Ummæli Merkel kanslara Þýskalands

Spurning hvernig Rússar taka ummælum sem þessum. Kannski eru þau í eðli sínu líkt og að nefna snöru í hengds manns húsi. Að öllum líkindum líta Rússar á þessi ummæli sem mjög grófa ögrun og afskipti af innanríkismálum sínum.

Þá er spurning hvort Nató geti ekki verið sett í erfiða stöðu að þurfa að taka þátt í innanríkisófrið. Það er að vísu fordæmi fyrir slíku þegar um var að ræða að koma á skikog lögum í fyrrum Júgóslafíu. Þá voru ríki gott svo vel að leysast upp. Rússland er aftur á móti enn mjög öflugt og því þarf að fara mjög gætilega. Aðgát skal höfð í nælrveru sálar.

Spurning er hvort alþjóðaráðstefnur gætu leyst mál sem þessi. Fyrir botni Miðjarðarhafsins eru endalaus vandræði sem því miður hafa kostað gríðarlegar mannfórnir án þess að nokkuð hafi miðað við að leysa þau vandræði til hlýtar. Því miður hafa deiluaðilar verið allt of iðnir við hefndina og grípa hvertminnsta tilefni að magna deilurnar enn meir.

Mosi 

„Georgía getur gengið í NATO"

Athugasemdir

[ee (IP-tala skráð) 17.8.2008 kl. 19:47]

Er nú Morgunblaðið að reyna að búa til frétt. Hlustið frekar á myndbandið í staðinn fyrir að trúa túlkun blaðamanna Morgunblaðsins.

[ee (IP-tala skráð) 17.8.2008 kl. 19:55]

Hvers vegna er ekki skrifað meira um 9 11.

Hér er athyglisvert efni: http://video.google.com/videoplay?docid=9210704017463126290

[Guðmundur Ásgeirsson, 18.8.2008 kl. 12:00]

Hér er grein sem ég skrifaði nýlega um Íraksstríðið o.fl. í eftirleiknum af 9-11. Ég held að flest fólk með viti (netverjar a.m.k.) sé sem betur fer vaknað til rænu núna (loks 7 árum seinna!) og byrjað að reyna að átta sig á því hvað raunverulega er á seyði. Það tjóir bara ekki að vera endalaust að skrifa um það sem liðið er, stundum er verðugra að beina sjónum að málefnum líðandi stundar með kveikt á öllum skilningarvitum tilbúin að vara okkur á því að svona lagað verði endurtekið. Ef við festum okkur of mikið við fortíðina þá dreifir það athyglinni frá því sem í vændum er næst, sem er einmitt það sem skipuleggjendur svona atburða vilja helst. Vestanhafs er t.d. ennþá haugur af liði með JFK algjörlega á heilanum, en jafnvel þó að þar hafi auðvitað ekki verið allt með felldu, þá minnka líkurnar á nýjum uppgötvunum með hverju árinu sem líður. Jafnvel þó einhverjum tækist svo að fletta glæsilega ofan af djúpstæðu samsæri þá er vafamál hvort það myndi breyta nokkru í nútíðinni nema kannski fyrir þá örfáu sem ennþá trúa opinberu frásögninni 100%.