Dýrustu menn Íslandssögunnar

Hannes Hólmsteinn hefur reynst þessari þjóð dýr. Hann var með vægast sagt mjög umdeildar skoðanir um frjálshyggjumennina í Chicago og víðar sem stóðu á bak við byltingu Pinochets herforingja gegn Allende stjórninni í Chile haustið 1973, einhverju bíræfnasta valdaráni heimssögunnar. Hannes taldi að þar væri nauðsynlegt að fari fram hagfræði tilraunir hvort þetta frjálshyggju módel skilaði árangri.

Ísland varð síðar í röðinni eftir að Sjálfstæðisflokkurinn tróð Hannesi bakdyramegin inn í Háskólann. Undirbúinn var jarðvegurinn og valdataka Sjálfstæðisflokksins enn betur undirbúin brátt með Davíð Oddsson og félaga í fararbroddi. „Afrekaskráin“ er þessi: Flaustursleg einkavæðing bankanna, Kárahnjúkavirkjun þar sem 30 fögrum fossum á Austurlandi ásamt öðrum merkum náttúruminjum fórnað á altari Mammons. Við þetta má bæta einstakri stuðningsyfirlýsingu Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar við innrásarstríð George Bush í Írak án þess að bera þá ákvörðun undir nokkurn annan.

Hversu oft þarf að rifja upp þessar staðreyndir fyrir Hannesi Hólmsteini án þess að hann þræti á einn eða annan hátt fyrir þröngsýni sína skal ósagt látið.

Í öllu falli er hann ásamt þeim Davíð og Dóra einn dýrasti maður Íslandssögunnar.

Nú er Ólafur Ragnar orðinn hetja íhaldsins og Hannesar Hólmsteins. Óafur fyllir upp í það tómarúm sem Davíð Oddsson skyldi eftir sig í aðdraganda hrunsins. Þó hann hafi verið dubbaður upp í ritstjórastöðu Morgunblaðsins eru áhrif hans á þeim stóli ekki nema skugginn af þeim völdum sem hann hafði.

Því miður virðast allt of margir sem aðhyllast hægri flokkana vilja sjá sterkan mann við stjórnvölinn.

Hefur þessi stóri hópur gleymt hruninu, og aðdraganduanum: græðgisvæðingu þeirri sem Davíð, Dóri og Hannes Hólmsteinn áttu þátt í að koma af stað?

Nú verður haldið áfram að hengja krossa á þjófana. Fyrrum voru ræningjar krossfestir en nú eru þeir heiðraðir með krossum og áþekku fánýti.

Segir sigur Ólafs ósigur stjórnarinnar

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.7.2012 kl. 12:04]

 "Sækjast sér um líkir" kemur fyrst upp í hugann þegar hugsað er til Ólafs og Hannesar.

[Óskar Guðmundsson, 19.7.2012 kl. 12:54]

Háskólar almennt hafa séð þjóðfélögum um allan heim fyrir skrípildum sem skrifa "hvað sem er, fyrir hvern sem er".