Stjórnarskrármálið aftur á byrjendareit?

Frumvarp til nýrrar stjórnarskrár sem stjórnarskrárráð samdi, var illa tekið einkum af hæri mönnum. Margt var gott í þessu frumvarpi þó svo að sitthvað hefði betur mátt fara. Eg hefði viljað sjá betra gegnsæi við góðar fyrirmyndir, stjórnarskrá Suður Afríku sem Nelson Mandela var aðalhöfundar að. Nelson Mandela notaði árin í fangelsinu sem samviskufangi mannréttindabrota að kynna sér í þaula allar stjórnarskrár heims. Þær voru efniviðurinn sem hann notaði. Hann vildi brjóta upp grunnhugsunina, breyta stjórnarskránni frá því að vera skilgreind frá valdinu, hverjum valdsþætti væri skipað o.s.frv. Stjórnarskrá Mandela byggðist á lýðræðinu og mannréttindum, það var sett fremst og síðan var kveðið á um hvernig unnt væri að varðveita þessi réttindi.

Mjög lengi var stjórnarskráin í miklu uppáhaldi hjá ýmsum ráðamönnum Sjálfstæðisflokksins. Gunnar Thoroddssen setti fram mjög góðar tillögur fyrir um 3 áratugum sem að einhverju leyti hafa orðið að veruleika. Síðar var lenska hjá ráðamönnum Sjálfstæðisflokksins að fela þingmönnum sem voru ekki lengur í náðinni að endurskoða stjórnarskrána. Og nú hefur gömlum prófessor verið falið formannshlutverk nýrrar stjórnarskrárnefndar.

Nú er Sigurður Líndal talinn vera með víðlesnari mönnum hvað lög og rétt í samfélaginu að fornu og nýju varðar. Honum verður því varla skotaskuld að sinna vel þessu verkefni og vinnur vonandi bæði hratt og vel.

Þegar litið er til baka síðastliðnar vikur þá finnst mér að mætti setja skýrari ákvæði um mörk hinna þriggja þátta ríkisvaldsins. Framkvæmdarvaldið hefur lengi verið þekkt fyrir að seilast inn á svið löggjafarvaldsins. Nú greip þetta sama framkvæmdarvald fram fyrir hendur dómstóla með því að fela lögreglu að brjóta niður lögleg mótmæli við umdeilda framkvæmd við vegagerð í Garðahrauni. Það á ekki megi beita lögreglu gegn pólitískum andstæðingum. 

Rétt er að óska nýrri stjórnarskrárnefnd alls þess besta og farsældar í vandasömum störfum. 

Skipað í stjórnarskrárnefnd

Hver vildi ryðja Arafat úr vegi?

Geislavirka efnið pólon er í fárra manna höndum. Nú fer væntanlega ítarleg rannsókn á því hverjir vildu koma Arafat fyrir kattarnef og sem jafnframt hafa aðgang að póloni. Þá verður væntanlega kannað hverjir hefðu getað komið eitrinu fyrir í mat og drykk sem Arafat neytti.

Athyglisvert er að Arafat er ekki eini stjórnmálamaðurinn sem hefur verið rutt úr vegi. Rússneski stjórnarandstæðingurinn Alexander Litvinenko, lést úr póloneitrun í Lundúnum árið 2006 og eftir það morð, styrktist grunur lækna Arafats sem ekki vildu gefa upp dánarorsök hans, að ekki væri útilokað að Arafat hefði beðið sömu örlög.  Nú hefur hið sanna komið í ljós. 

Mögulega eitrað fyrir Arafat með póloni