Merk tímamót

Þessi dómur Hæstaréttar í skaðabótamáli Skógræktarfélags Reykjavíkur gegn Kópavogsbæ felur í sér merk tímamót. Með honum er viðurkenndur réttur skógræktarfélags til að gæta hagsmuna skógræktar gagnvart framkvæmdaaðilum sem oft hafa seilst inn á svæði þar sem áratuga skógrækt hefur verið stunduð. Oftast hafa skógræktendur bölvað í hljóði en ákveðið að gera sem minnst í málinu og hafa framkvæmdaaðilar mjög oft fært sig upp á skaftið og eyðilagt starf þeirra sem vilja gjarnan prýða landið okkar með skógrækt.

Í þessum dómi er staðfestur eignaréttur skógræktaraðila til skógar síns þó svo landið sé ekki í eigu hans.

Hér eftir þurfa allir þeir sem vilja fara í framkvæmdir í skógræktarsvæði að undirbúa þær betur og semja fyrirfram við alla hlutaðeigandi aðila sem málið kann að varða.

Við Íslendingar búum í einu skógfátækasta landi heims. Í löndum þar sem skógur er umtalsverður hluti lands eins og í Þýskalandi eru ákvæði í skipulagslögum, að ef fara þarf í framkvæmdir í skóglendi, verði að rækta skóg í annað svæði ekki minna en það sem tekið er. Þessa einföldu, sjálfsögðu og sanngjörnu reglu mætti einnig setja í landslög hjá okkur.

Líklegt er að þessi dómur verði eftirleiðis góð leiðbeining fyrir alla þá sem málið varðar og einnig mikilvæg hvatning fyrir okkur sem viljum auka skógrækt á Íslandi.

Til hamingju góðir félagar í Skógræktarfélagi Reykjavíkur!

Mosi (ofurlítill skógarbóndi)

Kópavogur greiði skógræktarfélagi bætur