Hvar voru útgerðarmennirnir?

Einkennilegt er að þeir sem skipulögðu þessi mótmæli virðast hvergi hafa verið nærri. Og talsmenn kvótaeigenda á Alþingi voru heldur hvergi nærri, létu ekki sjá sig hvað þá bregða sér út smástund frá þrasinu á þingi.

Taka má undir sjónarmið Marðar: þessi mótmæli voru missheppnuð. Þau hafa kostað sitt, siglingakostnað tuga skipa til Reykjavíkur. Engar tekjur koma á meðan. Og allur auglýsingaflaumurinn? Ætli sá kostnaður hefði ekki betur verið varið til að skrapa upp í veiðileyfigjaldið?

Veiðileyfigjald er eðlileg greiðsla fyrir afnotarétt að kvótanum. Því miður líta margir útgerðarmenn á kvótann sem „eign“ en ekki afnotarétt. Halldór Ásgrímsson setti kvótakerfið á til bráðabirgða haustið 1983. Illu heilli var það festi í sessi án þess að eigandinn, íslenska þjóðin væri spurð um það.

Nú nær 3 áratugum síðar vill þjóðin fá greiðslu fyrir þennan afnotarétt.

Þetta kvótamál er eitt furðulegasta fyrirbæri Íslandssögunnar og þá sérstaklega sá kafli þegar útgerðarmenn sáu möguleika á að gera sér kvótann að féþúfu og selja hann hæstbjóðenda. Þar áttu stjórnvöld að segja stopp fyrir löngu.

Góðar stundir!

Segir fund LÍÚ misheppnaðan