Hvað á að gera við brennuvarga?

Margsinnis hefur verið lagður eldur í skógræktarsvæðið við Hvaleyrarvatn. Fyrir rúmlega 30 árum eða 8. maí 1979 voru tvö börn úr Hafnarfirði 9 ára að aldri að leik og hugðu kveikja ofurlítinn eld sér til skemmtunar. Áður en dagur sá var að kvöldi kominn höfðu 15 hektarar af skóglendi brunnið. Þrátt fyrir að fjöldi manns og slökkvilið tveggja sveitarfélaga börðust við eldinn daglangt og langt fram á kvöld, þá varð tjónið gríðarlega mikið.

Hákon Bjarnason skógræktarstjóri segir um þetta dapurlega mál í Ársriti Skógræktarfélags Íslands 1979: „Skaðann má meta á margar milljónir króna en vornbrigði og sárindi þeirra sem mest hafa unnið að því að prýða og græða þetta útpínda og eydda land, verða ekki metin til fjár.“

Þess má geta að Hákon hafði byggt sér fallegt lítið hús þarna í mörkinni og munaði litlu að það yrði eldinum að bráð. Má merkja beisku hans í tilvitnuðum orðum hans en hann var ótrauður baráttumaður fyrir skógrækt á Íslandi. Því miður tóku margir starfi hans með lítlum skilningi og jafnvel fyrirlitningu.

Hvernig unnt er að koma í veg fyrir skógarbruna verður aðeins gert fyrst og fremst með fræðslu, meiri fræðslu og viðleitni að koma í veg fyrir að svona endurtaki sig. Meðferð elds í skóglendi á að vera algjörlega bannað nema staðgóð kunnátta komi til. Má geta þess að skógarfólk sem starfar í skóginum gerir sér smáeld til að laga ketilkaffi en þar er gætt fyllsta öryggis og aðeins eldur tendraður á þar til gerðu eldstæði á öruggum stað.

Brennuvargar mættu gjarnan setja sig í spor þeirra sem vilja byggja upp og bæta landið okkar með skógrækt. Þeir mættu einnig leggja sitt af mörkum til skógræktar með því að taka þátt í þessu mikilvæga starfi.

Mosi

Fimm hektarar brunnu í Seldal