Tónlistaskólar á framhaldsskólastigi

Í um áratug hefur nám efnilegra nema tónlist verið háð því að þeir eigi ríka foreldra. Í áratug hefur Menntamálaráðuneytið ekki ljáð máls á því að ræða við Samband íslenskra sveitafélaga um aðkomu ríkisins að rekstri tónlistaskóla á framhaldsskólastigi. Fróðlegt væri að fá upplýsingar um hvert hlutfall ríkisins í rekstri þessara tónlistarskóla hafi verið mikill. Allir eru þessir skólar einkaskólar nema Listaháskólinn sem er rekinn af ríkinu og er því ríkisskóli. 

Á heimasíðu Sambands íslenskra sveitafélaga (www.samband.is) er fróðleg samantekt um ástand mála í Skólaskýrslu 2007 sem Mosi hvetur alla sem málið varða til að kynna sér gaumgæfilega þetta mál, alþingismenn, sveitarstjórnarmenn, líka ráðherra menntamála. Þar kemur fram að lög um fjárhagslegan stuðning við tónlistarskóla bíða enn endurskoðunar en nefnd var skipuð í ársbyrjun 2004. Ekki er kunnugt um hvort sú nefnd hafi skilað af sér nokkurri skýrslu, kannski nefndin hafi jafnvel aldrei komið saman?

Þetta er stórmál sem allir bíða spenntir fyrir. Einkaskólar eru ágætir en þeir þurfa að vera fjárhagslega vel í stakk búnir að sinna sínu hlutverki og geta staðið undir þeim væntingum sem til þeirra er vænst. Tónlist er eitt það besta til að efla hæfileika einstaklingsins og er undarlegt að Sjálfstæðisflokkurinn hafi ekki uppgötvað það nema örfáir að svo virðist.

Tónlistarskólarnir eiga allt betra skilið en að vera stöðugt fjársveltir. Þar ríkir á vissan hátt stöðnun, margir búa við ófullnægjandi húsakost, eru jafnvel í gömlu úr sér gengnu húsnæði sem ekki er beinlínis til að hrópa húrra fyrir.

Tónlistaskólar á framhaldsskólastigi eru ekki á verkefnalista sveitarfélaganna. Þau hafa yfirleitt nóg á sinni könnu.

Mosi 

Tónlistarnemendur bundnir átthagafjötrum?