Hvað var best útfært í undirbúningi stjórnarmyndunar?

Hvað var best útfært í stjórnarmyndunarviðræðum þeirra Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar og Bjarna Benediktssonar? Nú var miklu lofað en efndir eru undir fullt af nefndum Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar sem sennilega vinna sitt starf meira og minna í hægagangi.

 

Eg leyfi mér að halda því fram að þetta tvíræða bros þeirra framan í ljósmyndara úti á Bessastöðum hafi verið langbest undirbúið og útfært. Þeir voru auðvitað að brosa sín á milli og minnast þess hve þeir gætu dregið þessa blessuðu guðsvoluðu þjóð langt á asnaeyrunum. Þeir hafa komið mörgum málum ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur í uppnám sem voru á góðri leið að koma okkur sem fyrst út úr bankahruninu.

 

Hér eru nokkur atriði sem ofarlega ber á góma:

 

1. Við máttum ekki eignast nýja og nútímalega stjórnarskrá.

2. Við megum ekki ganga í Evrópusambandið og tryggja þar með betri efnahagsstefnu og framtíð íslensku þjóðarinnar. Erum þó um 70-75% aðilar að öllu regluverkinu innan Evrópusambandsins.

3. Það má ekki skattleggja útgerð og hátekjumenn nema helst með þeirra samþykki.

4. Það má ekki láta dómsstólana starfa eðlilega en gripið er fram fyrir starf þeirra með lögregluvaldi til að unnt verði að treysta hag Engeyinga. Með þessu var verið að færa okkur skrefi nær fasisma sem vonandi enginn vill.

5. Og við máttum ekki á sínum tíma koma Icesave vandræðunum sem fyrst fyrir kattarnef fyrir ofríki Sigmundar Davíðs sem virkjaði forsetann í þessari moldvörpustarfsemi. Allltaf var ljóst að nægar innistæður voru fyrir Icesave skuldunum og að halda öðru fram er haugalygi.

Björgvin Guðmundsson viðskiptafræðingur reiknaði út og komst að þeirri niðurstöðu að við töpuðum a.m.k. 60 miljarða vegna þvermóðsku og skammsýni þessara stjórnmálamanna. Við hefðum getað komist fyrr út úr kreppunni, fengið hagstæðara lánshæfismat og betri viðskiptakjör með frjálsum samningum milli þjóða, leið sem allir skynsamir lögfræðingar mæla með fremur en að hafa hlutina í lausu lofti. Gildir einu þó EFTA dómstóllinn hafi komist að hagstæðari niðurstöðu þá má ekki gleyma því, að við hefðum náð mun betri árangri með samningum. Og þá hefði verið unnt að koma þessum frægu hjólum atvinnulífsins fyrr af stað og þar með undið ofan af atvinnuleysinu sem enn er of hátt hlutfall. Allt þetta hefur verið í boði Framsóknar!

Því miður var þetta síðarnefnda mál dregið niður í tilfinningalegan táradal undir óskiljanlegu þjóðernisofstæki.

Sennilega hefur íslenska þjóðin aldrei setið uppi með jafnmikla skammsýnismenn á þingi og nú með nokkrum undantekningum auðvitað. Það er eins og þessi blessaða ríkisstjórn taki sér tröll, afturgöngur, drauga og aðrar slíkar fordæður sér til fyrirmyndar, það er eins og ekki megi taka á málum og forgangsraða betur. Og þetta eru broskarlarnir sem ætla að stefna að hallalausum fjárlögum. En eru þeir ekki eins og í ævintýrinu um nýju fötin keisarans?  

Hvernig sagan mun meta þessa ríkisstjórn skal ósagt látið en hér eru örfáir punktar.

Ríkisstjórnin aldrei óvinsælli