Góð tíðindi

Ragnar Ögmundarson og Vilhjálmur Bjarnason eru gamlir bekkjarfélagar, sá fyrri veturinn 1968-69 í MH en Vilhjálmur til margra ára í barnaskóla. Þessir menn munu ábyggilega hafa góð áhrif á stefnu Sjálfstæðisflokksins í efnahagsmálum, báðir þrautreyndir og varkárir reynsluboltar í banka- og viðskiptaheiminum.

Ljóst er að fulltrúi braskaraveldisins í Sjálfstæðisflokknum megi sjá sæng sína útbreydda.

Þeir Ragnar og Vilhjálmur munu að öllum líkindum vera líklegir að afla Sjálfstæðisflokknum aukið traust sem hann hefur misst mikið í aðdraganda hrunsins og eftir það.

Nú þarf Ragnar að gera rækilega grein fyrir hvernig hann sá möguleika á að draga verulega úr því tjóni sem léttúðin í aðdraganda hrunsins leiddi yfir þjóðina. Af hverju voru tillögur hans og ábendingar ekki virtar og leitast til að gera eitthvað? Sú leið var valin sem kunnugt er að aðhafast ekkert í Stjórnarráðinu undir stjórn hins umdeilda Geirs Haarde sem ekkert vill kannast við að hafa gert eitthvað rangt. En það er auðvitað augljóst að unnt er að baka sér refsiábyrgð vegna aðgerðaleysis sem að gera eitthvað vitlaust.

Góðar stundir!

Sækist eftir fyrsta sæti í Kraganum

Athugasemdir

[Helgi (IP-tala skráð) 23.10.2012 kl. 20:16]

Sæll.

Stjórnmálamenn bera ekki ábyrgð á rekstri einkafyrirtækja, hvort sem hann er slæmur eða góður.

Ein spurning: Hverjar telur þú vera orsakir hrunsins bæði hér og erlendis?

[Guðjón Sigþór Jensson, 28.10.2012 kl. 07:00]

Meginorsakir hrunsinsins voru margvíslega en einkennið var glæfraskapur og léttúð. Alltaf hefur þótt gott að hafa vaðið fyrir neðan sig þannig að unnt væri að afstýra óhappi. Þetta var ekki gert, allt rekið meira og minna á bjartsýninni og þegar fjármálakreppan kom upp í heiminum vegna ofmikillrar eftirspurnar eftir lánsfé, hrundi nánast allt.