Góðir tímar fyrir evrópska ferðamenn

Óhætt má segja að þetta séu góðar fréttir fyrir ferðaþjónustu á Íslandi.

Nú er evran á bullandi ferð upp á við gagnvart bandaríska dalnum og íslensku krónugarminum sem enginn vill helst vita af nema hrokkinhærði seðlabankastjórinn sem vill veg hennar sem mestan. Nú er gengi krónunnar fallandi og vonandi Sjálfstæðisflokksins líka því núna er hann með allan Hæstarétt í vasanum, Landsvirkjun, sveitarfélögin, meginpartinn af stjórnkerfinu og jafnvel Alþingi líka.

En einhvern tíma breytist allt og þá kemur að því aðÍslendingar geti sótt um aðild að Evrópusambandinu og notið þess sem neytendur í öllum löndum Evrópu að undanskildum Noregi og Íslandi að geta fært sér í nyt það hagræði að vera fullkomnir Evrópubúar.

Mosi

Evran aldrei dýrari

Athugasemdir

[Haraldur Haraldsson, 5.3.2008 kl. 21:40]

Maður hefði haldið að svona tal væri ekki sæmandi manni sem vill halda sjálfstæði okkar í sem flestum sviðum/það væri mikið betra að taka upp Svissneskan Franka og ver laus við EBE er ekki nog að vera með þessa aukaaðild/Halli gamli

[Ellert (IP-tala skráð) 6.3.2008 kl. 01:08]

Ef orð Guðjóns eru skoðuð þá má sjá hinn kaldranalega sannleika Haraldur. Sjálfstæði okkar er löngu horfið....stórfyrirtæki vaða uppi sem aldrei fyrr og pólitískt umhverfi borgar og lands er í molum, fáum við eitthvað um það sagt? Onei. Hér ríkir einvörðungu það "lýðræði" sem einvalalið fólks leyfir og gefur eftir.

Stærsta og hroðalegast afhroð sem þessir aðilar gætu lent í væri að missa spón úr aski sínum, ss hluta af stjórnvaldi til Brussel....uss hvernig á þá að klappa og múta, tala nú ekki um ef evran kæmi og allt svæðið yrði ein heild....mögulega gæti þá verðlagningin og sjúkleg álagning farið að líta ver út á verðmiðanum þegar hægt væri að gera raunsannar verðkannanir gagnvart öðrum löndum sem ekki væru litaðar af gengi hins auma gjaldmiðils sem krónan er.

[Guðjón Sigþór Jensson, 6.3.2008 kl. 10:29]

Þó íslenskir stjórnmálamenn hafi fram að þessu talið ókostina við aðild að Efnahagsbandalagi Evrópu vera fleiri og meiri en ókostirnir, þá er nú svo margt að breytast í þessu sem er væntanlega okkur í hag. EFTA aðildin var okkur mjög hagstæð og sömuleiðis samningurinn um efnahagssamstarfið sem nú er nær 2ja áratuga gamalt og Jón Baldvin beitti sér fyrir. Þá var samið um takmarkaða aðild okkar að EBE en síðan hefur allt setið við það sama.

Sem neytandi á Íslandi myndi eg fagna aðildarumsókn. Við mættum þá vænta margra réttarbóta, t.d. svonefndur félagslegi pakki sem kveður á um aukin borgaraleg réttindi og takmörk á hvað stjórnmálamenn hafa heimild til að taka ákvörðun um. „Við tökum ekki frá skipunum frá Brussel“ sagði einn ráðherra Framsóknarflokksins hérna um árið. Því miður féll það flestum vel í eyrum en það voru sem betur fer margir sem áttuðu sig á því að ekki er allt sem sýnist. Auðvelt er að auðvelda flókin mál og svo var einnig að þessu sinni.

Eftir því sem árin líða verður aðild að EBE raunhæfara.

Varðandi sjálfstæði þjóðarinnar þá eru einnig ýms önnur teikn á lofti að okkur sé misboðið á annan hátt. Síðan 1949 hafa Íslendingar verið aðilar að Nató sem stofnað var upphaflega sem varnarbandalag lýðræðisríkja við norðanvert Atlantshafið. Nú er það orðið að hverju öðru hernaðarbandalagi og erum við flæktir í óskiljanlegt og að því virðist óendanlegt árásarstríð í fjarlægum löndum gegn sannfæringu okkar. Sjálfur hefi eg meiri áhyggjur af þeirri þróun en aðild að EBE.

Mosi

[Guðjón Sigþór Jensson, 6.3.2008 kl. 11:43]

 

Þó íslenskir stjórnmálamenn hafi fram að þessu talið ókostina við aðild að Efnahagsbandalagi Evrópu vera fleiri og meiri en kostirnir, þá er nú svo margt að breytast í þessu sem er væntanlega okkur í hag. EFTA aðildin var okkur mjög hagstæð og sömuleiðis samningurinn um efnahagssamstarfið EES sem nú er nær 2ja áratuga gamalt og Jón Baldvin beitti sér fyrir á sínum tíma. Þá var samið um takmarkaða aðild okkar að EBE en síðan hefur allt setið við það sama.

Sem neytandi á Íslandi myndi eg fagna aðildarumsókn. Við mættum þá vænta margra réttarbóta, t.d. höfum við farið á mis við svonefndan félagslega pakka sem kveður á um aukin borgaraleg réttindi og takmörk á hvað stjórnmálamenn hafa heimild til að taka ákvörðun um. „Við tökum ekki frá skipunum frá Brussel“ sagði einn ráðherra Framsóknarflokksins hérna um árið og brýndi brúnirnar. Því miður féll sú yfirlýsing mörgum vel í eyrum en það voru sem betur fer einnig margir sem áttuðu sig á því að ekki er allt sem sýnist. Auðvelt er að afgreiða flókin mál með umdeildri yfirlýsingu sem ekki getur staðist og svo var einnig að þessu sinni.

Eftir því sem árin líða verður aðild að EBE raunhæfara. Efta og EES hefur reynst okkur mjög vel og nú er spurning að ganga alla leið.

Varðandi sjálfstæði þjóðarinnar þá eru einnig ýms önnur teikn á lofti að okkur sé misboðið þó á annan hátt sé. Síðan 1949 hafa Íslendingar verið aðilar að Nató sem stofnað var upphaflega sem varnarbandalag lýðræðisríkja við norðanvert Atlantshafið. Nú er það orðið að hverju öðru hernaðarbandalagi og í dag erum við Íslendingar enn flæktir í óskiljanlegt og að því virðist óendanlegt árásarstríð í fjarlægum löndum gegn sannfæringu okkar. Sjálfur hefi eg meiri áhyggjur af þessari þróun Nató en væntanlegri aðild að EBE.

Mosi