Björgunarsveitir setji upp gjaldskrá

Í flestum löndum er sjálfsagt að björgunarsveitir rukki þá aðila sem þurfa á aðstoð að halda. Þannig er í Sviss og þar er lögð rík áhersla á að t.d. fjallgöngumenn kaupi tryggingu sem björgunarsveitirnar geta síðan rukkað.

Hérna á Íslandi hefur tíðkast nokkuð sérkennilegt fyrirkomulag sem minnir á aðstoð sveitamanna áður fyrr og jafnvel nú í dag. Ekki tíðkast að rukka fyrir eitthvað „lítilræði“. En björgunarsveitir eru í dag mjög vel þjálfaðar og vel búnar tækjum. Stundum er kallað til þyrlu og hver klukkutími nemur hundruðum þúsunda. Ljóst er að yfirgripsmikil leit kostar mikið fé, jafnvel milljónir.

Ef Íslendingar færu sömu leið og Svissarar þyrfti að undirbúa þetta fyrirkomulag vandlega. Tilkynna þarf með góðum fyrirvara, kannski ársfyrirvara eða jafnvel lengur að þetta standi til. Þetta fyrirkomulag hvetur fjallagarpa til að undirbúa ferð sína betur og tryggja öryggi sitt sem best.

Því miður er allt of algengt að fólk týnist og komi jafnvel ekki lifandi úr för. Dæmi er um að ferðamenn týnist gjörsamlega eins og ungu Þjóðverjanir tveir sem týndust ofarlega á Svínafellsjökli fyrir um hálfum áratug. Það hefði verið auðvelt að koma í veg fyrir það óhapp með betri búnaði, t.d. sérstökum óbyggðasíma sem tengist gervitunglum og því ætíð til taks í neyð. Þetta var ákaflega sorglegt slys sem var alveg óþarft að gerðist. Fyrir um 60 árum týndust tveir Bretar nokkru norðar og skilaði jökullinn eitthvað af eftirlátnum munum þeirra niður á láglendið. Eru þeir í sýningarkassa í þjónustumiðstöð Vatnajökulsþjóðgarðs í Skaftafelli og ætti að vera flestum góð ámynning um að okkur ber að sýna ítrustu varkárni.

Björgunarsveitirnar þurfa á tekjustofni að halda til starfsemi sinnar. Það er mjög krítískt að þær byggi megintekjur sínar á flugeldasölu. Þeir eru varhugaverðir og fylgir mikil hætta á fólki, skepnum og náttúru landsins að ekki sé minnst á mengunina frá þessari pestarólyfjan.

Æskilegt væri að í stað allra þessara skoðanakannan, jafnvel nokkurra á dag um fylgi flokka, mætti kanna hug landsmanna um þessa ábendingu.

Féll í sprungu á Sólheimajökli

Margar brotalamir

Síðdegis í gær fór fram aðalfundur Frístundahúsafélags Hvammsskóga en á félagssvæðinu kom upp þessi sinueldur á dögunum.

Ýmsar reynslusögur voru sagðar af þeim sem viðstaddir voru og sumar allhrikalegar. Sérstaklega fór eldurinn illa í börnin og eldra fólk enda eðlilegt að ótti sé einna mestur meðal þeirra. Á fundinum kom í ljós að nálægt 600 frístundahús eru í Skorradal og ef miðað er við að ef vísitölufjölskylda sé í hverju húsi, kunni að vera yfir 2000 manns í Dalnum þegar fjölmenni er einna mest. Þegar sinueldurinn átti sér stað, var óvissa mjög mikil. Var eðlilegt að margir gripu til símans og varð gríðarlegt álag í símkerfinu. Varð það til þess að fjarskipti fóru úr skorðum. Að sögn slökkvistjórans í Borgarbyggð náðist t.d. ekki alltaf samband milli slökkvibíla vegna álags! Þetta er ósættanlegt og símafyrirtækjum til vansa.

Mikið var rætt um flóttaleiðir. Ekki hefur verið minnst á einföldustu flóttaleiðina þegar vegir lokast en það er meðfram Skorradalsvatni eða á Vatninu sjálfu. Því miður er vatnshæð allt of oft of há en vatnsyfirborðið sveiflast mikið vegna starfsemi Andakílsárvirkjunar. Stíflan við útfall Vatnsins var hækkuð fyrir um 40 árum með þeim afleiðingum að vatnsyfirborðið sveiflast meira en áður. Afleiðingin er sú að gönguleið meðfram vatnsbakkanum er stundum mánuðum saman lokuð. Þá hefur lífkerfi Vatnsins raskast mikið og er vistkerfið sagt af náttúrufræðingum vera allt meira og minna í rugli af þessum ástæðum.

Á þessum félagsfundi komu ýmsar góðar hugmyndir um að bæta brunavarnir. Þannig var rætt um að bæta vatnsveituna m.a. með dælum sem gætu pumpað vatni úr SKorradalsvatni. Þá eru húseigendur hvattir til að hafa garslöngu tiltæka við hvert hús og einnig stendur til að kaupa nokkra tugi af slökkviklöppum sem koma að góðu gagni ef á þarf að halda. Vonandi kemur aldrei til þess en allur vari er góður.

Munaðarlaus og berskjölduð sumarhús