Góð tíðindi

Ragnar Ögmundarson og Vilhjálmur Bjarnason eru gamlir bekkjarfélagar, sá fyrri veturinn 1968-69 í MH en Vilhjálmur til margra ára í barnaskóla. Þessir menn munu ábyggilega hafa góð áhrif á stefnu Sjálfstæðisflokksins í efnahagsmálum, báðir þrautreyndir og varkárir reynsluboltar í banka- og viðskiptaheiminum.

Ljóst er að fulltrúi braskaraveldisins í Sjálfstæðisflokknum megi sjá sæng sína útbreydda.

Þeir Ragnar og Vilhjálmur munu að öllum líkindum vera líklegir að afla Sjálfstæðisflokknum aukið traust sem hann hefur misst mikið í aðdraganda hrunsins og eftir það.

Nú þarf Ragnar að gera rækilega grein fyrir hvernig hann sá möguleika á að draga verulega úr því tjóni sem léttúðin í aðdraganda hrunsins leiddi yfir þjóðina. Af hverju voru tillögur hans og ábendingar ekki virtar og leitast til að gera eitthvað? Sú leið var valin sem kunnugt er að aðhafast ekkert í Stjórnarráðinu undir stjórn hins umdeilda Geirs Haarde sem ekkert vill kannast við að hafa gert eitthvað rangt. En það er auðvitað augljóst að unnt er að baka sér refsiábyrgð vegna aðgerðaleysis sem að gera eitthvað vitlaust.

Góðar stundir!

Sækist eftir fyrsta sæti í Kraganum

Ófögnuður fyrrum bæjarstjóra

„Maður líttu þér nær“ segir gamalt orðatiltæki. Meistari allra meistara kvað marga sjá flís í auga nágrannans en kannast ekkert við bjálkann í eigin auga.

Fyrrum bæjarstjóra í Kópavogi fylgdi mikill ófögnuður. Spilling var umtalsverð og mikið var gert í að hygla vinum og vandamönnum. Ekki var alltaf farið eftir viðteknum venjum í stjórnsýslu og jafnvel valdníðslu beitt.

Nú er komið nóg af svo góðu. Gunnar er ekki sá stjórnmálamaður sem lítur yfir völl stjórnmála nema með mjög huglægum og hlutdrægum hætti. Fyrir honum er jafnrétti og að fara eftir lögum ekki rétta leiðin þegar unnt er að hygla þeim sem hann vill veita.

Góðar stundir en án leiðtoga á borð við Gunnar Birgisson. 

Þetta þarf að gera