Hannað fyrir skúffurnar?

Þessa svonefnda samgöngumiðstöð ætti að hanna fyrir skúffurnar. Þessi starfsemi kemur alveg eins og skelfingin uppmáluð: ekki er nóg að verið er að festa nær 70 ára gömul mistök, heldur á einnig að negla niður rándýrar aðrar lausnir. Það þarf flugskýli, er ekki einn athafnamaðurinn að krefjast lóðar til að hýsa tvær einkaþotur sínar, minna má það ekki vera! Og það þarf allskonar götur, aðreinar og auðvitað bílastæði fyrir þá sem þurfa að nota þessa fínu samgöngumiðstöð. Talið er að kostnaður að baki hvers bílastæðis sé ekki minna en 5 milljónir króna!

Þegar Bretar hernámu Ísland 10. maí 1940 leist þeim ekkert of vel á aðstæður hér: Enginn nothæfur flugvöllur á landinu nema svifflugvöllur á Sandskeiði þar sem geymdar voru nokkrar þýskar flugvélar með hakakross og tilheyrandi.

Háskólarektor var menntaður í Þýskalandi, lögreglustjórinn í Reykjavík útskrifaður sem liðsforingi frá Wehrmacht, hinum þýska ríkisher og borgarstjórinn hafði sótt lögfræðimenntun til Berlínar! Og verkamenn voru bæði svikulir og hysknir í vinnunni sem Bretarnir útveguðu þeim og nefndu Bretavinnu í háðungarskini.

Þessi hefnd breska heimsveldisins að taka svona illa á móti stíðsmönnum hans hátignar Bretakonungs 1940, ætlar að verða Reykvíkingum erfiður kross, jafnvel enn þann dag í dag. Fyrir rúmum 50 árum eða 1957 voru gríðarmiklar deilur um Reykjavíkurflugvöll. Þær deilur stóðu meira og minna allt árið og vildu mjög margir að flugvöllurinn yrði lagður niður. Þá var ríkisstjórn sem gerði sig ekki par vinsæla hjá þeim bandarísku, en hótað var uppsögn herverndarsamnings og aðstöðu á Keflavíkurflugvelli, m.a. vegna fyrirhugaðrar útfærslu landhelginnar í 12 mílur sem varð fyrst ári síðar. Það var því hið borgaralega flug sem fór að mestu fram frá Reykjavík enda voru samgöngur til Keflavíkur þá ekki mikið betri en milli Reykjavíkur og Selfoss þó ekki þyrfti yfir fjallveg að fara.

Nú nenna sumir ekki að fara til Keflavíkur á fínu bílunum sínum þó svo að aðstaða til flugrekstrar þar sé margfalt betri og öruggari en héðan úr Reykjavík. Úrtölumenn niðurlagningar Reykjavíkurflugvallar halda því stöðugt fram að flugvöllurinn sé mikilvægur sem varaflugvöllur. Í hve mörgum tilfellum skyldi það nú vera? Innan við 1% tilfella, þ.e. um 2-3 daga á ári!!! Það er því afardýr lausn sem þessir herramenn fara fram á og vart verjandi fyrir fámenna þjóð sem þarf að sinna ótal verkefnum.

Prívatfluginu þarf að koma sem fyrst til Keflavíkur ásamt kennsluflugi og ýmiskonar tómstundaflugi.

Óskandi er því að þessi rándýra lausn verði hönnuð til að stinga niður í dýpstu skúffurnar í Ráðhúsi Reykjavíkur!

Mosi

Myndir af væntanlegri samgöngumiðstöð sýndar

Dýr myndi Hafliði allur!

Eins gott að ráðherrar skuli ekki vera fleiri! Svo er guðunum fyrir að þakka. Eiginlega væri hagkvæmara að hafa þá færri og setja kvóta á hversu margar ferðir og/eða mikið fararfé hverjum er skammtað á Alþingi hverju sinni.

Dýrasta ferð mín með mínu fólki til útlanda nam um hálfri milljón króna! Vorum við 4 að tölu og gistum 2 vikur í Suðurlöndum. Þannig myndi okkur endast farareyrir íslensku ráðherranna á einu ári í 190 slíkar reisur! Okkur myndi ekki endast öll ævi okkar til að eyða öllum þessum milljónum!

Annars er furðulegt að ráðamenn þurfi að fara svo oft til útlanda á dögum nýjustu tækni í boðskiptum. Sennilega væri vel unnt að komast af með minna, hafa ferðirnar færri og í fylgdarliðinu mætti ábyggilega komast af með lágmarksmannskap. Mæli með aðferð Mr. Bean sem hefur gjarnan litla brúðu sem er honum til halds og trausts, jafnvel í hinum vandasömustu málum!

Mosi

Ferðir ráðherra hafa kostað 95 milljónir

Tryggja þarf varðveislu

Ljóst er að þessar skemmdir þó í litlu mæli sé, getur haft mjög slæmt fordæmisgildi. Ef ekkert verður að gert þá koma fleiri að sækja sér flís eða krota á þessar fornu fornminjar í skjóli nætur.

Nú hefi eg aldrei á þessar slóðir komið en fróðlegt væri það - og kíkja kannski á slóðir doktor Martins í leiðinni. Það væri ábyggilega skemmtilegt í alla staði. Sennilega verður að takmarka aðgengi enn betur en nú er að þessum fornu minjum, reisa mannhelda girðingu með nauðsynlegum eftirlitsmyndavélum og því tilheyrandi ef óprúttnir aðilar hyggjast endurtaka þessi skemmdarverk. Þetta mannvirki á vart sinn líka og er ótrúlegt að það skuli hafa varðveist þrátt fyrir öll þau stríð og átök sem England hefur flækst í.

Ef sýnishorn eða hin minnsta flís úr þessum steinum verði boðið til kaups, þá ætti slíkt að vera með öllu verðlaust. Allir opinberir forngripir eru undir strangri vernd laga um fornminjar og menningarminjar. Breska lögreglan ætti þegar að hafa hendur í hári slíkra kaupahéðna og sekta þá rækilega öðrum illum skálkum til alvarlegrar áminningar að engum dytti í hug að reyna að valda skemmdum á þessum einu elstu varðveittu mannvirkjum í Vestur Evrópu.

Mosi

Skemmdir unnar á Stonehenge