Atvinnulíf í dróma: endurvekjum plaströraverksmiðjuna á Reykjalundi

Áður var blómlegt atvinnulíf í plaströrum á Reykjalundi í Mosfellsbæ. Framleiðslan gekk vel, hún stóðst strangar gæðaprófanir og var einnig mjög hagkvæm í verði fyrir kaupendur. Um 2 tugir manna höfðu atvinnu við þessa starfsemi: við framleiðslu, flutninga, þjónustu og samsetningu. Nú er þessi verksmiðja vannýtt meðan innflutningur á hliðstæðri vöru sem væntanlega er óhagkvæmari er flutt um langan veg frá útlöndum.

Í landinu er nú um 7% atvinnuleysi og hliðstætt atvinnuleysi er einnig í Mosfellsbæ. Í sept. s.l. voru 306 á atvinnuleysisskrá í Mosfellsbæ en mest var atvinnuleysi skráð 431 í apríl 2009.

Það er vægast nsagt mjög dapurlegt að þessi röraverksmiðja sé ekki nýtt í þágu samfélagsins. Reynsla og þekking glatast auk þess sem verðmæti verða ekki til meðan hún safnar ryki og ryði.

Því miður eru margir stjórnmálamenn nokkuð brattir og telja að áhersla á aukinn áliðnað sé eini vænlegi vaxtabroddurinn á Íslandi. Nú hefur komið á daginn að slíkar hugdettur beri að dragastórlega  í efa enda virðist margt benda til að komið er að kaflaskilum í þeim efnum. Verð á áli fer væntanlega lækkandi vegna aukinnar endurvinnslu og meðvitundar um að draga sem mest úr urðun.

Það er hyggilegra að hlúa að ýmsum litlum fyrirtækjum sem skapa verðmæti í heimabyggð. Líklegt er, að ef þessi verksmiðja væri starfandi nú, væru atvinnulausir í Mosfellsbæ töluvert innan við 300.

Mættu sveitastjórnir hafa þetta í huga, ekki aðeins í Mosfellsbæ heldur um allt land. Við erum að kaupa dýrar, óhagkvæmar og glutra niður dýrmætum atvinnutækifærum.

Mosi 

Danir selja hitaveiturör til Íslands