Spillingaráhættan

Þessi uppákoma hjá Sjálfstæðisflokknum er sennilega upphaf mikils uppgjörs í íslenskri pólitík.

Vitað er að stórfyrirtæki hafi haft gríðarleg áhrif með fjárstreymi í þá stjórnmálaflokka sem þeim er þóknanlegir. Þetta er alþjóðlegt vandamál og þekkist víða. Fyrirtæki hafa nánast keypt stjórnmálamenn og jafnvel heilu stjórnmálaflokkana sér þóknanlega.

Í mörgum löndum þar sem virkt lýðræði er virt þá er í stjórnarskrá ákvæði um skyldu stjórnmálaflokka til að gera opinberlega grein fyrir uppruna og not þess fjár sem þeir hafa undir höndum. Um þessi mál ritaði undirritaður greinar í Morgunblaðið fyrir nokkrum árum og fékk fyrsta greinin fremur dræmar undirtektir. Þar gaf meira að segja gjaldkeri Framsóknarflokksins það út að óþarfi væri að setja reglur um þessi mál. Þau væru hvort sem er lítilfjörleg og skiptue engu máli.

Það fór þó svo að lög voru sett um fjármál stjórnmalaflokkanna að vísu var ekki gengið alla leið en þó það langt að nú hriktir í fjárhagslegum stoðum Sjálfstæðisflokksins.

Nú hafa nokkrir tugir milljóna valdið því að óvenjumikill taugatitringur er í Sjálfstæðisflokknum vegna greiðslan frá nokkrum fyrirtækjum í kosningasjóð flokksins.

Nú má spyrja hvort alþjóðleg stórfyrirtæki á borð við Alcoa og Impregilo hafi greitt háar fjárhæðir til Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins á þeim árum sem framkvæmdir á Austurlandi voru í undirbúningi? Þar voru gríðarlegir hagsmunir. Fyrir Impregilo var svo ástatt um mitt ár 2002 að til stóð að það yrði tekið til gjaldþrotaskipta vegna skulda. Það hafði ratað í ýms hneykslismál, m.a. mútuhneyksli í Lesoto í Suður Afríku og víðar. Alcoa hefur misjafnt orð á sér og mjög sennilegt er að þessi fyrirtæki hafi greitt vænar fúlgur í sjóði þeirra stjórnmálaflokka íslenskra sem sinntu hagsmunum þeirra hér á landi mjög vel.

Kannski Kjartan Gunnarsson minnist þessa og geti upplýst þjóðina hvað viðkemur Sjálfstæðisflokknum. Kannski það þurfi ekki endilega að minnast einnhverra manna en hversu háar fjárhæðir kunna aðhafa streymt í Sjálfstæðisflokkinn skiptir mestu máli.

Fyrirgreiðsla stórfyrirtækja og mútur til stjórnmálamanna er nánast sama fyrirbærið. Það var óvenjumikill völlur á forystumönnum Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins haustið 2002 þegar örlög hálendis Austurlands voru ráðin. Þá giltu engin lög um fjármnál stjórnmálaflokka og þeir sem þeim réðu komust upp með nánast hvað sem er, rétt eins og í spilltustu ríkjum heims.

Mosi

 

 

 

Upplýsir ekki hverjir leituðu styrkja