Hvað á að gera við slagsmálaskrílinn?

Fyrir mörgum var það visst sport hjá sumum að abbast upp á lögregluna. Það var á þeim tíma sem á lögregluna var litið fremur sem valdtæki í höndum framkvæmdavaldsins. Þetta var e.t.v. áhrif vegna átakanna t.d. í Hvítastríðinu milli Ólafs Friðrikssonar ritstjóra Alþýðublaðsins og valdsmanna, Gúttóslagsins í nóv. 1932 og hasarinn við inngöngu í Nató 30. mars 1949.

Þessir tímar eru löngu liðnir og eiga vonandi aldrei aftur að koma upp. Fámennir hópar ungra manna eru með uppivöðslu og grípa til slagsmála. Hvers vegna? Lögreglan er í dag fyrst og fremst þjónustustofnun sem veitir alþýðu aðstoð auk þess að halda uppi lögum og reglu. Hún er einnig öryggistæki að verja borgarana gegn ólögmætum aðgerðum hvernig svo sem þær kunna að vera. En ef út af bregður þá ber yfirmaður lögreglunnar ábyrgð ef um það er að ræða.

Fyrir um 60 árum lagði velkunnugur vel menntaður borgari það til að komið yrði upp búrí á Lækjartorgi í Reykjavík. Í búrið skyldu settir uppivöðsluseggir, „óargadýr götunnar“ og hafa þá til sýnis eins og apaketti í búrum stórborganna. Þangað ætti að stinga inn alla rúðubrjóta, þá sem rífa upp blóm og tré, slagsmálahunda og alla þá sem sýna konum ofbeldi. 

Mosi vill eindregið hvetja sem flesta að lesa sér til fróðleiks þessar hugmyndir sem lesa má í ritinu: Í gróandanum eftir Kristján Albertsson sem kom út að forlagi Helgafells sama ár og Halldór Laxness fékk Nóbelinn. Þessa ágætu velrituðu bók má fá léða á öllum betri bókasöfnum landsins sem og í fornbókaverslunum. 

Kannski mætti draga þessa hugmynd aftur fram í dagsljósið og e.t.v. mætti útfæra hana e-ð öðruvísi þannig að þeim ofstopafullu „öðrum óguðlegum skálkum til viðvörunar“ eins og gjarnan dómar fyrri tíma voru rökstuddir.

Mosi 

Veittust að lögreglumönnum

Athugasemdir

[Frikki (IP-tala skráð) 12.1.2008 kl. 12:45]

Þú segir að lögreglan í dag sé fyrst og fremst þjónustustofnun. Það er athyglisvert að fjölmiðlar og lögreglan sjálf eru hætt að tala um lögregluþjóna heldur er alltaf klifað á orðinu lögreglumenn. Þetta eru þjónar laga og reglu og það heitir og hefur alltaf heitið á íslensku lögregluÞJÓNAR. Mér finnst mikil virðing fyrir starfinu felast í hugtakinu lögregluþjónn og legg til að fólk haldi sig við þá orðmynd í stað lögreglumanna. Sjálfur var ég lögregluþjónn í sumarafleysingum á háskólaárum mínum og dettur mér ekki í hug að segjast hafa verið lögreglumaður, nei ég var lögregluþjónn og er stoltur af því.

[Hallur (IP-tala skráð) 12.1.2008 kl. 13:39]

Ah, en lögreglulögunum var breitt og þar með er það ekki lengur lögregluþjónn heldur lögreglumaður.

[Guðjón Sigþór Jensson, 12.1.2008 kl. 23:06]

Já það er einkennilegt að horfið er frá góðu og gildu starfsheiti. Í dönsku nefnast lögregluþjónar enn politibetjent en ekki hefur Mosi enn séð „politimand“ eða „politikvinde“. Annars er þessi stefna ekki góð að gera gömul, góð og gild orð nánast framandi. Af hverju er hætt að tala um að aka í stað þess að keyra bæði bíla og tölvuforrit? Er þetta ekki einhvers konar leti?

Gaman að heyra að þú Frikki er stoltur af því að hafa verið lögregluþjónn. Þegar Mosi var ungur, yngri en hann er núna, var þetta jú draumastarf marga stráka. Í dag eru hvorki launin né vinnuaðstæður sem hvetja unga tápmikla menn að gerast lögregluþjónar. Á Englandi er litið á starf lögregluþjónsins sem n.k. mannúðarstarf. Athyglisvert er að margir af dyggustu og traustustu félögum innan Frímúrarreglunnar í því landi skilst mér að séu lögregluþjónar. Einhvern tíma rakst Mosi á glósu um það og fannst merkilegt.

Mosi