Ferðamannaiðnaður: hvaða fyrirbæri er það?

Orðskrípi á borð við „ferðamannaiðnaður“ hafa vaðið uppi og ekkert gengur að kveða þennan  draug niður fremur en aðra drauga. Hvað mætti ætla að væri átt við orðinu „ferðamannaiðnaður“? Er það einhver iðnframleiðsla eins og minjagripaframleiðsla í þágu ferðamanna? Sennilega „Made in China“?

Eða pulsugerð til að seðja sárasta hungur ferðamanna í sjoppum og söluskálum landsins?

Það er undarlegt ef rétt er eftir Grími Sæmundsen forstjóra Bláa lónsins haft að hann nefni einn mikilvægasta atvinnuveg þjóðarinnar þessu orðskrípi. Fyrir löngu hefur verið bent á að þetta hugtak er með öllu óhæft og er bein þýðing á enskunni „tourist industry“ en þar er fremur átt við starfsemi eða öllu heldur þjónustu fremur en iðnað. Enskan er allflókið tungumál og margir varast illa blindgötur þegar verið er að þýða orð.

Fyrir meira en 20 árum sótti eg tíma hjá Birnu Bjarnleifsdóttur sem veitti Leiðsöguskóla Íslands forstöðu. Lagði hún mikla áherslu á að við ættum að nefna hlutina réttu nafni og þessi stöðugt vaxandi atvinnugrein þyrfti að vaxa og dafna undir sínu rétta nafni: FERÐAÞJÓNUSTA!

 

Undirverðlagðar ferðamannaperlur

Gríðarleg dýr björgun

Sennilega hefði verið ódýrara hefði þetta brennandi skip sokkið fljótlega eftir að áhöfninni hafði verið bjargað. Áhöfn Þórs sem og slökkviliðsmenn eru væntanlega allir á áhættutaxta sem bætist við föst laun.

En hér er einnig um mjög dýrmæta reynslu að ræða sem erfitt er að meta til fjár. Hinir ýmsu kostir þessa góða varð- og björgunarskips hafa sýnt sig og sannað. Og áhöfnin hefur öðlast dýrmæta reynslu.

Líklegt er að meginkostnaður björgunar lendi á tryggingafélagi skipsins alla vega að einhverju marki. Það má  vera mildi að ekki hlaust nein slys af og sérstaklega þegar í ljós kom eftir að skipið hafði verið dregið inn í Hafnarfjarðarhöfn hafi enn logað miklir eldar í því. Þegar slökkviliðið opnar einhverjar dyr eða op, streymir súrefni inn að eldinum. Súrefni er eitt af þrem meginforsendum elds, aðrir eru að sjálfsagðu hiti og eldsmatur.

Þá var umtalsverð hætta á sprengingu og það var að öllum líkindum rétt mat slökkviðliðsstjóra að láta draga skipið út úr höfninni og á stað þar sem áhætta var lágmörkuð. Sennilega hefði verið skynsamlegra í upphafi að draga skipið inn í Straumsvíkurhöfn fremur en Hafnarfjarðarhöfn eftir á litið og er undarlegt að sú höfn sé ekki talin að öllu jöfnu betri og æskilegri fremur en Hafnarfjarðarhöfn. 

Þyrlan flaug með búnað til Þórs