Ófögnuður fyrrum bæjarstjóra

„Maður líttu þér nær“ segir gamalt orðatiltæki. Meistari allra meistara kvað marga sjá flís í auga nágrannans en kannast ekkert við bjálkann í eigin auga.

Fyrrum bæjarstjóra í Kópavogi fylgdi mikill ófögnuður. Spilling var umtalsverð og mikið var gert í að hygla vinum og vandamönnum. Ekki var alltaf farið eftir viðteknum venjum í stjórnsýslu og jafnvel valdníðslu beitt.

Nú er komið nóg af svo góðu. Gunnar er ekki sá stjórnmálamaður sem lítur yfir völl stjórnmála nema með mjög huglægum og hlutdrægum hætti. Fyrir honum er jafnrétti og að fara eftir lögum ekki rétta leiðin þegar unnt er að hygla þeim sem hann vill veita.

Góðar stundir en án leiðtoga á borð við Gunnar Birgisson. 

Þetta þarf að gera

Á Mannréttindadómstóllinn að vera í þjónustu hrunmanna?

Landsdómsmálið gegn Geir Haarde var mjög eðlilegt framhald af bankahruninu. Hver bar mestu ábyrgðina eins og málin stóðu haustið 2008? Hann var dæmdur mjög vægilega, þar sem refsing var eiginlega nánast engin. Á reyndar Landsdómur lof skilið hvernig úr þessu máli var leyst á mjög mannlegum nótum sem Hæstiréttur mætti taka sér að mörgu til fyrirmyndar.

Auðvitað eru ekki allir sáttir hvernig mál fara. Til er fólk sem sér eftir ævisparnaði sínum sem hvarf í bankahruninu sem Geir Haarde átti sinn þátt í að varð. Þetta fólk hefur sumt hvert reynt að fá hagsmuni sína viðurkennda fyrir dómi en oft án nokkurs árangurs en mikils kostnaðar sem er mörgum óbærilegur. Hagsmunir þúsunda hafa orðið að engu, allt vegna kæruleysis og léttúðar vegna einkavæðingar bankanna.

Telji Geir Haarde sig hafa erindi að kæra vandræðamál sín til Mannréttindadómsstóls Evrópu þá er honum það auðvitað frjálst. En sjálfsagt kosta þessi málaferli offjár og ekki er líklegt að hann fá nokkuð annað en fyrirhöfnina og enn meiri fjárútlátin út úr þessu. Geir átti möguleika á að koma í veg fyrir hrunið eða draga verulega úr því og þessi „glæpur“ verður ekki tekinn af honum. En Geir iðrast einskis, hann telur að honum beri engin ábyrgð á bankahruninu þó svo margar tengingar eru við hann í aðdraganda hrunsins.

Mannréttindadómstóll Evrópu er ekki ígildi „hundahreinsunar“ þar sem unnt er að fá heilbrigðisvottorð í tilfelli Geirs n.k. siðferðisvottorð að honum var bankahrunið óviðkomandi. Hann var sem forsætisráðherra yfirmaður Stjórnarráðsins og þar með framkvæmdavaldsins á Íslandi. Líkja má starfi Geirs sem skipsstjóra á skipi, „þjóðarskútunni“ sem strandaði illilega vegna kæruleysis skipsstjórans í aðdraganda hrunsins. Að siglingalögum ber skipsstjóri ábyrgð á skipi, áhöfn og farmi og ef hann sýnir eitthvað kæruleysi og léttúð í starfi sínu ber hann skilyrðislausa ábyrgð.

Sennilega muni ýmsir aumkast yfir Geir. Aðrir finnast þessi kærumál ekki vera honum til frægðarauka nema síður sé.

Mjög líklegt er að Mannréttindadómstóll Evrópu vísi þessu máli frá enda er ekkert í málaferlunum gegn Geir þar sem reynt var að halla máli gegn rétti hans. Ákæran byggðist á ítarlegri rannsókn og sökin fólst einkum í því aðgerðarleysi nefnilega að gera ekkert, ekki nokkurn skapaðan hlut, til að koma í veg fyrir hrunið eða draga úr því mikla tjóni sem það olli landsmönnum öllum.

Hafi Geir næga fjármuni að ráðstafa í þetta stúss er honum frjálst að eyða því í málarekstur sem kann að hafa meira tilfinningalegt fremur en praktískt gildi. Auðvitað er öllum annt um æru sína en um hana hefði Geir mátt kæra sig betur fyrri hluta árs 2008 og þangað til allt varð vonlaust að bjarga því sem bjargað varð. Aðdragandi hrunsins er nátengdur aðgerðarleysi Geirs sem hafði ýmsa möguleika til að vinda ofan af bankakerfinu og óráðsíu bankastjórnenda áður en allt varð um seinan.

Góðar stundir.

Geir kærir til Mannréttindadómstóls

Þá kom að því

Þegar haustar og kólnar má ætíð reikna með að götur verði varhugaverðar. Besta ráðið eru góðir vetrarhjólbarðar ekki endilega negldir því ekki koma naglaskammirnar alltaf að gagni nema fyrir þá sem selja þá. Og auðvitað þarf ætíð að fara varlega og miða hraða við aðstæður. Naglarnir hafa oft komið mörgum í koll og vakið falska öryggiskennd hjá ýmsum.

Góðar stundir!

Talsverð hálka í Reykjavík

Fjarar smám saman undan formanninum

Gylfi hefur alltaf verið umdeildur. Hann hefur aldrei þótt vera neinn sá skörungur sem margir fyrri ASÍ forsetar voru. Hann hefur oft verið nokkuð undanlátsamur gagnvart atvinnurekendum og hefur fengið gagnrýni.

Gylfi er nokkuð yfirlýsingaglaður án þess að mikið annað en loft sé að baki.

Vonandi ber ASÍ fólki sú gæfa að fá betri forystusauð en Gylfa á næstu árum.

Gylfi endurkjörinn forseti ASÍ

Siðleysið í viðskiptum

Þessi kona er mikilmenni. Hún stóð sig með mikillri prýði hér eftir hrunið og miðlaði okkur með dýrmætri reynslu af grimmum fjármálabröskurum í Evrópu.

Því miður hefur hún rétt fyrir sér. Siðferði í viðskiptum virðist enn vera á ákaflega lágu plani hér á landi og lítt hefur verið sinnt að bæta það.

Í rannsóknarskýrslu Alþingis um efnahagshrunið var ákall um að bæta þurfi viðskiptasiðferði. Í nýjasta Tímariti Háskólans í Reykjavík er vikið að viðskiptasiðferði og þar er farið dáldið í þessa sauma. Niðurstaðan er að viðskiptamenningin virðist vera á lágu plani og auðvitað verður ekki neitt traust byggt upp þegar svo stendur á.

Siðleysingjar hafa vaðið uppi. Þeir hafa barist seint og snemma með hnúum og hnefum nánast gegn öllu sem núverandi ríkisstjórn vill byggja upp. Ekki mátti koma á aukinni hagræðingu með endurskipulagi Stjórnarráðsins, fækkun ráðuneyta og ráðherra, ekki mátti endurskoða stjórnarskrána með að fela sérstökum þjóðfundi til þess vandasama starfs og ekki mátti sækja þá til saka sem ábyrgð báru á bankahruninu. Í þeirra huga var bankahrun eins og hvert annað viðskiptatækifæri sem almúginn mátti borga eftir að þrjótarnir höfðu hreinsað öll verðmæti út úr fyrirtækjunum.

Ef einhver vill koma lögum yfir þá þokkapilta sem höguðu sér eins og svæsnustu götustrákar í viðskiptum, stjórnuðu bönkum og fyrirtækjum, beittu öllum tiltækum ráðum til að auðga sig og sína. Þá er von að sá sami sitji uppi með sárt ennið og tapað mál og fé, fyrirhöfn mikil þegar Hæstiréttur braskaranna hefur síðasta orðið með sýknu skúrkanna og dæmir þeim málskostnað þeim í hag.

Auðvitað viljum við nýja nútímalega stjórnarskrá en ekki einhvern forngrip sem betur heyrir sögunni en nútímanum. Við mætum sem flest á kjörstað, segjum já við sem flestum spurningum á morgun, laugardag 20. október 2012.

Góðar stundir!

Meðan svo fer fram er ekki von á góðu. Eva Joly vill vara við þessari þróun.

Óttast annað hrun

Evrópusambandið tryggir friðsamleg samskipti

Aldrei í sögu Evrópu hefur verið jafnlangt friðsamt skeið og eftir að ríki Evrópu fóru að starfa saman á vettvangi EBE og EFTA og síðar Evrópusambandsins. Þessi viðurkenning staðfestir að Evrópusambandið er á réttri leið.

Við eigum að líta á þessa stöðu mála sem hvatningu að fullgilda þátttöku okkar en auðvitað með okkar skilyrðum og okkar forsendum.

Góðar stundir!

ESB fær friðarverðlaun Nóbels

Hvaða staðreyndir?

Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson, framkvæmdastjóri Atvinnuþróunarfélags Eyjafjarðar, kveður umræður um áform Kínverjans Huang Nubo hafa einkennst af dylgjum: „Staðreyndir málsins hafa ekki fengið að komast að í umræðunni, heldur hefur hún einkennst af upphrópunum“ eins og haft er eftir honum.

Sú draumsýn að ætla sér að reka lúxúshótel í nær 400 metra hæð yfir sjávarmáli með gólfvelli og öðrum lúxús á einu mesta harðindasvæði landsins byggist á óvenjumikillri bjartsýni.

Hvaða staðreyndir á Þorvaldur við?

Það má benda á að Kínverjar hafa verið nokkuð umsvifamiklir víða um heim. Í Austur Afríku hafa þeir komið sér upp n.k. kínverskri nýlendu sem er ekki í miklum tengslum við atvinnulíf frumbyggja þar í landi.

Kínverjar eru að koma sér upp miklu flotaveldi, nú fyrir nokkru tóku þeir í notkun gríðarlega öflugt flugmóðurskip og verður það sennilega rétt byrjunin.

Kínverjar hyggjast koma að námagreftri víða um lönd, m.a. á Grænlandi. Þeir vilja tryggja sér aðgang að mikilvægum hráefnum þ. á m. úrani sem umtalsvert magn er talið vera af´bundið í jarðlögum Grænlands.

Kínverjar vilja styrkja stöðu sína á Norður Heimskautasvæðinu m.a. vegna hlýnunar jarðar og opnun styttri siglingaleiða milli Austur Asíu, Evrópu og til austurstranda N-Ameríku.

Hefur Þorvaldur ekki skoðað þessar staðreyndir?

Og hvað með tengsl Huang Nubo við kínverska valdhafa?

Veit Þorvaldur að Huang Nubo er nátengdur þessum kínversku valdhöfum?

Og hvað má gera á Grímsstöðum þegar skammsýnir Íslendingar hafa opnað landið fyrir kínverskum athöfnum á Íslandi?

Ljóst er að hótel á Grímsstöðum verður aðeins nýtt í um 8-12 vikur á ári. Þar kemur veður og samgöngur í veg fyrir betri nýtingu. Svona starfsemi þarf að reka allt árið sem mörgum virðist yfirsjást. Hins vegar má á Grímsstöðum byggja upp umfangsmikinn framleiðsluiðnað byggðan meira og minna á stolnum hugverkum annarra. Kínverjar hafa hunsað mannréttindi hvort sem það eru persónuréttur eða réttur til hugverka. Núverandi staða Íslands er kjörinn staður fyrir framleiðslu með útflutning til Evrópu í huga.

Á Grímsstöðum væri haft að hafa umtalsvert njósnanet í allar áttir. M.a. aðsetur tölvuhakkara til að komast yfir mikilvægar upplýsingar bæði hernaðarlegar, stjórnmálalegar og viðskiptalegar vestan sem austan Atlantshafs.

Þá eru Grímsstaðir kjörnir sem aðsetur æfingabúða fyrir hermenn við erfiðar aðstæður. Leikjaglaðir Íslendingar fengju sennilega mörg verkefni við akstur og viðhald tækja ef af þessu verður sem Þorvaldur mætti kynna sér.

Þá er enn ein staðreynd:

Tíbet lögðu Kínverjar undir sig um miðja síðustu öld og fóru létt með. Þeir hafa lengi viljað leggja undir sína lögsögu eyjuna Taiwan en ekki haft erindi sem erfiði af því. Eyjan í norður Atlantshafi, Ísland, gæti orðið mun léttari biti fyrir kínverska heimsvaldasinna en Tíbet á sínum tíma.

Ef þessar staðreyndir liggja ekki ljósar fyrir, þá er spurningin þessi til Þorvaldar framkvæmdarstjóra:

Hvaða staðreyndir hafa ekki komið fram að mati Þorvaldar framkvæmdastjóra Atvinnuþróunarfélags Eyjafjarðar?

Góðar stundir en án skammsýnnar umræðu sem kann að varða takmörkun sjálfstæðis þjóðarinnar. 

Umræður upphrópana

Hryllingurinn magnast í Austurlöndum nær

Stríðsátök eru tilefni fyrir hergagnaframleiðendur og sala til að auka hag sinn. Í dag eru Bandaríkjamenn orðnir langstærstir í framleiðslu og sölu hergagna í heiminum. Í frétt í RÚV á dögunum sagði m.a.:

„Bandaríkjamenn eru langumsvifamestu vopnasalar í heimi, og árið sem leið sló öll met í sölu þeirra á herbúnaði og vígtólum til erlendra ríkja. New York Times segir alþjóðaviðskipti með vopn og vígbúnað hafa numið 85,3 milljörðum dollara í fyrra, jafnvirði 10.230 milljarða króna.

Bandaríkjamenn seldu langmest, eða liðlega þrjá fjórðu, fyrir 66,3 milljarða dollara, eða 7.950 milljarða króna. Rússar komu næstir þeim, seldu fyrir 4,8 milljarða dollara, 576 milljarða króna.

Árið 2011 var ekki aðeins metár í vopnasölu Bandaríkjamanna, hún jókst um hvorki meira né minna en 45 milljarða dollara frá því hittiðfyrra, en þá nam hún 21,4 milljörðum dollara.

Ástæðan er mikil viðskipti við þrjú ríki við Persaflóa; Sádi-Arabíu, Sameinuðu arabísku furstadæmin og Óman. Þannig keyptu Sádi-Arabar 84 háþróaðar F-15 orrustuþotur af Bandaríkjamönnum í fyrra, tugi Black Hawk og Apache-þyrlna og mikinn loftvarnarbúnað, auk annars, samtals fyrir 33,4 milljarða dollara, jafnvirði 4.000 milljarða króna“.

Heimild: http://www.ruv.is/frett/bna-met-i-vopnasolu-i-fyrra

Grimmdin, hatrið og tortryggnin er sannkallað vatn á myllu kölska og þeirra myrkraafla sem vilja telja það til mannréttinda að eiga byssur. Flest alvarlegustu glæpaverkin hafa verið unnin af vopnuðum brjálæðingum sem virðast ekkert vita lengur hvað friður, gagnkvæmur skilningur, fyrirgefning og náungakærleikurinn er. Þessir eiginleikar teljum við vera mikilvægustu kostir sem kristnin hefur lagt til siðmenningarinnar.

En er vonin úti? Við skulum óska þess að einhver von sé til að afstýra þessari heimsku að berjast á banaspjótum.

Góðar stundir.

Tyrkir gera árásir á Sýrland

Uppblásinn fréttaflutningur

Óli Björn hefur lengi verið þekktur fyrir göslarahátt í skrifum sínum.

Greinilegt er að nú hyggst hann ná forskoti á aðra frambjóðendur í væntanlegu prófkjöri. Það þykir vera vænlegt að skamma ríkisstjórnina og draga hvert mál í þann búning sem hæfir í ævintýri H.C.Andersens þar sem nokkrar fjaðrir urðu að hænsnahóp.

Ríkisstjórnin hefur átt í miklum önnum við að hreinsa til eftir frjálshyggjupartíið í boði Sjálfstæðisflokksins. Þar er margs að gæta og þarf að velta öllum steinum. Ríkisendurskoðun hefur staðið sig að mörgu leyti mjög vel en í þessu máli er staðan nokkuð krítísk þegar bræður þrír koma þar við sögu, ríkisendurskoðandinn sjálfur og bræður hans sem sitja hvor sínum megin við borðið.

Að Óli Björn reyni að grafa undan formanni fjárlaganefndar er klækjabragð af hans hálfu. Hvort það takist skal ósagt látið en formaðurinn er varkár í störfum sínum þó hann mætti vera orðvarari sem er góður kostur sem flestir þingmenn mætti prýða.

Einhverju sinni kvað Sigurður Líndal að hlutverk sitt væri að forða þjóðfélaginu frá lélegum lögfræðingum. Því miður tókst honum það ekki. Lélegir þingmenn og þingmannsefni er fullmikið af því góða.

Góðar stundir.

Pólitísk atlaga að Ríkisendurskoðun

Farið var eftir landslögum

Ekkert hefur komið í ljós að réttur hafi verið brotinn á Geir Haarde. Farið í einu og öllu eftir lögum sem SJálfstæðisflokkurinn átti frumkvæði að á sínum tíma. Lögin um Landsdóm eru frá 1963 en voru upphaflega sett á sínum tíma þegar æðsta framkvæmdarvaldið var komið á fót með stofnun Stjórnarráðsins 1.2.1904.

Ákært var og dæmt með hliðsjón af þessum lögum og dómurinn þótti fremur mildur og Geir sýnt fyllsta tillitsemi þrátt fyrir að hann hafði sýnt af sér einstakt kæruleysi í aðdraganda hrunsins.

Að fullyrða um eitthvað annað er alvarleg sögufölsun. Auðvitað er viss hluti þjóðarinnar ekki sátt en hvað átti nað gera annað en að láta reyna á þessi lög þó forneskjuleg kunna að vera? Geir var skipsstjórinn á „Þjóðarskútunni“ sem strandaði á bankahrunsskerinu sem aftur var af leiðing að glannalegri fjármálastjórn Sjálfstæðisflokksins í aðdraganda bankahrunsins sem rekja má til einkavæðingar bankanna ásamt Kárahnjúkavirkjun átti meginþáttinn í þessari kollsteypu.

Að einhver þingmaður í Evrópu sem tengist afturhaldi nog frjálshyggjuvillu setji fram yfirlýsingar, þarf Sjálfstæðisflokkurinn ekki að taka sem einhvers konar fagnaðarboðskap. Bankahrunið var í boði SJálfstæðisflokksins. Á þeim bæ vissu menn gjörla eða máttu vita að einkavæðing bankanna og Kárahnjúkavirkjun olli skelfilegum afleiðíngum sem þeir vilja ekki kannast við.

Það er hins vegar mjög athyglisvert hvernig „hrunmannaklíkan“ vill móta skoðanir í samfélaginu. Síðastliðin ár hefur verið unnið að nóttu sem degi að grafa undan trausti núverandi ríkisstjórnar undir forsæti Jóhönnu Sigurðardóttur sem þrátt fyrir allt hefur náð okkur út úr hremmingunum hvað sem einhverjar sálarlausar íhaldssálir vilja halda fram.

Góðar stundir!

Málið gegn Geir misheppnað