„Allt er betra en íhaldið“

Óskandi er, að fljótlega gangi að mynda ríkisstjórn á félagslegum grunni. Efir n.k. ketilsprengingu í vélarúmi þjóðarskútunnar þá hefur Sjálfstæðisflokkurinn ekki mikið upp á að bjóða landsmönnum annað en súrar sneyðar af Icesafe- ábyrgðum og annað í þeim dúr sem ekki nógu góður þefur a er af. Og spillt valdakerfi Sjálfstæðisflokksins hefur óneitanlega beðið skipsbrot.

Nú er framundan stutt kosningabarátta með áherslur á nýtt Ísland, nýja ríkisstjórn, nýtt stjórnkerfi og nýja stjórnarskrá sem verður innblásin af nýjustu og ferskustu straumum lýðræðisins.

Nú má dusta rykið af gamla góða slagorðinu: „Allt er betra en íhaldið“. Öllum Íslendingum er eða má vera ljóst, að engin ríkisstjórn hefur skilað af sér eins illa og ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins: Atvinnuleysi, gríðarlega ríkisskuldir vegna ábyrgða áhættufjárfestingafíkla, niðurskurðar á sviði samfélagsþjónustu. Allt samfélagið er bókstaflega meira og minna lamað.

Þetta er allt afleiðing ótímabærrar einkavæðingar banka, Kárahnjúkavirkjunar og óhóflegra stýrivaxta. Af ávöxtunum skulum við þekkja þá: Davíð og Geir hafa reynst okkur mjög illa sem „landsfeður“.

Þessi síðustu ár verða sennilega nefnd „ár hinna glötuðu tækifæra“ þegar við gátum með mun minni umsvifum haslað atvinnulífi okkar traustari og betri stöðu á heilbrigðari grundvelli.

Mosi

Ekki tími fyrir málfund

Sálarlaus veröld

Á sama tíma og hergagnaiðnaðurinn er að sópa saman hagnaðinum við sölu á hergögnum, flugvélum, byssum, skriðdrekum og sprengjum berast svona fréttir frá allsnægtalandinu hans Sáms frænda.

Því miður er samfélagsþjónusta ekki upp á marga fiska þar í landi eftir að Bush stjórnin hefur grafið svo illa undan henni.

Kannski þetta séu markmið íslenska íhaldsins að þeir sem minna mega sín í samfélaginu megi eta það sem úti frýs. Svo kalla þeir sig kristilega upp til hópa og sérlega trúhneygða!

Mosi

 

Dó úr kulda heima hjá sér

Eigum við eftir að sjá annað eins?

Að selja lúzúshús fyrir aðeins örlítið brot og það til eiginkonu er dæmi um undanskot eigna. Að öllum líkindum verður þessari „sölu“ eða eignaafhendingu rift, þ.e. eignin verði gerð upptæk og látin renna í væntanlegt gjaldþrot viðkomandi. Íslenskur réttur kveður á um að þrotabú hafi riftunarrétt allt að 1 ári áður en þrotamaður sá eða mátti gera sér grein fyrir að hann ætti ekki fyrir skuldum. Þaeesr lagareglur eru ábyggilega enn ákveðnari í Bandaríkjunum.

Spurning hvort við eigum eftir að sjá e-ð hliðstætt hér á landi. Nokkuið ákveðið dæmi en sem tengist fremur öðru t.d. mútum er þegar eigandi hvalveiðistöðvar á Vestfjörðum „seldi“ Hannesi Hafstein fyrsta ráðherranum stórt einbýlishús og var flutt suður og endurbyggt við Tjarnargötu. Það nefnist síðan Ráðherrabústaðurinn.

Þetta hús var sem sagt í byrjun 20. aldar „selt“ fyrir 1 krónu formsins vegna. Árið 1907 var kýrverðið nákvæmlega 100 krónur þannig að andvirði hússins nam vart lambsverði! Þegar Hannes lét af embætti seldi hann það ríkissjóði fyrir 52.400 krónur. Fékk HH greiddar 27.400 krónur auk þess að ríkissjóður yfirtók veðskuldir fyrir 25.000. Heimild: Stjórnarráð Íslands 1904-1964 eftir Agnar Kl. Jónsson, bls. 939. Óhætt má því segja að þessi eina króna hafi ávaxtast vel í höndum Hannesar.

Nú má líta á þetta í ljósi hvort þarna hafi verið einhvers konar spilling að baki. Hannes var sýslumaður Ísafjarðarsýslu um aldamótin 1900 og átti alldrjúgan þátt í að Skúli Thoroddsen var hrakinn þaðan úr embætti. Nú voru hvalveiðar um aldamótin háðar af töluvert mikilli grimmd og á þessum árum var stórhvelum nánast útrýmt um tíma vegna rányrkju. Sumar hvaltegundir náðu sér vart eftir þessar hvalveiðar eins og sléttbakurinn. Hann erð nánast útdauða.

Var salan á Sólbakkahúsinu ígildi mútna fyrir að vera þægilegt yfirvald og vera ekki með eitthvað óþarfa hnýsni og eftirlit með rekstrinum?

Mosi

Seldi húsið á 100 dali

Þökk sé Ólafi forseta fyrir þarfar upplýsingar

Ólafur Ragnar Grímsson forsetinn okkar hefur með framgöngu sinni gert meira en ríkisstjórnin að upplýsa okkur um stöðu mála og hvað þurfi að gera. Þó einn af stjórnmálafræðingunum, Baldur Þórhallsson, hafi gagnrýnt þessa aðferð mjög, þá stendur uppi að Ólafur með afburða reynslu sinni og þekkingu dregið aðalatriðin saman. Auðvitað gera stjórnmálamenn sér grein fyrir öllu þessu en ekki er svo að sjá, að þeir sem ábygð bera á hvernig komið er fyrir okkur, kæri sig um að forsetinn setji fram þessar nauðsynlegu upplýsingar fyrir þjóðina.

Sjálfstæðisflokkurinn og valdakerfi hans sem hefur verið í sífelldri sókn, bókstaflega hrynur sem spilaborg um þessar mundir. Hann hefur því miður brugðist þjóðinni. Í nær 17 ár hefur hann verið í mikilli sókn en nú er náanst allt landið í rústum eftir þessa einkennilegu ráðsmennsku.

Mosi

 

Ólafur Ragnar: Vildi upplýsa þjóðina

Eftirsjá að góðum og ungum þingmanni

 

Ágúst Ólafur hefur verið mjög góður og frábær þingmaður. Hann hefur verið talsmaður nýrra viðhorfa innan Samfylkingar sem vakið hafa óverðskulduga athygli. Ágúst á því allt gott skilið og vonandi kemur hann til baka eftir að hafa sótt sér framhaldsmenntun.

Mér fannst sem mörgum athugasemdin frá Óskari Magnússyni lögfræðing sem birtist um síðustu helgi í Morgunblaðinu ótrúlega rætin og óverðskulduga. Þar var verið að gera lítið úr Ágústi og jafnvel gera grín að eiginleikum hans. Mér finnst braskdýrkun íhaldsins vera langtum verri eiginleiki og að halda hlífisskyldi yfir þá sem bera raunverulega mikla ábyrgð.

Gangi þér allt vel Ágúst Ólafur og taktu jafnskjótt upp þráðinn og þú kemur til baka eftir framhaldsnám.

Mosi

Ég er ekki að fara í fússi