Byrjar í Bráðræði og endar í Ráðaleysu

Ríkisstjórn Sigmundar Davíðs byrjar á bröttustu kosningaloforðum sem nokkru sinni hafa sést. Hann hefur feril sinn sem forsætisráðherra ríkisstjórnar sem telur sér allt heimilt:

Gefa Evrópusambandinu langt nef og telja sig hafa umboð þjóðarinnar að hafna öllum samskiptum við það þrátt fyrir að þjóðin hefur aldrei verið spurð.

Umhverfismálunum er sópað undir teppið rétt eins og það sé með öllu óþarfur málaflokkur.

Konum er sýnd lítilsvirðing með því að viða hvorki kynjakvóta í nefndum og ráðum né sendisveitum til annarra ríkja.

Auðmönnum eins og útgerðarmönnum er sýndur sérstakur skilningur með því að leggja fram frumvarp um lækkun á auðlindagjaldi.

Þá er námsmönnum sýnt fyllsta lítilsvirðing með stórkostlegum niðurskurði á tillögum til námslána.

Og nú á að veita embættismönnum Hagstofunnar einstakt eftirlitsvald sem sennilega hvergi þekkist í gjörvallri veröldinni nema ef vera skyldi í sumum einræðisríkjum þar sem yfirvöld vilja vita gjörla um allt stórt sem smátt sem borgarana viðkemur.

Hvar auðmaðurinn og forsætisráðherrann Sigmundur Davíð hyggst næst beita sér skal ósagt látið.

Flest bendir til að ferill hans byrji í Bráðræði og endi í Ráðaleysu.

Þess má geta að bæir tveir gengu undir þessum sérkennilegu nöfnum í Reykjavík á ofanverðri 19. öld.

Bráðræði var vestarlega í Vesturbænum þar sem Hringbrautin endar og Bráðræðisholt dregur nafn sitt af en Ráðaleysa var hús eitt nefnt norðarlega í Skólavörðuholti sem byggt var í stórgrýtisurð og stóð lengi eitt sér, nokkru sunnan við Laugaveg 40 fyrir þá sem meira vilja vita.

 

 

„Ofboðslega langt gengið“