Hver eru mikilvægustu málin?

Greinilegt er að verkstjórn á Alþingi mætti vera betri.

Þegar lítt mikilvæg mál eins og óæskilegar tyggjóklessur eru í umræðu en ekki sem skiptir þjóðina mestu máli, þá er eitthvað mikilvægt að. 

Fyrrum voru þingmenn á launatöxtum sem samsvaraði töxtum Dagsbrúnarverkamanna í Reykjavík. Núna eru þeir þokkalega vel launaðir sem nemur um þreföldum ef ekki fjórföldum atvinnuleysisbótum, - og allt árið! Í þá daga voru vinnubrögð á þingi ef til markvissari, þá var þingtíminn miðaður við hormónastarfsemi sauðkindarinnar og þá þurfti ríkisstjórn oftast að semja við stjórnarandstöðuna til að ljúka þinginu með reisn. Stundum tókst það en auðvitað ekki alltaf. Sum mál drógu dilk á eftir sig og ollu mikillri tortryggni og jafnvel fullum fjandskap eins og aðild að Nató 1949. Í dag finnst okkur einkennilegt að ekki hafi verið unnt að ná breiðari samstöðu um það mál rétt eins og aðild að Evrópuambandinu í dag, rúmum 60 árum síðar.

Þau mál sem mestu skiptir fyrir þjóðina varða atvinnuhagi okkar, hag og velferð okkar. Eg skil ekkert í því hvers vegna ekki megi t.d. endurskoða svonefnd skógræktarlög frá 1955 sem eru ákaflega orðin fornfáleg og gjörsamlega ekki í neinu sambandi við nútímann. 

En oft er aðferð umdeildra stjórnarherra sú að draga athyglina frá aðalatriðunum en smámálin og aukaatriðin fái meira vægi. 

Tyggjóklessur ræddar á þingi

Umhverfisvænn búskapur

Tvöhundruð og sjötíu hektarar eru virkilega gríðarmikil kornræktun á íslenskan mælikvarða. Með þessu er Sjörnugrís að draga mikið úr transporti sem er mjög umdeilt í framleiðslu. Hér er tekið stórt skref í átt að starfsemi sem kennd er við Biofarm. Í Dymbilvikunni kom eg við á þannig búgarð þar sem lögð var áhersla á sem mest á þessu sviði. Þessi búgarður er gríðarstór með yfir 300 nautgripi skammt sunnan við borgina Wiesbaden í Þýskalandi. Bændurnir reka bú þetta með því hugarfari að reksturinn fái alla þá vottun sem unnt er að fá: Dýrin lifa frjáls í gríðarstóru gripahúsi þar sem kálfar eru innan um kýrnar, nautunum er haldið aðskildum svo þau geri ekki neina vitleysu. Bændurnir rækta sjálfir kornið og reka sláturhús og verslun á staðnum þar sem neytendur geta séð með eigin augum hvernig staðið er að rekstrinum. Með þessu móti er dregið mjög verulega úr öllum flutningum, dýrunum líður vel og örstutt er í sláturhús gripa.

Nú þarf kornrækt að dafna við sem hagstæðastar aðstæður. Kornið þroskast fyrr eftir því sem unnt er að bæta aðstæður sem mest. Klemens Kristjánsson á Sámsstöðum rannsakaði á sínum tíma hvernig skjól skóga geti bætt vaxtaraðstæður.

Í Þýskalandi er kornið slegið og þreskjað í júlí og byrjun ágúst. Hér á íslandi eru kornbændur yfirleitt að skera korn um og eftir miðjan september. Þá er allra veðra von og eitt það versta sem getur komið fyrir er að mikill vindur getur lagt kornakurinn. Þá eru víða gæsir og álftir sem valda tjóni. Þær hins vegar forðast kornakra þar sem skógarskjólið dregur úr góðu útsýni.

Kornrækt á sér mikla framtíð á Íslandi. Við Íslendingar eigum að kappkosta að sem mestri eigin ræktun sem bæði eflir atvinnu í landinu og sparar mikinn gjaldeyri og transport sem þarf að draga verulega úr.

Til lukku með góða framtíðarsýn! 

Stærstu kornakrarnir í Melasveit