Er uppeldinu áfátt?

Að taka þátt í mótmælum er mikill ábyrgðarhluti. Sá sem tekur þátt í mótmælum verður að láta skynsemi ráða og gera sér grein fyrir hvar mörkin eru.

Síðastliðna þrjá daga hefi eg verið við þinghúsið að mótmæla. Satt best að segja fannst mér dagurinn í dag bestur af þeim öllum enda var vart að sjá annað en að allt hafi farið friðsamlega fram þó hávaðinn væri nokkuð mikill. Einkum var eitt hljóðfæri um tíma sem sló öll hávaðamet, gongó sem gefur gríðarlega djúpan en kröftugan hljóm. Átti eg þátt í því um tíma ásamt öðrum að berja það en að jafnaði þurftu tveir að bera þetta þunga málmásláttarhljóðfæri uppi og sá þriðji að slá það. Um hálf fjögur þurfti eigandinn að yfirgefa samkomuna og aðstoðuðum við tveir sem síðast áttum þátt í að spila á það að bera það áleiðis í bíl eigandans.

Það er miður að sjá að sumir gleyma sér hins vegar í alls konar skít- og matvælakasti. Það er öllum ósamæmandi og engum til framdráttar. Börn sem fá ekki nógu gott uppeldi, freistast til að apa eftir þeim sem fyrir eru og taka þátt í vitleysunni. Þetta kann að hvetja þau til frekari dáða sem kannski endar í tómri vitleysu.

Um nokkurra ára skeið kom út tímarit í gömlu Mosfellssveitinni sem nefndist Mosfellspósturinn. Þegar þéttbýli efldist og ýms félagsleg vandræði lögðu innreið sína í sveitarfélagið var viðtal við síðasta hreppsstjórann okkar, hann Jón á Reykjum sem enn lifir í hárri elli. Þessi uppeldismál komu til umræðu og þá kvað bóndinn aldni við eitthvað á þá leið, að svo væri að skilja „að sumir foreldrar teldu að börnin þeirra ættu að alast upp af kennurum og lögreglunni“. Voru þá nokkrir uppivöðslusamir krakkar á kreik í sveitarfélaginu og urðu vandræði af.

Auðvitað eiga foreldrar ekki að beita börnum sínum út í einhvern fíflaskap sem þau kannski sjálf hvetja þau til. Það nær ekki nokkurri átt.

Verkefni lögreglunnar er ekki að ala upp börn og unglinga. Það er fyrst og fremst foreldranir sem eiga að bera ábyrgðina og þegar börnin koma á skólaaldur á samvinna foreldra og skóla að vera meginstefnan í þessum efnum til að koma í veg fyrir að eitthvað fari út í vitleysu.

Þegar eg yfirgaf Austurvöll á fimmta tímanum í dag tíndi eg upp nokkra smásteina sem eg rakst á hér og þar. Færði nærstöddum lögreglumönnum sem á vakt voru með þeim orðum að steinarnir að tarna væru betur komnir í þeirra vörslu en einhverra óvita.

Mosi

Börn að atast í lögreglumönnum

Ólíkt hafast mótmælendur að - Lögreglumenn: þið eigið samúð skylda

Mig langar sem þátttakandi í mótmælum síðastliðinna 3 daga að lýsa yfir samúð minni gagnvart þeim lögreglumönnum sem hafa orðið fyrir aðkasti, móðgunum og jafnvel líkamlegum árásum. Slíkt á ekki að eiga sér stað og er forkastanlegt.

Lögreglumenn eru fólk eins og við sem eiga einnnig að njóta mannréttinda jafnvel þó þeir séu að gegna störfum sínum að gæta að allt fari vel.

Þessar ótilhlýðilegu bloggfærslur sem fela í sér móðganir, aðdróttanir og jafnvel þaðan af verra á lögreglan hiklaust að láta viðkomandi bera ábyrgð á gjörðum sínum.

Í morgun hugðist eg fara á þingpalla með yngri syni mínum sem aldrei á þingpalla hefur komið. Aðgangur var ekki opinn að þessu sinni og er sú ákvörðun skiljanleg í því ljósi sem núverandi ástand er. Drengurinn var að missa vinnu sína en einhvern tíma fljótlega kemur vonandi að því að hann fái tækifæri að skoða þingið „innanfrá“. Í staðinn gerðumst við feðgar báðir liðtækir við gongóið. Hann hefur verið starfandi í nokkrum lúðrasveitum um allmörg ár og hefur öðlast töluverða reynslu einkum við ásláttarhljóðfæri. „Tónlistin“ bergmálaði um allan miðbæinn og var mjög taktföst klukkustundum saman. Sumir vilja meina að þessi langa tónlist sem ómað hefur, megi nefna „Örlagasymfóníu íslensku ríkisstjórnarinnar“.

Það vakti mikla ánægju okkar feðga þegar einhver úr hópi mótmælenda í dag kom með nokkra tugi túlipana og færði lögreglumönnunum að gjöf. Þeir eiga allt gott skilið enda er starf þeirra ábyggilega með þeim erfiðustu og hættulegustu sem unnin eru í samfélaginu. Þeir eru tilfinningaverur sem allir og eru í svipuðu basli og við öll hin. Þeir hafa eins og við lent í vaxandi dýrtíð, gríðarlegum hækkunum á skuldum, himinháa vexti og tap á eignum, allt eins og við. Það sem skilur að er að á meðan núverandi ástand ríkir er atvinna þeirra trygg en á móti eiga þeir alltaf von á að lenda í hinu versta, hugsandi á ögurstund um konu, börn og aðra aðstandendur sína. Hvernig getur sú persóna verið innrætt sem leggur haturshug á lögreglumann vegna starfa hans? Getur verið að sjálfselskan og skammsýnin sé svo mikil að lokist fyrir alla mannlega skynsemi?

Eins og lesa má, þá var undirritaður að fylgjast með Kastljósinu í kvöld. Samúð mín er sem sagt mikil með lögreglumönnum og fjölskyldum þeirra.

Óskandi er að lögreglumanna bíði friðsamari nætur enda eiga þeir allt gott skilið. En við verðum að vona að ríkisstjórnin taki rétta ákvörðun bráðlega, efni til nýrra kosninga, ella má vart reikna með að við njótum friðsamlegra samskipta að öllu leyti. Það er vonandi óska allra að finnist góðlausn á öllum þessum hremmingum og þeir dregnir til ábyrgðar sem svo léttúðlega steyptu þjóðinni í þessar gríðarlegu skuldaævintýri braskmannanna.

Mosi - alias

 

 

Nafnbirtingin grafalvarlegt mál