Icesave er aðeins lítill hluti vandans

Allt fjaðrafokið kringum Icesave er undarlegra eftir því sem betur kemur í ljós. Fyrir hálfu ári eða svo var talið að Icesave skuldbindingarnar næmu um fjórðun af erlendum skuldum þjóðarinnar. Nú virðast þessar skuldbindingar vera nær að vera um 10% allra skulda.

Það er því með ólíkindum að stjórnarandstaðan hafi valið þá leið, að setja lánskjör 90% skulda þjóðarinnar í óvissu með það að markmiði að reyna að komast hjá að borga þessi 10% prósent!

Sá skipsstjóri sem veldi þá leið að fórna bæði skipi, áhöfn og öllum farmi án þess að bjarga nokkrum sköpuðum hlut yrði dæmdur í sjórétti gjörsamlega vanhæfur til skipsstjórnar. Það er réttmætt að fórna minni hagsmunum ef bjarga mætti hagsmunum sem taldir eru meiri og verðmætari. Að fá betri lánskjör fyrir 90% hlýtur að vera réttlætanlegt að taka á sig 10% sem Icesave þrasið getur í versta falli kostað okkur.

Þá er það spurning hvort með þessu endalausa þrasi hafi bresk yfirvöld orðið fráhverf að koma eigum Landsbankans og annarra íslenskra banka á Bretlandi í sem mest verð? Við þurfum á aðstoð þeirra til að endurheimta sem mest af þessum miklu fjármunum og einnig koma lögum yfir þá óreiðumenn sem áttu þátt í eða ollu bankahruninu.

Það væri því mikil skammsýni að hafna Icesave samningunum. Líklega verður unnt að takmarka skaðann verulega en ekki með þeim aðferðum þeirra stjórnmálaafla sem áttu þátt í að koma þeirri atburðarás af stað sem endaði með þessu hrikalega banakhruni.

Það ætti að vera öllum sem um þessi mál hugsa, að lesa vandlega grein Einars Jónssonar í Fréttablaðinu í dag: Norður og niður. Þar segir hann frá einkennilegri ákvörðun Charles de Gaulle í upphafi heimsstyrjaldarinnar síðari. 

Mosi

Líklegt að AGS-lán frestist

Athugasemdir

[Adda Þorbjörg Sigurjónsdóttir, 13.1.2010 kl. 13:54]

Þessi rök verða alltaf til þess að minna mig á skopmyndina í MBL þar sem ráðherra og fjármálaráðherra stóðu í björgunarbát og börðu frá sér drukknandi lýðinn og sögðu honum að þetta yrði allt í lagi, ef þeir bara byrjuðu að synda í land yrðu þeir komnir eftir einhverja áratugi. Ég sé þessa mynd alltaf fyrir mér þar sem bætt er um betur og settar byrgðar á drukknandi fólkið og sagt: "hættu þessu væli, þetta er bara 10%".

[Bjarni Kristjánsson, 13.1.2010 kl. 14:04]

Vandamálið er ekki skuldin sjálf sem eftir er, þegar þrotabú Landsbankans hefur verið gert upp, heldur vextirnir sem við munum þurfa greiða fyrir þessi 15 ár sem tekur að greiða niður alla 4 milljarða evra (715 milljarða króna) trygginguna.

Bara vextirnir af þessari tryggingu verða á bilinu 1.5-2.0 milljarðar evra (270 til 360 milljarðar króna) sem gerir heildarskuldbindinguna 2.0-3.0 milljarðar evra (360-540 milljarðar króna) og greiðast þarf á árunum 2016-2024.  Vextirnir koma því miður ekki fram í þessum 10% sem þú ert að tala um.