Mörg eru spilavítin

Að leika sér með spilafíkn er grafalvarlegt mál.

Mjög áþekkt þessu er sú fíkn sumra manna að leika sér með trúgirni og traust annarra. Þannig voru hundruðir milljarðar sviknir út úr samfélaginu með ýmsum hætti. Aðferðin var einkum þessi:

Efnt var til almenningsfyrirtækis sem virtist vera í góðum rekstri. Hliðstæð starfsemi var keypt og yfirtekin. Eignir og hlutafé keypt og veðsett, oft fyrir mun meira fé en reyndist raunverulegð verðmæti eignar. Þannig var ásókn mikil í jarðir sem þóttu sérstaklega vel til þess fallnar skrúfu upp markaðsverð til að veðsetja. Svo keyptu menn bankana til að auðvelda sér allt þetta.

Síðan voru grunlausir sparifjáreigendur allt í einu rúnir inn að skyrtunni, annað hvort misstu eignir og sparifé sitt.

Þessir þokkapiltar flúðu land og telja sig ekki meiri karla en það en þurfa að fara huldu höfði.

Þegar lögreglan grípur fjárhættuspilara við iðju sína eru menn staðnir að glæpnum. Því miður svaf Fjármálaeftirlitið í aðdraganda hrunsins. Var þeim kannski byrlað svefnmeðal svo höfgi þeirra truflaði ekki gamlið með fjármuni sem öðrum tilheyrði.

Braskaranir og fjárplógsmennirinir eiga ekki að fá frið.

Spilavíti lokað og 8 handteknir

Athugasemdir

[Jörundur Þórðarson, 13.12.2012 kl. 01:46]

Þurfum að innleiða lög utan um alla þessa starfsemi. Nú fer þessi starfsemi fram úti um allan bæ í hvers kyns skúmaskotum án eftirlits. Spilakassar eru úti um allt án nokkurrar neytendaverndar, hef heyrt all mörg dæmi um að menn fái ekki greiðslur úr kössum. Er ekki skárra að hafa alvöru kasínó sem getur auðgað þjónustu fyrir ferðamenn? Lagaumhverfið vantar alveg.