Raunsæi álbræðslumanna

Eigendur álbræðslna standa frammi fyrir tveim valkostum: að stuðla að auknum umsvifum hér á landi með tilheyrandi röskun á náttúru landsins og einhæfri uppbyggingu atvinnulífs. Hins vegar er áhugi þeirra fyrir aukinni endurvinnslu á áli einkum umbúðum. Í Bandaríkjunum eru menn að vakna upp við vondan draum: efnahagserfiðleikar og bruðl með verðmæti gengur ekki til langframa. Í mörgum ríkjum þar vestra er verið að undirbúa endurvinnslu á álumbúðum eftir góða reynslu annarra ríkja einkum í Evrópu. Hér á landi hefur söfnun álumbúða verið viðhöfð í aldarfjórðung með góðum árangri með skilagjaldi sem svínvirkar.

Þegar ál er endurunnið þarf einungis 5% af þeirri orku sem ella þarf til að framleiða ál úr hrááli. Þessi ferill er bæði langur, flókinn, rándýr, orkufrekur og mjög umdeildur með hliðsjón af spillingu umhverfis. Má m.a. benda á óhugnanlegt mengunarslyss í Ungverjalandi fyrir nokkru, stífla brast þar sem verið er að vinna hráál og óhroðinn dreifðist víða. Stjórnendur álbræðslna gera sér aukna grein fyrir því að framleiðslan er jafngóð þó ál sé endurunnið eða það sé unnið úr hrááli, þeir líta fyrst og fremst á hagkvæmni og hagræði í rekstri.

Ýmsir eru þeir sem enn telja framtíð Íslendinga best tryggða með auknum umsvifum stóriðju jafnvel þó svo að um 80% framleiddrar raforku á Íslandi fari í stóriðjuna. En rafmagnsverðið til stóriðju er einungis um 15-20%  af orkuverði til almennrar notkunar og er augljóst að þessi munur er of mikill. Ekki er mikil von að þar dragi saman enda munu álframleiðendur að öllum líkindum fyrr loka verksmiðjum sínum hér á landi en greiða hærra verð fyrir orku. Má benda á að um líkt leyti að Alcoa hóf starfsemi sína í álbræðslunni á Reyðarfirði lokaði sama fyrirtæki tveim gömlum álbræðslum á Ítalíu. Mikil mótmæli voru þar í landi eins og skiljanlegt er enda hundruðir Ítala sem misstu við það atvinnuna. Hvenær kemur að okkur skal ekki fullyrt en einhvern tíma verða álbræslurnar hérna eigendum sínum ekki sú tekjulind sem hagkvæm þykir. Framleiðendur leita alltaf annað þegar gróðinn er uppurinn.

Við Íslendingar verðum að sýna raunsæi hvað þetta snertir. Aukin stóriðja er slæm blindgata sem erfitt kann að rata aftur til baka. Hvers vegna ekki að byggja upp atvinnustarfsemi á okkar eigin forsendum? Ferðaþjónusta vex hröðum skrefum eftir að settar voru hömlur á hana þegar Kárahnjúkavirkjun var byggð. Óraunhæft gerfigóðæri með allt of háu verðlagi og of hátt skráðri krónu olli ferðaþjónustu og útflutningsfyrirtækjum gríðarlegum erfiðleikum. Þáverandi stjórnvöld litu einungis á stóriðjuna sem eina leið fyrir aukinni hagsæld sem snérist upp í andhverfun sína með auknu braski, spillingu og bankahruni. Árin kringum aldamótin og fram að hruni er áratugur hinna glötuðu tækifæra.

Við eigum að fylgjast betur með raunveruleikanum fremur en óskhyggjunni.

Mosi

Alcoa ræðir ekki raforkukaup

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 17.9.2011 kl. 08:34]

Samála þér Mosi það er komið nóg af þessari álbræðslu og virkjun til handa henni við höfum verið allt of einhæf í okkar verkum hvað það varðar!

[Árni Gunnarsson, 17.9.2011 kl. 09:41]

Stopp! Og þó fyrr hefði verið.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 17.9.2011 kl. 15:04]

Bandarísk álfyrirtæki sjá gróða í endurvinnslu áls, eins og önnur. Bandarískir þegnar meiga hins vegar taka sig á varðandi áldósir fyrir drykkjarvörur, en óþarfi að brennimerkja álfyrirtækin fyrir það. Að öru leyti er endurvinnsla áls mikil í USA og yfir 80% alls áls sem framleitt hefur verið í heiminum frá upphafi, er enn í notkun.

Rafmagnsverð til stóriðju er ekki svona ódýrt og þú heldur hér fram, Guðjón, fjarri því. Kynntu þér málin áður en þú bullar svona steypu á veraldarvefnum.

[Guðjón Sigþór Jensson, 17.9.2011 kl. 21:21]

Tek undir með ykkur Sigurður og Atli.

Gunnar:

Þessar upplýsingar  um það verð sem álbræðslurnar greiða hefi eg af heimasíðu Landsvirkjunar.

Áður en þú vænir mig um að deila steypu á veraldarvefinn skoðaðu betur heimasíðu Landsvirkjunar. Þú ert greinilega að vaða reyk.

MWst er tæplega $27 þ.e. kwst tæplega 3 cent. Finnst þér það vera of mikið meðan við erum að greiða 12-20 kr. fyrir kwst?

Mosi

[Gunnar Th. Gunnarsson, 17.9.2011 kl. 22:48]

Ég held að þú verðir að skoða heimasíðu LV betur sjálfur, Guðjón. Þetta er tóm vitleysa í þér. Þú verður að skoða þennan samanburð án dreifingarkostnaðar.

[Guðjón Sigþór Jensson, 17.9.2011 kl. 23:13]

Gunnar:

Á heimasíðu Landsvirkjunar stendur skýrum stöfum að meðaltalstekjur Landsvirkjunar eru tæpir 27 dalir fyrir hverja megawattstund.

Auðvitað eru þær tekjur miðaðar við afhendingarstað við aðveitustöð viðkomandi álbræðslu. Um það er ekki verið að deila. Þú mættir sjálfur kynna þér betur þessi mál frá A til Ö, hvað verið er að pæla í BNA varðandi endurvinnslu og að dagar stóriðju á íslandi eru brátt taldir.

Góðar stundir

Mosi

[Haraldur Haraldsson, 17.9.2011 kl. 23:53]

Semsagt Mosi hvar værum við stödd fjarhgslega ef ekki væru Álverin,það  væri ekki gott ástand/kveðja

[Ólafur Þórðarson, 18.9.2011 kl. 03:03]

Varðandi "einhæfni."

Af hverju einhæfni með stóriðju? Er atvinnulíf Hafnarfjarðar einhæft? Ef 10% atvinnufærra á Austurlandi vinna í Álverinu, er það þá einhæft?

Það er enginn sem segir að allir Austfirðingar vinni hjá álveri, síður sen svo. Og það munu ekki allir Húsvíkingar vinna í álveri ef Bakki fer á koppinn. En þessi batterí stuðla að aukinni atvinnu, gjaldeyristekjum og auðvitað fá þau magnafslátt á rafmagninu.

Ég sé ekki að álið sé einhæfni, heldur sé bara aukaspil á höndum byggðarlaga. Svona eins og að hafa 4 mannsspil og eitt þeirra er Ál-kóngur.

[Guðjón Sigþór Jensson, 18.9.2011 kl. 07:17]

Haraldur og „veffari“:

Margt annað er unnt að byggja atvinnulíf á en stóriðju.  Því miður er starfsemi sem þessi ekki byggð á mikillri skynsemi. Orkuverð til stóriðju hefur verið haldið leyndu gagnvart þjóðinni mjög lengi, verið viðskiptaleyndarmál. Eru svik og blekkingar að baki? Má skýra einstakan áhuga sumra stórnmálamanna fyrir stóriðju þannig að þeir geta nælt sér í leyndar greiðslur? Mútustarfsemi hefur lengi fylgt og ekki útilokað að svo hafi tíðkast hér.

Sem mjög gott dæmi um hvernig mismunun er í uppbyggingu atvinnulífs þá skilst mér að auðveldara sé að fá leyfi að byggja og reka álver heldur en að hafa hreindýr og refi til sýnis fyrir ferðamenn.

GJ