Þreytt þingkempa?

Jóhanna Sigurðardóttir á mjög merkan þingferil að baki. Hún er ein af þeim þingmönnum sem einna lengstan starfsaldur hefur að baki, vel ef ekki sem lengst hefur setið á þingi af þeim sem nú sitja.

Síðasta kjörtímabil hefur verið einstaklega erfitt. Það var ekkert sældarbrauð að finna leið út úr þeim ógöngum sem bankahrunið skildi samfélagið í. Forystusveit Sjálfstæðisflokksins vissi lengi vel að ekki væri allt með felldu en létu eins og ekkert væri að. Var því miður ekkert aðhafst í aðdraganda hrunsins þrátt fyrir að vita mátti að ekki væri unnt að forðast þessa óvenjuhörðu lendingu í efnahagshruni þjóðarinnar og nánast allt skilið í kaldakoli.

Endurreisnin var erfið. Fyrst þurfti að fara yfir stöðu mála og finna hagkvæmustu leiðina. Það var ekki auðvelt enda var það bæði Jóhönnu og Steingrími J. mikilsvert að hlífa sem mest samfélagsuppbyggingunni. Reynt var að skerða heilbrigðisþjónustu og menntakerfinu eftir því sem unnt var. En hvarvetna var skorið niður.

Síðustu misserin hafa Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur verið að reyna að bæta stöðu sína. Þessir flokkar báru fyrst og fremst ábyrgð á einkavæðingu bankanna, ofþenslu og gervigóðæri. Nú telja þessir forystusauðir sér allar leiðir færar.

Þegar litið er til baka hefur „Þjóðarskútunni“ verið siglt á kyrrari sjó. Allt viðskiptaumhverfi er orðið  mun hagstæðara án þess að braskaranir hafi nað að koma ár sinni fyrir borð, Sérstakur saksóknari er kominn á gott skrið að rannsaka og ákæra glæframenn þó seint verði náð til þeirra allra, Stjórnarráðið gert betra og hagkvæmara í rekstri og fyrir liggur frumvarp að nýrri stjórnarskrá sem fullætrúar braskara á þingi kappkosta að koma í veg fyrir að verði samþykkt með ýmsum ráðum.

Er von að þessi gamla þingkempa þyki vera komið nóg af svo góðu?

Í raun ætti að þreyta stjórnarandstöðuna sem mest og ekki slíta þingi fyrr en í fyrsta lagi að ný stjórnarskrá hafi verið samþykkt. Að slíta þingi of snemma er „vatn á myllu kölska“. Nú þarf að duga en drepast. Það eru ekki nema nokkrar vikur til þingkosninga Jóhanna enda páskafrí framundan hjá landsmönnum og þingmönnum einnig. 

Nú ætti að leggja fram siðareglur þingmanna og sömuleiðis frumvarp um skoðanakannanir! 

Við eigum  nokkra metra eftir á þrautagöngunni miklu gegn bröskurunum! Þeir eru tilbúnir að grípa völdin. Þeir munu endurvekja Frjálshyggjuna með einkavæðingu á nánast öllu sem þeir vilja, splundra Stjórnarráðinu í smærri einingar til að auðvelda helmingaskiptastjórnarmyndun, reka Sérstakan saksóknara og gefa öllu braskaraliðinu upp sakir og setja eigin stjórnarskrá að eigin hugmyndum. Þá myndu þeir efla atvinnurekendavaldið og gera allt til að lækka kaupið m.a. með stórfelldum gengisfellingum í stíl við gamla tímann!

Ætli vinstra fólki þætti þá ekki orðið þröngt fyrir sínum dyrum. 

Baráttukveðjur! 

Jóhanna leggur til þingfrestun

Stangast frumvarp við aðra hagsmuni?

Margt er skiljanlegt er að þingforsetinn hafi verið að velta vöngum yfir þessu máli. En þegar grannt er skoðað er svæði þetta nokkuð langt, teygt að Tjörn, Austurstræti og Lækjargötu. Spurning hvort miða eigi við húsaröðina, gangstéttarbrún eða miðja götuna? Eftirlit á svo stóru svæði kann að vera bæði erfitt, mannaflafrekt og það sem kannski skiptir mestu máli: kann þetta frumvarp að skerða aðra hagsmuni?

Á svæði þessu eru ýmsir veitingastaðir, gamalt hótel (Borg) og sitt hvað fleira. Ef atvik vilja verða til þess að einhverjar uppákomur og jafnvel róstur verða eins og tíðkaðist í Búsáhaldabyltingunni, verður þá þessu svæði lokað með tilheyrandi röskun fyrir þá aðila sem hagsmuni hafa að gæta?

Yfirlýsing um að of stórt svæði sé lýst friðheilagt kann annað hvort að verða í raun sýndarmennska eða jafnvel tilefni til ofríkis af hendi þess opinbera og vekja tortryggni. Þess má geta að þingstaðir voru fyrrum lýstir friðhelgir, þ.e. ekki mátti vera vopnaður innan vébanda sem voru miðuð við mögulega nánd þar sem unnt var að beita vopnum, kastvopnum eins og spjóti og öxum eða skotvopnum (bogar og örvar). 

Þarna þarf að finna leið sem tekur mið af meðalhófi og skynsemi.  

Góðar stundir. 

Sérskipulagsvald um Alþingissvæði

Dapurleg hagsmunagæsla

Mér fannst oft sem lífeyrissjóðirnir hefðu lítinn sem engann áhuga fyrir að gæta hagsmuna sinna. Dæmi um það var á hluthafafundi Existu þar sem verið var að ræna fyrirtækið með því að þynna út hlutaféð með því að auka hlutafé um 50 milljarða án þess að ein einasta króna væri greidd í fyrirtækið.

Lífeyrissjóðir þeir sem áttu hluti hvorki mættu né létu aðra mæta til að mótmæla þessari ráðstöfun. Fyrir vikið var lögleysan látin ganga yfir og allir sem lagt höfðu fjármuni í beinhörðum peningum töpuðu. 

Hlutabréfin gáfu vel af sér

Launafólk greiðir tekjuskatt, álbræðslur ekki

Alveg er stórfurðulegt að tvö álfyrirtæki, Alkóa og Rio Tintan í Straumsvík, greiði ekki tekjuskatt.

Íslenskt launafólk greiðir hærri tekjuskatt heldur en þessi fyrirmyndafyrirtæki íslenskra hægrimanna!

Alkóa byggir starfsemi sína auk þess á umfangsmestri röskun á íslenskri náttúru og auk þess grafalvarlegum ruðningsáhrifum í íslensku atvinnulífi.

Og auk þess getum við minnst á að ekkert þessara 3ja álfyrirtækja greiða svo mikið sem eyrisvirði í umhverfisskatt sem víðast hvar er. Nemur hann um 25 Evrum af hverju tonni CO2.

Framleiðsla álbræðslnanna 3ja nemur um 1 milljón tonna af áli á ári. Við framleiðnina verður um tvöfalt magn CO2 þannig að meðgjöfin er 50 milljónir Evra á ári eða yfir 8 milljarðar króna!

Af hverju er ekki lagður á umhverfisskattur á Íslandi eins og í öðrum löndum? Er nauðsynlegt að gefa hann? Eru kannski einhverjir stjórnmálamenn eða jafnvelu heilu stjórnmálaflokkarnir sem njóta góðs af? 

 

Ekki greitt krónu í tekjuskatt í 10 ár