Júnímánuður

Nú er liðinn nær mánuður frá síðasta bloggi Mosa. Auðvittað á það sér skýringar.

Síðastliðinn vetur var Mosi án atvinnu. Það var dáldið einkennilegt tímabil að fá hvergi vinnu eftir að hafa verið starfandi í áratugi við mismunandi störf og síðast á bókasafni í áraraðir. Sótt var um öll möguleg störf síðastliðinn sem tæplega 60 ára maður telur sig geta valdið og geta gert gagn en án árangurs á sviði staðgóðrar menntunar.

En Mosi er fjölhæfur og hefur í nær 20 ár verið starfandi sem leiðsögumaður erlendra ferðamanna um Ísland. Í júní breyttist heldur en ekki hagur Mosa og hann var eina 27 daga við leiðsögn þýskumælandi ferðamanna þar af tvær lengri ferðir um landið.

Alltaf er gaman að gera gagn og greiða götu þessara ferðamanna sem koma hingað og eru forvitnir um að ferðast og fræðast um landið okkar. Nær undantekningarlaust eru allir ferðamenn mjög ánægðir og uppfullir af fróðleik og eftirminnilegum minningum um góða dvöl í þessu norræna landi. Það var aðeins einn maður sem ekki var sáttur. Á næst síðasta degi vildi hann ólmur rjúka til og fara að skoða gosstöðvarnar í Eyjafjallajökli og taldi það ekki meira mál en að skoða hraunið við Leirhnjúk hjá Kröflu fyrir norðan! Svona getur misskilningur verið mikill þegar hugurinn ber skynsemina ofurliði. Auðvitað hefði það verið óðs manns æði að ætla sér að vaða upp á Eyjafjallajökul um torleiði í meira en 1660 metra hæð og eiga á hættu að hrapa niður 300 metra snarbrattann jökulinn niður í gíginn með sjóðandi heitu vatni! Kannski að blessaður maðurinn hafi verið haldinn einhverri spennufíkn sem því miður allt of margir fá stundum í sig.

Annars varð mér stundum hugsað á ferðum mínum hversu við Íslendingar stöndum okkur illa að sumu leyti hvað ferðamenn varðar. Á einu hóteli einu úti á landi voru gerð mjög slæm mistök að mismuna hópnum með gistingu. Flestir fengu mjög góða gistingu  eðan aðrir fengu mun lakari þó svo að ekki væri tilefni til þess.

Þá eru vegirnir okkar kapítuli út af fyrir sig. Að láta gestina okkar hossast klukkutímum saman á slæmum vegum jaðrar við mannréttindabrot. Hvers vegna var gerður varanlegur og vandaður 60 km langur hálendisvegur upp úr Fljótsdal vegna byggingu Kárahnjúkavirkjunar sem kemur nú mjög fáum að gagni? Á sama tíma tekur hátt í 3 klukkutíma að aka frá Kelduhverfi upp í Hljóðakletta og til baka aftur og síðan austur með Jökulsá um Hafragilsfoss og Dettifoss um Hólsselskíl og Grímsstaði á þjóðveginn áfram austur á land. Þessi leið er að mörgu leyti hliðstæð að lengd miðað við þennan umdeilda veg sem lagður var í þágu álguðsins sem virðist vera æðstur allra guða að mati sumra stjórnmálamanna. Forgangsröð sumra stjórnmálamanna í vegamálum er hreint furðuleg að ekki sé dýpra tekið í árina.

Og nú ætlar Möllerinn að fara í Vaðlaheiðargöng til að þóknast kærum kjósendum sínum við Eyjafjörð. Af hverju má ekki leggja meiri áherslu á ferðamannavegi í þágu ferðaþjónustunnar? Er það kannski vegna þess að erlendir ferðamenn hafa ekki atkvæðisrétt? En það skal Möllerinn betur vita að það eru margir sem tengjast ferðaþjónustu og hafa atkvæðisrétt þó ekki sé í kjördæmi ráðherrans! Vaðlaheiðargöng eru ekki svo brýn að taka beri þau fram fyrir aðrar vegabætur sem beðið hafa í áratugi!

Mosi

Hvers vegna?

Slysið á dögunum sem leiddi af sér dauða ungs starfsmanns í Járnblendiverksmiðjunni er staðfesting á því að svo virðist sem ekki er allt með felldu með reksturinn í þessari verksmiðju. Endalaus vandræði með rekstur þessa fyrirtækis hefur verið einkenni þess á undanförnum árum. Þar hefur verið töluvert um slys og þetta fyrirtæki hefur í áraraðir komist upp með að hleypa mengun út í andrúmsloftið í formi reyks frá verksmiðjunni án þess að hann hefur áður verið hreinsaður. Eitthvað alvarlegt hlýtur að vera að í rekstri þessa fyrirtækis.

Önnur stóriðjufyrirtæki virðast hafa komist hjá óhöppum hvort sem er vegna slysa á starfsmönnum eða af völdum mengunar.

Sjálfsagt er að yfirvöld og fjölmiðlar fylgist gjörla með þessu. Ef reglum varðandi öryggi starfsmanna eða að koma í veg mengun hefur ekki verið framfylgt, ber að framfylgja þeim eftir og ef út af er brugðið að hóta að afturkalla starfsleyfi þessa fyrirtækis nú þegar. Við Íslendingar getum ekki liðið að skynsamlegum og sanngjörnum reglum að tryggja öryggi starfsmanna og að koma í veg fyrir mengun sé ekki framfylgt.

Þessi járnblendisverksmiðja virðist lengi hafa átt í ýmsum erfiðleikum og ef ekki verður úr bætt og reksturinn færður í betra og viðunandi horf þá ber að hætta þessari starfsemi sem fyrst.

Mosi

Rannsaka slysið á Grundartanga