Hver á kvótann?

Þingmaður og fyrrum sjávarútvegsráðherra bókstaflega „gaf“ útgerðinni kvótann á sínum tíma. Þessi maður er Halldór Ásgrímsson sem er Hornfirðingum sennilega ekki ókunnugur. Halldór fór mikinn og var nánast einvaldur í þessum málum, þessi ákvörðun var ekki borin undir neinn, hann var meira að segja á öndverðum meiði við þáverandi forsætisráðherra, Steingrím Hermannsson sem vildi fara aðra leið. Lesa má um það í ævisögu Steingríms sem og í grein eftir Skúla Helgason þingmann í Fréttablaðinu í dag: Skemmdarverk.

Fyrir þá sem vilja kynna sér betur aðdragandann að gjafakvóta Halldórs Ásgrímssonar ættu að lesa grein Svans Kristjánssonar prófessors um þessi mál í Skírni hausthefti 2011 sem ætti að vera unnt að lesa á öllum betri bókasöfnum landsins. Grein Svans nefnist: „Varð þjóðþingið að þjófþingi? : lýðræðið og kvótakerfið 1983“.

Prófessorinn bendir á mjög alvarlega annmarka við þessa ákvörðun Halldórs sem sjómenn á Hornafirði mættu gjarnan kynna sér betur áður en þeir gerast verkfæri í höndum þeirra sem ranglega hafa verið færður kvóti að því virðist fremur að gjöf en afnota.

Í raun er eðlilegt að líta svo á að þjóðin eigi kvótann og útgerðin hafi afnotarétt að honum. Þar er mikill munur á, beinum eignarrétti og afnotarétti.

Braut Halldór rétt á þjóðinni með því að afhenda eignarrétt sem hann hafði ekki ráðstöfunarrétt á?

Á þetta kann að reyna og Halldór hefur auðvitað rétt á að verja hendur sínar. Hann átti persónulega gríðarlega hagsmuni af þessu máli sem síðar hefur komið í ljós.

Góðar stundir!

Hornfirskir sjómenn fordæma vinnubrögð stjórnvalda