Einbeittur vilji

Svo virðist sem alltaf hafi verið fyrir einbeittur brotavilji að beita markaðsmisnotkun og hafa rangt við með því að beita öllum tiltækum ráðum að halda uppi markaðsvirði Kaupþings banka. Þessi leið að fá arabískan fursta að kaupa stóran hlut í bankanum er vægast sagt eins og lélegt leikrit. Saksóknari hefur lagt mikla vinnu í að rannsaka þessi mál og komist að þeirri niðurstöðu að þessi brot séu mjög alvarleg. Ákæra var gefin út og hún rökstudd mjög vel og vandlega. Öllum ráðum hefur verið beitt til að fresta málinu, m.a. kært til Hæstaréttar um 5 sinnum vegna einhverra lítilsverðra þátta í þeim tilgangi að tefja málið.

Viðtalið við hinn glaðhlakkandi Ólaf Ólafsson einn af hinum ákærðu, snnfærðu mig um að þeir ákærðu gera lítið úr ákærunum. Nú er vonast til að velviljuð ríkisstjórn þar sem Framsóknarflokkurinn gegnir lykilhlutverki, skeri þá Kaupþingsmenn úr snörunni.

Því er það einbeittur vilji að reyna allt sem unnt er að fá lengri fresti til að draga þetta mál sem lengst.

Framsóknarflokkurinn er flokka líklegastur að veita syndaaflausn, kannski gegn gjaldi sem ekki er ósennilegt enda hljóta þessir eignamenn að vera þokkalega loðnir um lófana eftir að hafa látið greipar sópa með athöfnum sínum á liðnum árum. Þeir hafa haft árstekjur venjulegs fólks á einni viku eða tveim meðan allt „svínaríið“ var í gangi.

Spurning er hvort þriðjungur íslendinga sé á því að veita þessum syndaselum aflausn. Vonandi ekki því þetta voru mennirnir sem áttu drjúgan þátt í að grafa undan efnahagslífi þjóðarinnar.

Mistök að hafna kröfu um frest