Upplausn í Sjálfstæðisflokknum?

Mikið virðist hafa gengið á í Walhöllu höfuðvígi Sjálfstæðisflokksins. Greinilegt er að þar virðist ekki vera samhugur um nokkurn skapaðan hlut enda hafa ýmsir þingmenn hanns vægast sagt skrautlegan feril að baki. Sumir hafa tengst fjármálabraski, aðrir grunaðir um ansi frjálslega aðkomu að bankahruninu og a.m.k. einn með refsidóm að baki.

Hér virðist vera tilraun um að stilla upp liðinu á nýjan leik í aðdraganda kosninga að vori. Hvort hún takist eða að Sjálfstæðisflokkurinn hverfi af sviðinu í þeirri mynd sem hann er nú í, skal ósagt látið.

Sjálfstæðisflokkurinn er upphaflega samruni tveggja flokka: Íhaldsflokks Jón Þorlákssonar og Borgaraflokksins sem þótti fremur veigalítill á sínum tíma.

Innan Sjálfstæðisflokksins eru einstaklingar sem hafa reynst vel einkum þeir sem hafa komið við sögu sveitarstjórnarmála. Aðrir hafa mun þrengri og afmarkaðri reynslu í stjórnmálum, kannski meira af fjármálum og þar með vafasömu braski.

Góðar stundir.

Illugi aftur þingflokksformaður

Agalaust samfélag

Ökukennsla er yfirleitt til mikillrar fyrirmyndar þar sem ökukennarar leggja áherslu á að aldrei sé brotin nein umferðarregla. Eins og lýst er í fréttinni þá veitist maður án nokkurs löglegs tilefnis að ökukennara sem er við störf sín og beitir hann fantabragði.

Mörg dæmi eru um að samfélagið okkar er meira og minna án nokkurs aga. Sumir líta á það sem frelsisskerðingu að fá ekki að gera það sem þeim sýnist. Þetta dæmi er ef til vill örlítið sýnishorn af því sem hefur veerið að þróast í samfélagi okkar.

Ríkisstjórn Davíðs Oddssonar tók sér oft furðulegt vald til að leyfa uppivöðslusömum braskaralýð að gera það sem þeim sýndist. Bönkunum var stjórnað eins og spilavíti og saman við Kárahnjúkaævintýrið varð allt að martröð þjóðarinnar. Meira að segja innstu koppar í búri þáverandi ríkisstjórnar voru mjög nálægt æðstu braskarakokkunum í bankahruninu og sitja jafnvel enn á þingi.

Þá var umdeild stuðningsyfirlýsing við einkastríð Bush og Blair 2003 furðuleg í alla staði og stóð engan veginn nokkra reglu innan stjórnsýslu né stjórnarfarsréttar.

Gamalt orðatiltæki segir að frelsi eins endar þar sem nefið á næsta manni er. Það væri æskilegra að sem flestir læri að haga sér fremur til fyrirmyndar en skammar.

Góðar stundir!

Veittist að prófdómara í ökuprófi

Ábyrgðarleysi stjórnarandstöðu

Einkennilegt er að núverandi stjórnarandstaða virðist ekki gera sér grein fyrir alvöru þessa mikilsverða máls að styðja dyggilega að baki núverandi ríkisstjórn í samningum við Efnahagssamband Evrópu vegna makríldeilunnar. Svo virðist sem enginn átti sig á því að ríkisstjórnin er að reyna að ná smaningum fyrir alla þjóðina en ekki fyrir ríkisstjórnina eingöngu.

Í öllum landhelgisdeilum okkar stóð þjóðin að baki þeimstjórnvöldum sem vildu gera ítrustu kröfur. Þannig gerðu viðræðuaðilar sér grein fyrir því að öll þjóðin stóð að baki en ekki aðeins ríkisstjórnin. Við verðum að gera okkur grein fyrir því að á meðan ríkisstjórnin fær ekki stuðning okkar allra í þessum samninbgum þá draga væntanlega viðræðuaðilar lappirnar enda engin hvatning að semja við aðila sem er sundraður.

Stjórnarandstæðan hefur sýnt þessu máli eindæma fálæti og kæruleysi. Á þeim bæjum virðist engin skilningur vera fyrir brýnustu þjóðþrifamálum þjóðarinnar. Þeir eru á móti öllu, hverju einasta máli og engu verður þokað.

Ríkisstjórnin á allt gott skilið það sem hún hefur gert vel. Mörg mistök hafa að vísu verið gerð, sum þeirra vegna þess að stjórnarandstaðan hefur ef til vill verið áhugalítil og ekki lagt neina áherslu á samvinnu eða samstarf af neinu tagi.

Og þá er bessastaðavaldið sérkapítuli út af fyrir sig. Spurning hvernig þingræðið verði áfram þróað á Íslandi með þennan afarumdeilda forseta áfram við völd sem líklegur er til að snúast á móti hverju þjóðþrifamáli á fætur öðru.

Góðar stundir!

Telja samningaleiðina hafa brugðist