Einkennilegur endurfundur

Óhætt má fullyrða að misjafnt hafa þessi hjón aðhafst, annað reynir að bæta fjárhaginn með því að afla tekna á vafasömum stað en hitt eyðir einnig í þessu sama vafasama húsi. Ekki er undur né stórmerki að 14 ára hjónaband hafi verið siglt beint í strand.

Þó kemur ekki fram í fréttinni hvaða erindi maðurinn hafi átt í hús þetta, hvort hann hafi verið að kaupa þjónustu sem viðskiptavinur eða sinna vinnunni sinni t.d. að lesa af rafmagnsmælinum.

Mosi

Hitti konuna í vændishúsi

Farfuglaheimili

Skiljanlegt er að ungur ferðalangur vilji ógjarnan eyða háum fjárhæðum í gistingu. Því miður erum við Íslendingar oft eftirbátar annarra þjóða að bregðast við vandanum. Þó eru dæmi um það gagnstæða eins og þegar Íslendingar buðust til að skipuleggja fund Gorbasjovs og Reagan hérna um árið og höfðu til þess einungis 2 vikur!

Sjálfur hefi eg lent í áþekku erlendis þegar lent var í Frankfurt milli 5 og 6 að morgni og við biðum í flugstöðinni eftir flugi áfram til Íslands með Flugleiðum. Þannig þurftum við að reyna að sofa í sætunum smáblund í einu og skiptast á.

Auðvitað á farfuglaheimili fyllsta rétt á sér á næstu grösum við Leifsstöð. Það væri auðveldara að vísa fólki þangað, blönkum námsmönnum, skátum og efnaminni ferðamönnum sem vilja ekki kaupa sér rándýra gistingu en við megum ALDREI gleyma því að Ísland er eitt dýrasta ferðaland Evrópu og það eru ekki allir jafn auðugir og gróðamenn á Íslandi sem geta leyft sér hvað sem er.

Þegar Mosi var í sveit á Suðurlandi fyrir meira en 40 árum þá fussaði og sveiaði sveitafólkið yfir „bakpokalýðnum“. Þá var ungt fólk frá Norðurlöndunum, Bretlandi, Þýskalandi og fleri löndum byrjað að koma hingað til lands og ferðaðist í skólafríum sínum. Sjálfum fannst mér þetta fólk vera mjög hugað og dáðist að því en lét hrifningu mína ekki í ljós enda ekki gott að segja hvernig slík viðhorf féllu fólkinu á bænum í geð.

Neikvætt umtal er aldrei af því góða fremur en skrif Blefkens á sínum tíma sem einkenndist af fáfræði og jafnvel illkvittni. Við Íslendingar eigum að reka af okkur slyðruorðið og koma í kring þeirri þjónustu sem efnaminni ferðamenn vilja sætta sig gjarnan við. Nú ætti það að vera verðugt verkefni nýs ferðamálastjóra að taka á þessu máli og hvetja Suðurnesjamenn og aðra landsmenn til dáða. Einnig þyrfti að svara gagnrýninni í Der Spiegel en ekki með þeim hroka og fyrirlitningu sem því miður allt of margir grípa til.

Skátar og skólafólk sem koma hingað á að vera jafnvelkomið og aðrir ferðamenn!

Margt af þessum  fyrrum „bakpokalýð“ kemur jafnvel enn til Íslands og vill gjarnan koma svo lengi sem heilsan og efnahagurinn leyfir. Það á sér góðar minningar um fagurt landslag en kannski ekki eins góðar af viðskotsillum Íslendingum sem hafa aðeins skammgróðatækifæri í huga.

Mosi

Þýskur skáti ekki sáttur við Leifsstöð