Skuggar fortíðar

Bylting Pinochets í september 1973 með stuðningi leyniþjónustu Bandaríkjanna CIA, er einn einkennilegasti, furðulegasti og umdeildasti atburður 20. aldar. Fyrir réttum 40 árum var Kalda stríðið í algleymingi og þótti mörgu einkennilegt að Bandaríkjamenn freistuðust til fyrir tilmæli þeirra sem sáu eftir koparnámum sínum sem Allende forseti Chile þjóðnýtti, að standa að baki byltingu herforingja gegn löglegri ríkisstjórn Chile. Bandaríkjamenn töldu sig á þessum árum vera réttarríki og hafa mannréttindamál í hávegum. Mun enn vera 

Það var að mörgu leyti eðlilegt að gríðarleg gjá myndaðist milli Bandaríkjamanna og Rússa. Í raun var Kalda stríðið afsprengi hagsmunagæslu hergagnaframleiðenda, bæði vestan sem austan hafs. Bandarísk stjórnvöld vildu gjarnan auka hlut bandarískra hergagnaframleiðenda en bæði Kóreustríðið og einkum Víetnamstríðið varð þeim mikil auðsuppspretta vegna framleiðslu gjöreyðingarvopna og annarra vopna hefðbundinna.

Sjálfsagt hefði það verið Bandaríkjamönnum meiri sæmd að leyfa íbúum Chile að þróa áfram samfélag sitt án byltingar. Allende stjórnin gerði ýms mistök, e.t.v. kannski þau stærstu að þjóðnýta koparnámurnar sem bandarískir auðmenn áttu og höfðu bandarísk stjórnvöld meira og minna í vasanum. Og gömul reynsla er að byltingin etur börnin sín en það hafa verið að sannindi frá tímum frönsku stjórnarbyltingarinnar sem hefur verið hrikaleg samfélagsþróun. Í byltingarástandi verða breytingar allt of hraðar og svo fer að yfirvöld á hverjum tíma eiga fullt í fangi að hafa stjórn og yfirsjón á atburðum líðandi stundar. Að lokum snérist franska byltingin gegn þeim róttækustu sjálfum. Byltingarforingjarnir Robespierre og Danton voru leiddir undir fallöxina.

Sennilega verður Richard Nixon talinn vera með verstu skussunum í bandarískri pólitík og þar með alþjóðastjórnmálum. Hann glutraði niður mikilvægu forystuhlutverki Bandaríkjanna sem þau höfðu haft eftir heimsstyrjöldina síðari. Stuðningur hans við herforingjastjórnir átti eftir að draga dilk á eftir sér og stuðla að falli hans.

Og nú eftir 40 ára baráttu eldri borgara sem farið var svívirðilega illa með í septemberbyltingunni í Chile, hafa réttarkröfur hans verið loksins viðurkenndar.

Mikið mætti efla mannréttindi í heiminum öllum hvort sem er vestan eða austan hafs. Ofbeldi borgar sig aldrei. 

Fékk bætur fyrir pyntingar Pinochets

Forræðishyggja?

Einkennilegt er að einn aðalfulltrúi braskaranna á Íslandi vari Norðmenn við húsnæðisbraski. Mætti Bjarni líta sér nær og ætti að gera sér ljóst hvaða braskhugmyndir Engeyjarættin hefur á prjónunum með hliðsjón af nýjum og umdeildum Bessastaðavegi um Garðahraun/Gálgahraun.

Ekki er Bjarni að vara Íslendinga við en þykir sjálfsagt að skjótast til Noregs og aðvara þar.

Nú er þessi ríkisstjórn á kafi í forræðishyggju:

við máttum ekki fá nýja og nútímalegri stjórnarskrá,

við megum ekki treysta efnahag okkar með inngöngu í Evrópusambandið,

við eigum að fá gamaldags náttúruverndarlög,

við megum ekki skattleggja útgerð og hátekjufólk,

og við verðum að sitja uppi með þessa ríkisstjórn, vonandi ekki til eilífðarnóns. 

Bjarni varar Norðmenn við bólumyndun

Hvað var best útfært í undirbúningi stjórnarmyndunar?

Hvað var best útfært í stjórnarmyndunarviðræðum þeirra Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar og Bjarna Benediktssonar? Nú var miklu lofað en efndir eru undir fullt af nefndum Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar sem sennilega vinna sitt starf meira og minna í hægagangi.

 

Eg leyfi mér að halda því fram að þetta tvíræða bros þeirra framan í ljósmyndara úti á Bessastöðum hafi verið langbest undirbúið og útfært. Þeir voru auðvitað að brosa sín á milli og minnast þess hve þeir gætu dregið þessa blessuðu guðsvoluðu þjóð langt á asnaeyrunum. Þeir hafa komið mörgum málum ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur í uppnám sem voru á góðri leið að koma okkur sem fyrst út úr bankahruninu.

 

Hér eru nokkur atriði sem ofarlega ber á góma:

 

1. Við máttum ekki eignast nýja og nútímalega stjórnarskrá.

2. Við megum ekki ganga í Evrópusambandið og tryggja þar með betri efnahagsstefnu og framtíð íslensku þjóðarinnar. Erum þó um 70-75% aðilar að öllu regluverkinu innan Evrópusambandsins.

3. Það má ekki skattleggja útgerð og hátekjumenn nema helst með þeirra samþykki.

4. Það má ekki láta dómsstólana starfa eðlilega en gripið er fram fyrir starf þeirra með lögregluvaldi til að unnt verði að treysta hag Engeyinga. Með þessu var verið að færa okkur skrefi nær fasisma sem vonandi enginn vill.

5. Og við máttum ekki á sínum tíma koma Icesave vandræðunum sem fyrst fyrir kattarnef fyrir ofríki Sigmundar Davíðs sem virkjaði forsetann í þessari moldvörpustarfsemi. Allltaf var ljóst að nægar innistæður voru fyrir Icesave skuldunum og að halda öðru fram er haugalygi.

Björgvin Guðmundsson viðskiptafræðingur reiknaði út og komst að þeirri niðurstöðu að við töpuðum a.m.k. 60 miljarða vegna þvermóðsku og skammsýni þessara stjórnmálamanna. Við hefðum getað komist fyrr út úr kreppunni, fengið hagstæðara lánshæfismat og betri viðskiptakjör með frjálsum samningum milli þjóða, leið sem allir skynsamir lögfræðingar mæla með fremur en að hafa hlutina í lausu lofti. Gildir einu þó EFTA dómstóllinn hafi komist að hagstæðari niðurstöðu þá má ekki gleyma því, að við hefðum náð mun betri árangri með samningum. Og þá hefði verið unnt að koma þessum frægu hjólum atvinnulífsins fyrr af stað og þar með undið ofan af atvinnuleysinu sem enn er of hátt hlutfall. Allt þetta hefur verið í boði Framsóknar!

Því miður var þetta síðarnefnda mál dregið niður í tilfinningalegan táradal undir óskiljanlegu þjóðernisofstæki.

Sennilega hefur íslenska þjóðin aldrei setið uppi með jafnmikla skammsýnismenn á þingi og nú með nokkrum undantekningum auðvitað. Það er eins og þessi blessaða ríkisstjórn taki sér tröll, afturgöngur, drauga og aðrar slíkar fordæður sér til fyrirmyndar, það er eins og ekki megi taka á málum og forgangsraða betur. Og þetta eru broskarlarnir sem ætla að stefna að hallalausum fjárlögum. En eru þeir ekki eins og í ævintýrinu um nýju fötin keisarans?  

Hvernig sagan mun meta þessa ríkisstjórn skal ósagt látið en hér eru örfáir punktar.

Ríkisstjórnin aldrei óvinsælli

Forgangsverkefni öðrum fremur

Tækjakaup fyrir Landspítala eru mjög brýn. Óvíða eru tækin jafnfornaldarleg og á Landspítala Íslands og verður að öllum líkindum að fara suður fyrir Alpafjöll ef ekki handan við Miðjarðarhafið að sjá fornfálegri tæki. Viðhaldið gengur út á að leita með sífellt meiri fyrirhöfn eftir varahlutum en fyrir löngu er hætt að framleiða þá.

Hvað myndi fólk segja ef það væri beðið um að koma með heimilstölvuna með sér ef það þarf að leita þjónustu Landspítala vegna þess að tölvurnar eru orðnar gamlar og úreltar. Flóknari og dýrari tæki sem mega ekki bila, eru löngu komin á tíma. Þessi sluksháttur hefur leitt af sér miklar tafir og vannýtingu á mannskap sem ekkert er of mikill fyrir.

Landspítalinn á að vera forgangsverkefni öðrum fremur. Ráðamenn Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins töluðu fjálglega um hátæknihús fyrir áratug þegar til stóð að selja Landssímann. Fyrir þá fjármuni átti m.a. að byggja „hátæknisjúkrahús“, leggja Sundabraut og guð má vita hvað, en ekkert varð af þessu. Hvorki „lágtæknihús“ sem ætti að vera auðveldara verkefni en  „hátæknisjúkrahús“. Og af Sundabraut fara engar sögur af en þegar var talað mikið um þá samgöngubraut var rætt um að ekki síðar en 2006 myndu landsmenn aka eftir henni. Núna hefur ekki einn einasti metri verið lagður og bíður sennilega langa hríð. Í staðinn er lögð ofuráhersla að leggja veg um Garðahraun/Gálgahraun undir lögregluvernd svo að Engeyjarættin geti grætt á lóðasölu í Garðabæ.

Svona er Ísland í dag! Stjórnmálamenn fara mikið í loforðaflaumi sem þeir sennilega gera sér fyllilega grein fyrir að verða aldrei efnd. En það má lofa og ljúga gegn betri vitund til að næla sér í aukaatkvæði og brosa svo á tvíræðan hátt framan í þjóðina eins og þeir félagar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og Bjarni Benediktsson gerðu sameiginlega svo eftirminnilega í vor sem leið. Var þetta tvíræða bros kannski sem var best undirbúið í stjórnarmyndunarviðræðunum þeirra á milli?

Boðar fjárveitingu til tækjakaupa