Betri vonir

Viðbrögðin við ákvörðun Ólafs forseta voru nokkuð hörð til að byrja með. Að öllum líkindum hefur hann með einleik sínumgrennslast fyrir hvernig fjármálaheimurinn myndi taka þessu. Nú er raunin að fjármálaheimurinn með Financial Times hefir tekið þessari ákvörðun með hinni mestu stillingu. Á þeim bæ ríkir greinilega yfirvegun þar sem betra er að doka við en grípa til yfirlýsinga sem í eðli sínu eru til þess fallnar að bæta gráu ofan á svart sem ekki þykir góð latína.

Nú þurfum við Íslendingar að fá miligöngu Frakka og Þjóðverja til þess að ná skynsamlegu og sanngjörnu samkomulagi við Breta. Með Icesave lögunum báðum hafa Íslendingar sýnt fram á, að fjarri fer að við viljum koma okkur undan að borga. Staðreyndin er sú, að bresk yfirvöld gripu til mjög róttækra aðgerða í þeirri viðleitni til þess að bjarga breskum hagsmunum. Nú hefur komið í ljós að Bretar skutu sig illilega í fótinn með að setja íslendinga lagalega séð í sömu stöðu og hermdarverkamenn. Þegar útibú Kaupþing banka féll, þá töpuðu breskir aðilar gríðarlegu fé gegnum fjármálastarfsemi sem er á eynni Mön. Ástæða fyrir þessari ákvörðun um beytingu hryðjuverkalaganna hefur ekki verið opinberlega borin upp. Enn skuldar Gordon Brown skýringu á þessari umdeildu ákvörðun sem hefur skaðað bæði Íslendinga sem Breta.

Við þurfum að finna farsæla lausn á þessari deilu. Við þurfum að koma atvinnulífinu sem fyrst af stað. Við þurfum að styrkja betur stoðum undir fjármálalíf okkar og gera það öruggara og réttlátara. Við þurfum að draga úr atvinnuleysi. En umnfram allt þurfum við að bæta siðferði á sviði viðskipta sem og stjórnmála. Á því sviði hefur margt mjög ámælisvert komið í ljós. Hvers vegna er einn af ráðamönnum fyrrum ríkisstjórnarflokks á Íslandi til nær 18 ára flæktur í gróðafélag sem nú er í dúndrandi tapi. Efnt var til gríðarlegra skulda til þess að kaupa hlutafé í banka sem nú eru einskis virði. Skuldirnar nema um 2 milljörðum, 2 þúsund milljónum króna! Ef sú einfalda regla væri innleidd að þeir sem kaupa hlutabréf mættu ekki kaupa þau með því að veðsetja þau, heldur greiða fullu verði, þá væri atvinnulífinu ábyggilega komið í betra horf.

Fyrir nær ári lagði Mosi fram tillögu á hluthafafundi tryggingafélagsins Exista, að binda atkvæðarétt við þau einföldu skilyrði, annars vegar að hlutafé hafi raunverulega verið til félagsins og að hlutafé væri án veðsetninga undanfarna 24 almanaksmánuði, hefði verið komið í veg fyrir að braskarar næðu völdum í fyrirtækinu. Auðvitað var þessi sjálfsagða tillaga kolfelld en þeir sem stýrðu fyrirtækinu höfðu aukið hlutafé um 50 milljarða án þess að greitt væri fyrir þá hluti með einni einustu krónu! Hins vegar var ígildi greiðslu einhver hlutabréf í einhverju ókunnu fyrirtæki sem fáir vissu hvers virði væri.

Við stöndum frammi fyrir betri tíð með bjartari dögum. Kannski það hafi verið eftir allt saman góð ákvörðun hjá Ólafi forseta að taka hana þó umdeild hefði verið í fyrstu. Viðbrögð fjármálalífsins skiptir þar höfuðmáli.

Við Íslendingar sem þjóð vorum um tíma sem gjörsigruð, við fátæk og smá meðal annarra þjóða áttum okkur ekki neinar vonir né smáljóstýru að sjá til betra veðurs á fjármálahimninum. Nú eru vonir um að við náum réttlæti með sanngirni og að rétta úr kútnum.

Neitum skuldafangelsi Gordons Brown. Fyrr skal hann greina okkur ástæðuna fyrir því að hann beitti smáþjóðina í Norðurhöfum hermdarverkalögunum en að við látum hann beygja okkur í duftið!

Mosi

Meiri skilningur í gær og dag