Stjórnarskrármálið aftur á byrjendareit?

Frumvarp til nýrrar stjórnarskrár sem stjórnarskrárráð samdi, var illa tekið einkum af hæri mönnum. Margt var gott í þessu frumvarpi þó svo að sitthvað hefði betur mátt fara. Eg hefði viljað sjá betra gegnsæi við góðar fyrirmyndir, stjórnarskrá Suður Afríku sem Nelson Mandela var aðalhöfundar að. Nelson Mandela notaði árin í fangelsinu sem samviskufangi mannréttindabrota að kynna sér í þaula allar stjórnarskrár heims. Þær voru efniviðurinn sem hann notaði. Hann vildi brjóta upp grunnhugsunina, breyta stjórnarskránni frá því að vera skilgreind frá valdinu, hverjum valdsþætti væri skipað o.s.frv. Stjórnarskrá Mandela byggðist á lýðræðinu og mannréttindum, það var sett fremst og síðan var kveðið á um hvernig unnt væri að varðveita þessi réttindi.

Mjög lengi var stjórnarskráin í miklu uppáhaldi hjá ýmsum ráðamönnum Sjálfstæðisflokksins. Gunnar Thoroddssen setti fram mjög góðar tillögur fyrir um 3 áratugum sem að einhverju leyti hafa orðið að veruleika. Síðar var lenska hjá ráðamönnum Sjálfstæðisflokksins að fela þingmönnum sem voru ekki lengur í náðinni að endurskoða stjórnarskrána. Og nú hefur gömlum prófessor verið falið formannshlutverk nýrrar stjórnarskrárnefndar.

Nú er Sigurður Líndal talinn vera með víðlesnari mönnum hvað lög og rétt í samfélaginu að fornu og nýju varðar. Honum verður því varla skotaskuld að sinna vel þessu verkefni og vinnur vonandi bæði hratt og vel.

Þegar litið er til baka síðastliðnar vikur þá finnst mér að mætti setja skýrari ákvæði um mörk hinna þriggja þátta ríkisvaldsins. Framkvæmdarvaldið hefur lengi verið þekkt fyrir að seilast inn á svið löggjafarvaldsins. Nú greip þetta sama framkvæmdarvald fram fyrir hendur dómstóla með því að fela lögreglu að brjóta niður lögleg mótmæli við umdeilda framkvæmd við vegagerð í Garðahrauni. Það á ekki megi beita lögreglu gegn pólitískum andstæðingum. 

Rétt er að óska nýrri stjórnarskrárnefnd alls þess besta og farsældar í vandasömum störfum. 

Skipað í stjórnarskrárnefnd

Athugasemdir

[hilmar jónsson, 6.11.2013 kl. 19:25]

Á byrjunarreit eins og flest annað hjá þessari stjórnarplágu..

[Gunnar Th. Gunnarsson, 7.11.2013 kl. 00:50]

Það hlýtur að vera hægt að nýta eitthvað úr hinni rándýru vinnu verktaka vinstri flokkanna. Reyndar mikið verk að vinsa úr popúlismavitleysuna og vinstri slagsíðuna á þeirri vinnu

[Guðjón Sigþór Jensson, 7.11.2013 kl. 11:40]

Skil ekki þessi andfélagslegu sjónarmið að kenna tillögur stjórnarskrárnefndar við popúlarisma.

Allir gátu boðið sig fram til stjórnlagaráðs og valið getur því ekki hafa verið lýðræðislegra. Þau sjónarmið sem urðu ofan á hugnaðist ekki hægri mönnum og þeir hafa reynt að skemma eins mikið fyrir og þeir geta.

Það er þó viðurkenning hjá Gunnari að hann telur eitthvað vera nýtanlegt.

[Guðjón Sigþór Jensson, 7.11.2013 kl. 14:24]

Ef eitthvað popúlarismi var það andstaða Sigmundar Davíðs og Ólafs Ragnars gegn Icesave samningunum. Þar var tilfinningamál dregið niður í einhvern þjóðernislegan táradal.

Hvers vegna er ekkert talað um þá nú? Svarið kom í Mgbl. 6.9. s.l. Útistandandi skuldir þrotabús Landsbankans hafa skilað sér betur en nokkurn óraði og þar með meira en nóg til að reyta í Icesave kröfurnar.

Þessi töf í boði Sigmundar og Ólafs kostuðu okkur a.m.k. 60 milljarða!