Forræðishyggja forsetans

Ekki skil eg neitt í Ólafi Ragnari öllu lengur.

Sú var tíðin að hann var kosinn sem forseti af fólkinu. Nú er hann orðinn forseti valdsins og vill taka ákvarðanir án þess að þjóðin sé fyrst spurð.

Nú hafa hátt í 60.000 Íslendingar óskað eftir því með undirskrift sinni að kosið verði um áframhald viðræðna við Evrópusambandið. Í mínum hug er fáni Evrópusambandsins mikilvægt tákn um mannréttindi og frelsi einstaklingsins, samfélagslegt öryggi, samstöðu og vonar um betri framtíð, auk stöðugleika og betri fjármálastjórnunar.

Kannski Ólafur Ragnar sé á móti öllu þessu öllu en vilji fremur gera hosur sínar grænar fyrir Pútín, valdhafanum í  Kreml sem vill stefna að auknum völdum og jafnvel kúgun nágrannaríkja Rússa.

Einu sinni var eg mikill aðdáandi ÓRG. Mér finnst hann hafa misstigið sig illa og orðið að hálfgerðum draug í íslenskum stjórnmálum. Hann gerði allt til að koma í veg fyrir að hér gæti þróast sósíaldemókratískt þjóðfélag eins og á hinum Norðurlöndunum með því að verða valdatæki afturhaldsaflanna í höndum SDG og hans fylgifiska.

 

Pútín vildi ekki ræða við Ólaf