Út í fenið

Sogamýrin er mjög erfitt og reyndist rándýrt byggingarland. Einkum er mýrin mjög djúp og var gatnagerð á sínum tíma torveld auk þess voru húsgrunnar með þeim dýpri sem þekkt er. Kannski voru mistök að leggja þessa mýri undir annað en almenningsgarð. En bæjaryfirvöldum lá þessi lífsins ósköp á þegar Miklabrautin var teiknuð sem beint strik eftir endilöngu Seltjarnarnesi á sínum tíma. Áður var vegurinn og þjóðleiðin nokkurn veginn þar sem Bústaðavegurinn er núna.

Óskiljanlegt er að ekki hafi verið grafinn niður gamli Grensásinn, þar sem Háaleitisbrautin þverar Miklubrautina. Unnt hefði verið að fá umtalsvert fyllingarefni og spara gríðarlega þungaflutninga á efni fyrst farið var út í þessar framkvæmdir.

Vonandi er væntanlegur byggingaaðili hver sem hann kann að vera nægjanlega loðinn um lófana að geta kostað framkvæmdir. Oft hafa byggingaaðilar verið búnir með framkvæmdaféð að mestu leyti þegar lokið hafði verið við jarðvegsskipti.

Mosi

Besti kosturinn fyrir tilbeiðsluhús

Athugasemdir

[Kolbrún Hilmars, 28.4.2011 kl. 19:43]

Mosi, Sogamýrin er botnlaust dýki líkt og Fossvogurinn hinum megin við Bústaðahæðina.

Manstu ekki eftir því þegar Miklabrautin var lögð austur af Grensási á 7. áratugnum? Það tók mörg ár að moka 10 metra niður í mýrarvatnið án þess að komast niður á fast og endaði með því að vegarstæðið var fyllt upp með stórgrýti - og síðan malbikað yfir allt saman.

Staðarvalið sem "besti kosturinn fyrir tilbeiðsluhús" er því afar tvírætt. Og hvorugur sá kostur góður.

[Guðjón Sigþór Jensson, 29.4.2011 kl. 06:22]

Takk fyrir Kolbrún.

Jú láttu mig muna það. Þessi vegagerð var svo stórt verkefni að talað var um eilífðarverkefni. Unglingar voru jafnvel talaðir til af foreldrum sínum ef þeir þóttu hysknir við nám: „Annað hvort að læra eða vinna í Miklubrautinni“ sögðu margir við börn sín, þ. á m. var það sagt við mig.

Þetta hlýtur að hafa kostað offjár á þessum tíma. Eg bjó í verkamannabústöðunum við Stigahlíð upp úr 1960 og var áhorfandi þessara miklu framkvæmda. Kringlumýrinni var nánast mokað upp, í áföngum. Fyrst vegastæði Miklubrautar, síðan Kringlumýrarbrautar sem var um nokkur ár djúpur skurður þvert á Miklubrautina. Það var auðvitað mjög alvarleg yfirsjón að hafa aðra götuna ekki lægri en hina með brúargerð í huga. Spara hefði mátt stórfé t.d. með uppfyllingarefni í aðra götuna. Nú verður þetta mun dýrara ef einhvern tíma verður ráðist í þá framkvæmd.

Mosi

[Dagný, 2.5.2011 kl. 14:03]

Stórmerkileg þessi ásælni í mýrarland til bygginga - hvort heldur er vega eða húsa. En hæðin milli mýranna er yndislegur staður - hef búið bæði Sogavegsmegin í henni og Bústaðavegarmegin og ef ég neyddist til að flytja aftur í Reykjavíkina kæmi enginn annar bústaður til greina