Þjófnaður fyrir opnum tjöldum

Þegar Bakkabræður fengu í gegn á hluthafafundi að auka hlutafé í Exista um 50 milljarða án þess að ein einasta króna væri greidd inn í fyrirtækið, var grófur þjófnaður framinn fyrir opnum tjöldum. Venjulega fara þjófar um í skjóli myrkurs en á hluthafafundi þessum mátti öllum viðstöddum vera ljóst hvað var um að vera. Í blöðum varð töluvert um þetta mál sem vakti athygli fyrir margra hluta sakir.

Sjálfur flutti eg tillögu um takmörkun atkvæðaréttar en sú tillaga var kolfelld með atkvæðum þeirra sem ætluðu sér að þynna út hlutafé annarra hluthafa, lífeyrissjóða og smárra hluthafa.

Í dag mun þetta hlutfé vera einskis virði í höndunum á þessum braskaralýð.

Spurning er hvort þurft hefði sprenglærðan hagspeking eða viðskiptafræðing að sjá gegnum þessar blekkingar? Sem óbreyttur smáhluthafi gerði eg mér strax grein fyrir þessu.

Mistök gerð hjá fyrirtækjaskrá

Kæruleysið gagnvart stóriðjunni

Íslensk stjórnvöld með forystu Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins hafa ætíð dregið lappirnar þegar mengunarmálin bera á góma. Strax í upphafi hefði mátt koma í veg fyrir vita óþarfa mengun.

Ljóst er að stóriðjufyrirtækin hafa komist upp með að setja upp ófullkominn hreinsibúnað með vitund og vilja þessara stjóriðjuflokka. Þeim er ekkert heilagt, aðeins að unnt sé „að koma hjólum atvinnulífsins af stað“ eins og þessir aðilar klifa seint og snemma um.

Ein ástæðan fyrir því að meðal þessara aðila eru háværir hópar sem vilja halda okkure utan við Evrópusambandið. Það er nefnilega svo að einn þátturinn í aðild að Evrópusambandinu er sameiginlega mengunarlöggjöf þar sem farið er mun strangari leið og markvissari ef einhver vill hefja mengandi starfsemi. Það er þetta „sjálfstæði“ sem þessum aðilum er umhugað að kontóristarniur í Bruxell eigi ekki að ráðgast með þessi mál. Það er nú svo að eitt af skilyrðunum að fá að hefja mengandi starfsemi er að afla sér mengunarkvóta sem ekki erú gefnir eins og Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn vilja gjarnan.

Kæruleysið gagnvart stóriuðjunni hefur verið mikið.

Ef þeim Bjarna og Sigmundi tekst að berja saman nýrri stjórn mun það ábyggilega verða á kostnað íslenskrar náttúru. Mjög líklegt er að þeir muni afmá allt það sem núverandi ríkisstjórn hefur áorkað varðandi náttúruvernd.

 

Þolmörkum náð á Grundartanga

Skynsamleg leið?

Reynsla af minnihlutastjórnum er ekki mikil á Íslandi. Hér hefur verið minnihlutastjórn nokkrum sinnum og er sennilega minnihlutastjórn Alþýðuflokksins í lok 6. áratugarins einna þekktust.

Víða um heim eins og t.d. í Svíþjóð hafa minnihlutastjórnir reynst ágæt leið til landsstjórnar. Minnihlutastjórn verður eðlilega að leita samninga við stjórnarandstæðinga til að koma þingmálum í gegn. Fyrir vikið þá hafa ýms lög sett af minnihlutastjórn þar í landi jafnvel lífseigari en þau lög sem meirihlutastjórnir hafa sett. Undirbúningur slíkra laga reynist því vera oft vandaðri en ella.

Ef hér yrði minnihlutastjórn, hvort sem væri núverandi ríkisstjórn eða annarra aðila sem hefði það markmkið að koma í gegn stjórnarskrármálinu og þá yrði þing rofið og efnt til nýrra kosninga sem sennilega allir myndu sætta sig vel við nema Sigmundur Davíð og félagar. Minnihlutastjórn Framsóknarflokksins væri sennilega einnig æskileg en þá gæti Sigmundur og hans félagar sýnt hvernig hann hyggst efna kosningaloforðin sem öllu raunsæju fólki þykir ansi brött. Ef honum tekst ætlunarverkið þá ætti að vera auðveldur eftirleikur fyrir Sigmund að mynda meirihlutastjórn. Hins vegar ef það tekst ekki þá má ætla að hann sitji sjálfur uppi með vandræðaganginn sem fáir skynsamir stjórnmálamenn vilja lenda í.

Við skulum sjá til en hugmynd Birgittu er sannarlega mjög raunsæ í þessari einkennilegu stöðu. Þessi kosningasigur Sigmundar og Framsóknarflokksins kann að reynast n.k. Pyrrhusarsigur, þ.e. kosta mikið. Þess má geta að eftir því sem flokkur er stærri, því minni verður aginn í flokknum og það kann kannski að verða sama raun Sigmundar og Jóhönnu að smala köttunum saman.

Góðar stundir!

Minnihlutastjórn möguleg?