Villandi fyrirsögn

Í stað: „Þriðjungur andvígur háspennulínu“ hefði alveg eins verið unnt að segja: „Innan við 30% vill háspennulínu“ sem er öllu hlutlausara og nákvæmara.

Auðvitað skiptir máli hvernig umdeild mál eru kynnt. Með því að setja fram þá fullyrðingu að innan við helmingur sé andvígur er verið að gefa í skyn að hærra hlutfall sé meðfylgjandi sem raunin er ekki. Er verið með þessu að móta skoðun í stað þess að setja fram hlutlausa frétt?

Í Þýskalandi er því réttilega haldið fram að fréttin sé „heilög“. Fréttina má ekki hártoga, afvegaleiða flutning hennar eða setja í þð form að um afstöðu til viðkvæms deilumáls. Fréttin sem slík er hlutlæg eða „objektiv“. Hins vegar er fréttaskýringin frjáls og þar má setja fram skoðanir. „Kommenteð“ er huglægt eða „subjektiv“ þar sem fréttaskýrandanum er fullkomlega heimilt að túlka frétt og skýra hana.

Fyrirsögn þessarar fréttar er því ekki aðeins villandi, hún er sett fram til þess að hafa mótandi viðhorf í viðkvæmu deilumáli á Íslandi.

Þess má geta að hvergi í veröldinni er framleitt jafnmikið af rafmagni á haus og hér á landi. Meira en 50 sinnum meira rafmagn er framleitt en hver einstaklingur á Íslandi þarf. Umframframleiðslan fer í stóriðjuna að mestu leyti og spurning hvenær verður framleitt nóg. Einhvern tíma verður að setja mörkin hvenær hagkvæmt kann að framleiða meir.

Við kaupum raforkuna ekki mikið ódýrar en neytendur í nágrannalöndum okkar. Hins vegar njóta stóriðjufyrirtækin góðs af þessari gegndarlausu virkjanaáráttu. Kannski að vissir stjórnmálamenn og jafnvel heilu stjórnmálaflokkanir njóti góðs af því að sýna þessum aðilum einstakan skilning og vilji gjarnan fórna náttúru landsins til að leggja undir virkjanir og rafmagnslínur út um allt land?

Góðar stundir en án fleiri háspennulína.

Þriðjungur andvígur háspennulínu

Skattastefna Sjálfstæðra ungra skussa

Sjálfstæðisflokkurinn beitti sér fyrir ítarlegum lækkunum á sköttum sem einkum gagnaðist hátekjumönnum. Þeir sem minna bera úr bítum, báru eftir sem áður meiri byrðar en aðrir, jafnvel urðu að axla meira en þeir gátu. Hátekjumennirnir með öllum fyrirtækjum, sum í skattaparadísum erlendis, rökuðu saman gróða, greiddu kannski 10% fjármagnstekjuskatt, kannski engan skatt.

Nú er verið að reyna að fara í þessa sauma en hægt gengur.

Ungu skussarnir í Sjálfstæðisflokknum virðast hafa gleymt öllu. Þeir taka upp gömul kosningaloforð feðranna í trausti þess að fá sem flesta að trúa þessari skammsýnu skattastefnu. Mættu þeir líta til Frakklands þar sem til stendur að leggja 75% skatt á hátekjumenn en þeir greiða hér tæplega 50%.

Skattastefna skussanna endar fyrr eða síðar í ráðaleysu. Einhvern veginn verður að kítta upp í fjárlagagatið sem er syndakvittun óráðsstefnu ríkisstjórnar Skjálfstæðisflokksins. Þar átti helst enginn að borga skatta nema þá helst lágtekjufólkið.

Góðar stundir.

Vilja skoða upptöku Kanadadollars

Kornrækt á Íslandi

Á miðöldum var kornrækt stunduð mjög víða á Íslandi en lagðist af vegna kólnandi veðurfars fyrir um 5-6 öldum. Jafnframt barst meira af innfluttu korni sem íslenskir bændur náðu engann veginn að keppa við.

Klemens Kristjánsson á Sámsstöðum á Rangárvöllum hóf kornræktarrannsóknir á fyrri hluta síðustu aldar. Hann kannaði hvaða tegundir og kvæmi kæmu hér best að gagni og við hvaða kringumstæður kornið dafnaði best. Klemens komst að þeirri niðurstöðu að korn þroskaðist best í skjóli en hann hafði plantað skjólbeltum sem enn má sjá vestan Hvolsvallar.

Í dag byggja kornræktarbændur á merkum tilraunum Klemensar og þeirra sem síðar hafa stundað rannsóknir eins og t.d. Jónatan Hermannsson á tilraunastöðinni Korpu. Hann hefur með ítarlegum rannsóknum haldið áfram tilraunum Klemensar. Lætur nú nærri að um 10% þess korns sem nú er notað í daglegum þörfum Íslendinga ræktað hér á landi.

En betur má ef duga skal. Bændur mættu leggja meiri áherslu á kornrækt og fara betur eftir reynslu Klemensar.  Þeir eiga að koma upp miklum og góðum skjólbeltum sem brýtur niður vindinn og bætir öll vaxtarskilyrði. Klemens komst að þeirri niðurstöðu að kornið þroskast fyrr og kornöxin verði meiri, þyngri og þar með betri. Taldi hann að með skjólbelti mætti auka kornuppskeru um 25-30% sem ekki er lítið.

Kornrækt og skógrækt eiga sér mikla framtíð hér á landi. Mikilvægt er að auka þá þætti landbúnaðar á Íslandi þar sem þörfin er mest. Af sauðfjárhaldi verða fáir bændur ríkir. Sauðabúskapur er eiginlega alvarlegasta fátæktargildran í landbúnaðinum og mættu bændur sem og stjórnmálamenn skoða það mál betur með hag þjóðarinnar í huga.

Þegar unnt er að ná þessum mjög góða árangri í kornrækt á Rauðasandi, þá mætti ætla að jafngóðan árangurs mætti vænta víðast hvar á landinu og jafnvel betri.

Góðar stundir! 

Rækta bygg og hveiti á Rauðasandi

Mikill leiðtogi tekur ákvörðun

Eg hefi aldrei rætt við Jóhönnu en fylgst þess betur með störfum hennar í 3 áratugi. Hún er með sjóuðustu þingmönnum landsins og hefur mátt standa marga ágjöfina í ölduróti stjórnmálanna. Alltaf hefur hún haft hagsmuni allrar þjóðarinnar í fyrirrúmi og aldrei hugað að hygla sér og sínum. Þar eru freistingarnar við hvert fótmál og þær hafa Jóhanna alltaf staðist enda komin af góðu og merku alþýðufólki. Annað er ekki unnt að segja t.d. um helstu forystusauði elstu flokkanna á þingi sem báðir hafa verið í skammakrók stjórnmálanna eftir að hafa leikið sér að fjöreggi þjóðarinnar allt of lengi.

Jóhanna má vera þokkalega ánægð með drjúgt starf sem hefði auðvitað getað orðið enn betra hefði samstarf við stjórnarandstöðu og forseta lýðveldisins verið eðlilegt og viðunandi. Hvert smámál hefur jafnan verið blásið upp og gert tortryggilegt, allt gert til að leggja steina í götuna að endurreisnarstarfinu, já reyndar heilu fjöllin.

Það verður ekki létt verk fyrir Samfylkinguna að finna nýjan, farsælan og góðan leiðtoga sem tekið gæti við keflinu af Jóhönnu. Ekki er ólíklegt að nú muni hefjast mikil áskorunarherferð að hvetja Jóhönnu að endurskoða ákvörðun sína til að hún leiði Samfylkinguna áfram gegnum næstu kosningar. Hún hefur lagt mikið af mörkum í þágu lands og þjóðar að leiða okkur út úr þeirri gríðarlegu efnahagserfiðleikum sem Sjálfstæðisflokkurinn taldi sig ekki geta ratað frá.

Góðar stundir.

Jóhanna ætlar að hætta

Takmarka þarf umferð vélknúinna farartækja á vötnum landsins

Þetta óhapp staðfestir enn þörfina á að takmarka þarf umferð vélknúinna farartækja á vötnum landsins. Slys vegna ókunnugleika, handvammar eða jafnvel ölvunar gera aldrei boð á undan sér. Oft vanmetur fólk hæfni sína og búnað báta sinna. Veður getur breyst skyndilega og þar fram eftir götunum.

Líklegt er að afl bátsins hafi verið töluvert og hann því steytt á skerinu. Mildi er að enginn fórst en í Þingvallavatni hafa oft orðið slys og óhöpp sem ekki eru alltaf tilkynnt.

Umferð vélknúinna farartækja á vötnum verður að setja einhver skynsamlegar reglur. Setja þarf ákvæði um gerð og búnað báta og hversu mikið afl þeir mega hafa, gerð eldsneytis og setja einhverjar reglu um hámark ef um er að ræða mengandi efni. Æskilegastir eru rafvélar sem menga sáralítið, nánast enginn hávaði eins og fylgir sprengihreyflum.

Í 21. gr. draga frumvarps til nýrra náttúruverndarlaga eru hugmyndir sem þarf að orða betur.

Góðar stundir!

Synti slösuð í ískulda og myrkri

Kannski skynsamlegasta ákvörðunin

Sem ráðherra umhverfismála þótti Siv ákaflega umdeild. Hún leyfði Kárahnjúkavirkjun án þess að nein afdrifarík skilyrði væru sett af hennar hálfu. Hún var því allvaldamikil í valdabyggingu Davíðs og Halldórs.

Eftir að hún komst í stjórnarandstöðu varð hún betri þingmaður og kom við sögu nokkurra ágætra þingmála. Þannig má með rökum segja að hún hafi verið með skárri þingmönnum Framsóknarflokksins sem minnir einna helst á gamla og fölnaða biðukollu sem bíður þess að visna og hverfa í svörðinn.

Og kannski er það skynsamlegasta ákvörðunin hennar að hætta. Framsóknarflokkurinn eða öllu heldur Biðukolluflokkurinn er að verða að einhverri furðulegustu ljónagryfju norðan Alpafjalla þar sem valdabarátta milli fulltrúa braskara- og spillingaveldisins annars vegar og örfárra „Framsóknarfrávillinga“ af gamla skólanum.

Siv getur nú á vendipunkti lífs síns hrósað happi að eiga von á að njóta ofureftirlauna sem er einn stærsti minnisvarði ríkisstjórnar Davíðs Oddssonar ásamt Kárahnjúkavirkjun og einkavæðingu bankanna.

Góðar stundir - en án braskara biðukollumanna!

Siv hættir

Stoppa verður stórhuginn

Að byggja 60 herbergja hótel á landsbyggðinni í einum áfanga er nokkuð bratt. Betra er að áfangaskipta slíku verkefni og hefur reynslan sýnt að það er mun hyggilegri leið. Sennilegt er að þessi hótelbygging hefði verið byggð með lánsfé og sennilega hefði þurft enn meira lánsfé til reksturs. það sér hver heilvita maður að slíkt er glæfraspil enda með öllu óvíst hvernig svo stórt hótel komi út í rekstrarumhverfi sem ekki er alltaf dans á rósum.

Víða í ferðaþjónustunni hefur þótt farsælt að byggja eftir efnum og ástæðum. Pétur Geirsson hótelstjóri í Borgarnesi var þekktur fyrir að framkvæma ekki neitt fyrr en hann ætti fyrir framkvæmdinni hverju sinni. Þannig var lengi vel engin lyfta í þessu stóru hóteli enda var slík framkvæmd vandasöm og dýr að sama skapi. Pétur vildi hafa þetta almennilegt og leysa þurfti vandamál þar sem hæðir stóðust ekki alveg á milli áfanga. Ferðaþjónustubændur telja hyggilegt að hafa áfangana kannski 10-15 herbergi og sjá svo til hvernig bókast og nýtingin verður. Það er vitatilgangslaust að byggja of stórt hótel og það tekur mörg ár að ná fullri nýtingu jafnvel yfir sumarið. Þannig átti stórhugur á Selfossi sinn þátt í miklum rekstrarerfiðleikum með Hótel Selfoss. Þar var nýbyggingin reist með miklum stórhug en mörg ár liðu uns fullnýting komst á. Þessir rekstrarerfiðleikar léku Selfoss grátt að líkja við jarðskjálfta. Eitt öflugasta kaupfélag landsins, Kaupfélag Árnesinga sem var einn aðaleigandi hótelsins, varð fyrir gríðarlegu tapi, gott ef það fór ekki á hausinn.

Bygging hótela kann kannski að vera auðvelt. En að reka þau er oft meiri höfuðverkur. Hvort hækkun skattlagningar geri útspilið um hvort reka megi hótel er af. Þessi hækkun fer beint inn í verðlagningu gistiherbergja þvert á alla línuna og ætti því ekki að skipta einstöku gistihús ekki neinu höfuðmáli.

Hótel eiga ekki að vera gæluverkefni sem hengja má síðar á opinbera sjóði. Þeir sem vilja byggja og reka hótel væri hollt að lesa sig til um hvernig frumkvöðlarnir fóru að. Þeir forðuðust að framkvæma fyrir lánsfé enda hefur það reynst oft dýrasta og vitlausasta leiðin að byggja upp atvinnulíf.

Góðar stundir.  

Hætt við hótelbyggingar vegna hækkunar virðisaukaskatts

Fróðleg frásögn

Þessi fróðlega frásögn bandarískra hjón á efri árum frá fyrri tíð og einnig hvernig þau upplifa Ísland er öll full af lífsgleði og sanngirni. Þarna er „venjulegt“ fólk á ferð en þó ekki. Það hlýtur af hafa verið átakanlegt að standa í ýmsum stórræðum, vera á vaktinni með þeim heimsþekkta mannréttindabaráttumanni Martin Luther King, reyna að koma í veg fyrir villimennsku stríðsátaka á borð við eitt furðulegasta stríð veraldarsögunnar sem háð var í Víetnam og þar fram eftir götunum.

Þörf er að fá fleiri áþekkar frásagnir og þessa af fólki sem fær áhuga á Íslandi, m.a. vegna íslenskra skáldsagna, Sjálfstætt fólk eftir HKL og bækur Arnalds.

Þetta er með því læsilegasta sem eg hefi rekist á sem tengis Morgunblaðinu um alllanga hríð!

Góðar stundir!

Sat inni með Martin Luther King

Hvað eru pólitísk fingraför?

Í fréttinni segir: „Unnur Brá Konráðsdóttir, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, segir að pólitísk fingraför séu á þingsályktunartillögu um rammaáætlun“.

Hvað telur þingmaður þessi að séu  „pólitísk fingraför“?

Ákvörðunin um Kárahnjúkavirkjun var einhver svæsnasta og pólitíska ákvörðun sem gekk þvert á alla eðlilega skynsemi. Sú ákvörðun klauf þjóðina í tvær andstæðar fylkingar. Þar var ekkert farið eftir hugmyndum sem fyrir lágu um þáverandi rammaáætlun. Versti virkjanakosturinn var valinn sem hafði mestu umhverfisspjöllin!

Eftir að núverandi ríkisstjórn tók við völdum í Stjórnarráðinu var tekin sú ákvörðun að fara yfir alla virkjanakosti, flokka þá og skilgreina eftir bestu sjónarmiðum náttúrufræðinga og annars fagfólks. Ef Unnur Brá telur það vera „pólitísk fingraför“ þá mætti hún skoða betur söguna: Einkavæðing kvótans og síðar bankanna, ákvörðunin um Kárahnjúkavirkjun og stuðning við Íraksstrðið eru þetta ekki „pólitísk fingraför“?

Mætti þingmaður þessi skoða betur söguna áður en hún lætur frá sér fara fleiri furðulegar yfirlýsingar.

Góðar stundir.

Deila um pólitísk fingraför

Reynsla og ábyrgð nauðsynleg

Eggert B. Guðmundsson reyndist mjög farsæll forstjóri HBGranda. Eftirsjá er að honum en hann tekur við erfiðu hlutverki að endurbyggja N1 sem áður var Olíufélagið h.f. eða ESSO.

Eftirmaður hans, Vilhjálmur Vilhjálmsson hefur mikla reynslu að baki og hefur starfað um langa hríð í útgerðarfyrirtækinu og því mjög hæfur sem forstjóri. Líklegt er að hann fylgi varfærinni stjórnun fyrirrennara síns. Honum er óskað alls góðs að stýra einu mikilvægasta fyrirtæki landsins með hag þjóðarinnar og allra hluthafa í huga.

Góðar stundir.

Ráðinn forstjóri HB Granda