Kannski skynsamlegasta ákvörðunin

Sem ráðherra umhverfismála þótti Siv ákaflega umdeild. Hún leyfði Kárahnjúkavirkjun án þess að nein afdrifarík skilyrði væru sett af hennar hálfu. Hún var því allvaldamikil í valdabyggingu Davíðs og Halldórs.

Eftir að hún komst í stjórnarandstöðu varð hún betri þingmaður og kom við sögu nokkurra ágætra þingmála. Þannig má með rökum segja að hún hafi verið með skárri þingmönnum Framsóknarflokksins sem minnir einna helst á gamla og fölnaða biðukollu sem bíður þess að visna og hverfa í svörðinn.

Og kannski er það skynsamlegasta ákvörðunin hennar að hætta. Framsóknarflokkurinn eða öllu heldur Biðukolluflokkurinn er að verða að einhverri furðulegustu ljónagryfju norðan Alpafjalla þar sem valdabarátta milli fulltrúa braskara- og spillingaveldisins annars vegar og örfárra „Framsóknarfrávillinga“ af gamla skólanum.

Siv getur nú á vendipunkti lífs síns hrósað happi að eiga von á að njóta ofureftirlauna sem er einn stærsti minnisvarði ríkisstjórnar Davíðs Oddssonar ásamt Kárahnjúkavirkjun og einkavæðingu bankanna.

Góðar stundir - en án braskara biðukollumanna!

Siv hættir