarnir sem njóta góðs af? 

 

Ekki greitt krónu í tekjuskatt í 10 ár

Hvað á gjaldið að vera hátt?

Í meira en 20 sumur hefi eg verið á feðinni með erlenda ferðamenn á Íslandi. Stundum kemur fyrir að eg er spurður hvar borgað sé fyrir aðganginn? Mikil er undrun þessara ferðamanna þegar þeim er tjáð að gjaldtaka tíðkist ekki.

Nú hafa þær fréttir borist að forsvarsmenn Bláa lónsins hyggjast rukka 10 evrur frá ferðafólki sem hyggst einungis skoða baðstaðinn og notfæra sér aðra aðstöðu þar eins og salerni. Þetta er sjálfsagt tíðkast víða.

Nú þarf að hugsa um mál þjoðgarðsins á Þingvelli alveg upp á nýtt. Þarna hefur verið gegnumstreymi umferðar áfram austur yfir Lyngdalsheiðina norðan verða og yfir sumarmánuðina norður frá Þingvelli, um Kaldadal og Uxahryggi.

Spurning er hvort ekki þurfi að taka upp veggjald +aðstöðugjald. En vegna skipulagðra ferða þarf að undirbúa þessa ákvörðun með meiri fyrirvara. Góð lending væri að setja fremur lágt gjald til að byrja með en hækka síðar eftir því sem aðstaða verður bætt, salerni byggð, fleiri upplýsingastöðvar og bílastæði og þ.h. Þá er spurning hvort taka beri upp bókunarkerfi þar sem aðeins hópferðabílum verði heimilt að aka um þjóðgarðinn. Þetta er víða erlendis eins og í Bandaríkjunum.

En við Íslendingar erum áratugi ef ekki aldir á eftir öðrum í þessum málum.

Ljóst er að gjaldtaka verði þjóðgarðinum á Þingvelli sem og öðrum þjóðgörðum mikilsverður tekjustofn í framtíðinni.

Öngþveiti framundan á Þingvöllum

Ekki gleyma nagladekkjunum

Auðvitað er umtalsvert af svifryki upphaflega fíngerð aska sem berst langt að með vindum. Hins vegar er mjög mikið ryk sem á uppruna sinn í að nagladekk spæna upp malbikið. Án nokkurs efa er þessi hluti svifryksins mun alvarlegri enda mengað þungamálmum áf nöglunum og tjöru. Svifrykið er varhugavert og engum hollt. 

Óhófleg notkun nagladekkja þar sem þeirra er ekki mikil þörf eins og á höfuðborgarsvæðinu er til vansa. Annað mál er fyrir þá sem búa og starfa úti á landi og þurfa að fara yfir erfiðar heiðar og þar sem aðstæður eru öllu verri. 

Svifryk yfir heilsufarsmörkum í dag

Er áróður Framsóknarflokksins fyrir heimsskingja?

Í nýjustu skoðanakönnuninni kemur fram að eftir því sem menntun er minni er meiri líkur á að viðkomandi kjósi Framsóknarflokkinn sinn! Gunnar Bragi er samkvæmur þessu enda gengur svona della vel í lítt menntað fólk.

Álykta má af þessari skoðanakönnun að eftir því sem kjósandinn er heimskari eru meiri líkur á að hann velji Framsóknarflokksinn og falli fyrir ódýrum áróðri og málflutningi hans.

Enn ein staðfestingin er komin fram að við ættum að biðja guðina að forða oss frá Framsóknarflokknum.

Áróður hans er eins einfaldurog unnt er enda honum ætlað að fiska atkvæði þeirra sem ekki leggja mikið á sig að velja stjórnmálaflokk eftir vanlega íhugun.

Góðar stundir en án Framsóknarflokksins.

„Skrípaleikur“ ríkisstjórnar

Raunhæf kjarakrafa

Langur vinnutími á Íslandi hefur aldrei skilað neinu fyrir launþega. Langi vinnutíminn kom hins vegar vinnuveitendur að góðu gagni enda dröttuðust lengi vel flestir örþreyttir heim eftir langan vinnudag sem skilaði nema kannski rétt fyrir nauðþurftum. Laun hafa lengi verið mun lakari en í nágrannalöndum okkar.

Í raun skilar styttri vinnutími betri afköstum. Vinnuveitendur hafa lengi vitað að mun betri afköst er að vænta af 2 starfsmönnum í 50% starfi en einum í 100% starfi. Því miður eru launin ekki alltaf í samræmi við afköst eða vinnuframlag.

Að krefjast styttingar vinnutíma úr 40 tímum í 36 er í raun um 10% kjarabót. Þó svo að ekki verði við þessari kröfu að öllu leyti þá er líklegt að þessu vderði skipt í 2 eða jafnvel fleiri áfanga í væntanlegum kjarasamningum.

Fram til 1972 var vinnuvikan 44 tímar. Var þá víða unnið fram að hádegi á laugardögum ef þessum 4 tímum var ekki deilt niður á virku dagana. 

Krefjast 36 stunda vinnuviku

Veit hann af áformum Sigmundar?

Nú hefur Sigmundur Davíð gefið út yfirlýsingar um gull og græna skóga og sagt bankabröskurunm langt nef ef ekki stríð á hendur. Spurning hvort Kínverjinn með alla vasa stútfulla viti af þessum áformum.

En sjálfsagt þarf Kínverjinn ekki að óttast, Sigmundur segir eitt í dag en gerir allt annað á morgun ef hann kemst til valda.

En það er dæmigert að braskarasnir virðast hafa mjög mikið umleikis og koma ár sinni betur fyrir borð meðan venjulegt fólk er í sífelldu basli.

Huang tekur þátt í útboði

Góðar fyrirmyndir

Eftir þessa löngu þulu finnst mér skorta á að vísa til þeirra siðareglna (Codex ethicus) sem allir lögmenn ættu að hafa í heiðri. Sú skylda er lögð á lögmenn að sinna störfum sínum af nærgætni og með réttlæti í huga. Þegar lögmenn sýna af sér háttsemi að vaki tortryggni, t.d. að leggjast gegn samvinnu að upplýsa mál, þá er auðvitað ekki von á góðu. Er mögulegt að rannsóknaraðili gruni lögmann um græsku og jafnvel hlutdeildarbrot?

Örn Clausen hæstaréttarlögmaður var þekktur sem afburða verjandi margra þeirra sem voru í þeirri stöðu að koma sér í slæm vandræði í samfélaginu og þar með vitlausu megin við lögin. Oft þurfti hann að leiðrétta ranghugmyndir skjólstæðinga sinna sem stundum vildu grípa til ótrúlegra málsbóta sem Erfni leist ekkert á. Átti Örn því oft frumkvæði að sá grunaði og ákærði játaði á sig sakir og „síðan krefjumst við vægustu refsingar“. Örn átti með þessu góðan þátt í að einfalda sakamál enda engar aðrar haldbærar varnir til sem leiddu til sýknu.

Töluvert ber á að verjendur þeirra sem komu við sögu spillingar og bankahrunsins vilji teygja sig ansi langt í vörn sinni. Mættu þeir taka sér Örn Clausen sér til fyrirmyndar í þeim efnum.

Vel kann að vera að ungir lögfræðingar séu fullbaráttuglaðir, vænti þess að ná betri árangri en er augljóst. Alltaf er meðalhófsreglan sem menn ættu að hafa í huga og að rétt sé að reyna að finna góða lendingu í þessum oft mjög snúnu og erfiðu málum.

Góðar stundir.

Hlerað fyrir og eftir yfirheyrslu