Helgi þingmanna

Þingmenn hafa yfirleitt góða réttarstöðu en mega ekki misnota hana. Þinghelgin var fyrst og fremst hugsuð til þess að tryggja að stjórnvöld gætu ekki af litlu tilefni handtekið þingmann og að koma í veg fyrir málfrelsi og skoðanafrelsi þingmanns.

En lögregla MÁ eftir sem áður handtaka þingmann SÉ hann staðinn að lögbroti.

Og biðja verður leyfis þingsins að hefja málsókn á hendur þingmanni hafi hann sagt e-ð meiðandi eða móðgandi í þingræðu. Venja er hvetja viðkomandi að taka fullyrðingar sínar til baka, eða: endurtaka hin móðgandi ummæli utan þings!

Nokkrum sinnum hefur reynt á þetta.

Hins vegar kom einu sinni til að þingmaður var handtekinn og fluttut nauðugur til Englands í fangelsi! Þetta gerðist en Einar Olgeirsson var jafnframt ritstjóri Þjóðviljans ásamt Sigurði Guðmundssyni, föður Þórhalls leikara, vegna svonefnds Dreifibréfamáls.

Andstæðingur Einars í pólitíkinni, kapítalistinn Ólafur Thors, gekk fyrir skjöldu og barðist gegn þessu ofríki Breta og létti ekki fyrr en Einar og Sigurður voru frjálsir ferða sinna. Sennilega átti þessi viðburður sinn þátt í því að báðir þessir merku þingmenn tóku upp samstarf síðar þegar Nýsköpunarstjórninni var komið á.

Góðar stundir! 

Sagði sig „ósnertanlegan“

Raunasaga góðs fyrirtækis

Árið 1986 voru Jarðboranir stofnaðar. Reyndar var starfsemin með rætur allt aftur til 1945, þess tíma þegar Hitaveita Reykjavíkur var að auka umsvif sín og Gufuborar ríkisins urðu til. Jarðboranir eru þjóðþrifafyrirtæki stærsta fyrirtæki í heimi sem sérhæfir sig í öflun jarðhita. Því var stjórnað lengi vel af mjög færum og farsælum forstjóra Bengt Einarssyni. Á árunum 1992-1996 var fyrirtækið einkavætt en það var áður í eigu íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar sem áttu helmingshlut.

Því miður lenti fyrirtækið í n.k. tröllahöndum þegar Atorka yfirtók það og seinna Geysir Green Energy sem sennilega var stofnað eins og hvert annað braskfyrirtæki með lánsfé í þeim tilgangi einum að hafa fé af fólki. Í hruninu féllu bæði þessi fyrirtæki. Atorka var afhent kröfuhöfum en ekki gefið upp til gjaldþrotaskipta eins og eðlilegt hefði mátt telja. Þar með töpuðu allir sparnaði sínum í formi hlutafjár. Má vera að tilgangurinn með því hafi verið að koma í veg fyrir rannsókn. Tilgangur stofnunar GGE var e.t.v. sá að koma orkulindum landsmanna undir erlend yfirráð sem raunin varð með aðkomu Magna Energy sem keypti eigur GGE á niðursettu verði og með lánsfé!

Þetta allt er mikil sorgarsaga og sennilega hefur Bengt fengið nóg af þessu öllu. Sem stjórnandi Jarðborana var hann ætíð varkár í öllu stóru sem smáu og vildi fara hægt en örugglega. Eg sótti aðalfundi félagsins í áraraðir og minnist þess hve kappkostað var að hafa öll mál í sem besta lagi hvort þar var um að ræða fjármál fyrirtækisins eða öryggismál starfsmanna. Þeir voru margir hverjir meðal hluthafa en hafa væntanlega tapað öllu hlutafé sínu eins og eg og fleiri vegna braskaranna sem vildu vaða á súðum.

Ekki þekki eg nýja forstjórann, hvorki störf hans né reynslu. Ekki kemur fram að hann hafi reynslu af fjármálastjórn fyrirtækis né viðskiptum. Því er spurning hversu vel tekst að stjórna þessu fyrirtæki eftir að Bengt hefur látið af störfum. Vonandi tekst honum að þræða hinar þröngu og vandrötuðu götur farsællrar stjórnunar eins og Bengt forðum.

Eg vil þakka Bengt fyrir góð kynni og vænti þess að hann verði jafnfarsæll stjórnandi við ný verkefni. Það eru beiskar minningar um þetta góða fyrirtæki, hvernig það, stjórnedur og eigendur þess illa leiknir af „útrásarvíkingunum“ sem skildu eftir sig endalausa slóða siðblinnar óreiðu, blekkinga og svika þar sem ofurkapp virðist hafa verið algert.

Góðar stundir!

Ágúst Torfi til Jarðborana

Næsta tilefni til sundrungar

Sagt hefur það veri að varla sé til í gjörvallri heimsbyggðinni jafnsundruð þjóð og við Íslendingar. Í stað þess að sýna skynsemi og temja okkur að vera meira jafnlyndari, þá er rokið upp til handa og fóta að finna nýja möguleika til að koma einhverju nýju að til að hægst sé að þrasa um.

Nú virðast ýmsir vilja skríða fyrir öðrum þjóðum eins og Bandaríkjunum og Kínverjum. Menn leggja jafnvel á sig mikla fyrirhöfn að biðja þá um að vera svo væna að koma með sitt hafurtask hingað með nokkra dollara í vasanum til fjárfestinga. Má því þykja kynlegt að þeir sláist ekki í hóp þrasara og biðja um bandaríska dali eða kínverskan juan.

Þetta Icesave mál gekk alveg fram af mér sem mörgum. Í stað þess að leysa þann hnút var lagt af stað með endalausa þvælu þar sem aðalatriði þess máls voru þögguð vegna þess að grafa átti sem hraðast undan ríkisstjórninni. Þar hljóp jafnvel forsetinn á sig og vildi heldur ekki sjá hlutina í ísköldu ljósi. Það er nefnilega svo, að nægir fjármunir eru til fyrir Icesave vitleysunni, ekki á Íslandi né vösum landsmanna, heldur Englandsbanka þar sem eignir fallna Landsbankans var stýrt með bresku hryðjuverkalögunum. Þetta fé er aðallega afborganir og vextir þeirra útistandandi lána sem útibú Landsbankans veittu á Bretlandi en fjármögnuðu fyrst með lánsfé á lágum vöxtum en síðar innistæðum kenndum við Icesave. Þessi reikningur er frystur en eyrnamerktur Landsbanka en ber ENGA vexti! Að skoða þetta mál í raunsæju ljósi hentaði ekki þrasgjörnum löndum okkar. Það þurfti að æsa þjóðina upp gegn sjálfri sér svo hefja mætti þrasið upp í æðra veldi.

Forsetinn tók sér meira að segja alræðisvald í þessu máli, jafnvel þó svo 70% meirhluti þingsins var kominn að þeirri niðurstöðu að Icesave málið væri hagkvæmast leyst með frjálsum samningum. Með þessari umdeildu ákvörðun sinni, vék forseti tveim meginstoðum ríkisvaldsins til hliðar af þrem: framkvæmdavaldinu og löggjafarvaldinu. Sennilega á dómsvaldið eftir að taka afstöðu til þessa eldfima máls síðar.

Valdið er eitt viðkvæmasta tæki til að stjórna með valdi land og lýð. Það má misnota eins og við horfum upp á í einræðislöndum þar sem þrásetnir valdaglaðir menn vilja þrásitja. 

Góðar raunsæjis stundir!

Segir sænsku krónuna vænlegri