Útrás á krossgötum

Margir reka upp stór augu að lesa þessa frétt og átta sig ekki alveg á samhenginu. Það er skiljanlegt þegar venjulegt fólk á í hlut. 

Þegar grein Ragnars Önundarsonar fyrrum bankastjóra Íslandsbanka í Morgunblaðinu s.l. föstudag (4.4.) er lesin gaumgæfilega þá er mun auðveldara að skilja þetta samhengi:

Bankastarfsemi má greina í þrennt skv. grein Ragnars: Þjóðbanka eða seðlabanka, viðskiptabanka og fjárfestingabanka. Þessir þrjár tegundir banka hafa mismunandi markmið og hlutverk þeirra er eðlilega mismunandi. Þegar Bjarni Ármannsson sem hafði verið bankastjóri Framkvæmdabankans (sem var dæmigerður fjárfestingabanki, stofnaður úr ýmsum opinberum sjóðum), verður bankastjóri Íslandsbanka eftir sameiningu þessara banka, heldur Bjarni áfram starfi sínu fyrst og fremst sem bankastjóri fjárfestingabanka. Ragnar varar alvarlega við í greininni að aldrei megi blanda þessum mismunandi hlutverkum og markmiðum bankanna saman. Það kann að hafa verið meginástæðan fyrir því að Ragnar hætti í bankanum á sínum tíma að þar hafi orðið alvarlegur skoðanamunur, jafnvel ágreiningur milli bankastjóranna. Bankanum var stýrt með töluverðri ævintýramennsku eftir að Ragnar hætti:  Það voru tekin endalaus lán á erlendum lánamörkuðum til skamms tíma og endurlánað á hærri vöxtum til allt að 40 ára með veði í íbúðahúsnæði. Man nokkur eftir 100% lánunum?

Svo þegar alþjóðlegi lánamarkaðurinn verður fyrir fjárþröng um mitt ár í fyrra, þá kom í ljós alvarlegur lánsfjárskortur sem virðast hafa orðið langvarandi um víða veröld. Ekki dugar þó veð virðast vera góð, þau geta fallið í verði og þá getur gripið um sig óðafár og allt of margir reyna að losa fjármagn með því selja eignir sem aftur hefur áhrif til lækkunar. Það höfum við horft upp á undanförnu með fallandi verði hlutabréfa. Vonandi sjáum við fyrir endann á þessu áður en langt um líður en vandi fjármálamarkaðarins, fyrirtækja og einstaklinga eykst yfirleitt eftir því sem stýrivextirnir eru hækkaðir. Og svo er krónugarmurinn hans Davíðs til að flækja málið sem auðvitað ekki er til bóta.

Mosi

Glitnir Privatøkonomi svipt réttindum af norska fjármálaeftirlitinu