Er aftur byrjað á braskinu á kostnað annarra?

Eftir bankahrunið þegar sparnaður þúsunda Íslendinga í formi hlutabréfa urðu að engu ásamt hlutabréfaeignum lífeyrissjóða þá er fyllsta ástæða til varfærni. Hrunið varð vegna þess að hér á landi var ekkert gert til þess að forðast svonenfd krosseignatengsl og önnur brögð í viðskiptum.

Í fyrirtækinu Exita var t.d. hlutafé í fyrirtækinu aukið um 50 milljarða án þess að ein einasta króna rynni inn í fyrirtækið. Hins vegar var bréfssnifsi, hlutabréf í einhverju huldufyrirtæki sem enginn kannast við, lagt inn í fyrirtækið rétt eins og innlegg bænda í Kaupfélagið í fyrri tíð.

Tilgangurinn var auðvitað að sýna öðrum hluthöfum langt nef enda var þeim boðið að hver króna hlutafjár væri greidd með 2 aurum!

Í tíð hermangsins og brasksins kringum herlið Bandaríkjamanna á Keflavíkurflugvelli var Reginn h.f. stofnað fyrir um 50 árum. Lengi vel deildu fulltrúar Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins völdum í því fyrirtæki sem m.a. byggði stór hús við Höfðabakka í Ártúnshverfinu í Reykjavík. Þessi hús blasa við öllum sem leið eiga um Vesturlandsveginn austan Elliðaárbrekku, minnisvarði um einstaka aðferðafræði hvernig unnt er að auðgast fljótt og vel gegnum hermang. Síðan hafa umsvif þessa fyrirtækis að því virðist hafa aukist.

Ef eg ætti sparifé teldi eg því betur komið á nánast vaxtalausum reikning í bönkunum en að kaupa hlutabréf í fyrirtæki þessu. Að öllum líkindum verða örlög sparifjár þeirra sem sjá möguleika á góðri ávöxtun verða að engu rétt eins og gerðist áður þegar braskaranir léku sér að almúgafólki með því að féfletta það fljótt og auðveldlega.

Eg minnist hlutabréfanna í bönkunum, Atorku, Existu og öllum þessum fyrirtækjum sem nú eru týnd og tröllum gefin. Þau virðast vera einskis virði þó fyrir þau hafi verið greidd með beinhörðum peningum, sparnaði þúsunda í áratugi.

Vildu kaupa fyrir 10,3 milljarða

Þokukennt orðalag

Sumir vilja hafa sem flest eins óljóst og jafnvel villandi. Þeir telja jafnvel að það sé gegn hagsmunum sínum að þurfa að fara eftir einhverjum reglum sem öðrum þykja sjálfsagt að fara eftir.

Skynsamar og sanngjarnar reglur eru alltaf til bóta.

Í þessu tilfelli hvernig koma megi í veg fyrir mengun þ. á m. á hafinu þarf að gæta ítrustu varkárni sem Bandaríkjamönnum virðast ekki vera sáttir við.

Á Íslandi er verið að reyna að koma á skynsömum og sanngjörnum reglum varðandi náttúruvernd, m.a. að koma í veg fyrir utanvegaakstur og gera þá aðila ábyrga fyrir þeim spjöllum sem þeim valda. Í stað þess að vinna saman, blæs hluti þingmanna Sjálfstæðisflokksins upp eins og gamall hvalur og vill engar reglur! Er þetta eðlilegt?

Í Fréttablaðinu í dag er komið inn á þessi mál í mjög vel ritaðri grein eftir Véstein Ólason: Hver er þriðja leiðin? Þar bendir höfundur á dapra sögu Evrópu þegar óbilgirni og skammsýni reif álfuna upp í tveim heimsstyrjöldum og skildi bókstaflega lönd og þjóðir í rústum. Reglur eru til að fara eftir en svo virðist sem ýmsum þyki þær trufla frelsi sitt til einhverra athafna og koma ár sinni betur fyrir borð á kostnað annarra.

Þessir aðilar vilja engar reglur fyrir sig sjálfa en aðrir mega setja sér sínar reglur og fara eftir þeim. En það eru auðmennirnir, fjármagnseigendurinir sem telja sig vera hafna yfir lög og rétt.

Því miður bera þessir aðilar oft furðu mikið úr bítum, kannski þeir beiti aðferðum lýðskrumarans að afla sér aukinna valda og hagnaðar á kostnað okkar hinna.

Góðar stundir! 

Texti yfirlýsingarinnar ekki nógu skýr

Að blása upp smámál

Margnota barnableyjur eru yfirleitt keyptar einu sinni. Hvort á einni eða tveim pakkningum sé greiddur venjulegur 25,5% virðisaukaskattur eða eitthvað lægra skiptir ekki höfuðmáli.

Þetta mál er dæmi um þau fjölmörgu smámál sem eru blásin upp til að gera úlfalda úr mýflugu. Að draga fram eina vörutegund út úr og hafa í lægri skattflokk, er vont fordæmi og er aðeins til að hvetja að tína út nánast hvað sem er til að lækka skatt.

Hver er tilgangurinn? Að vekja athygli á sjálfum sér og gera sig að einhverjum göfugum „riddara“ sem er að berjast við vonda drekann er allt að því broslegt að ekki sé dýpra tekið í árina.

Því miður stökk þingkona þessi fyrir borð hjá VG þar sem nánast hvern einasta dag stendur stjórnarliðið baki brotnu að ausa „Þjóðarskútuna“. Á meðan leyfa sumir sér að agnúast út í nánast hvað sem er. Aðrir að grafa sem  hraðast undan fylgi ríkisstjórnarinnar en verður það ekki sú niðurstaða sem í ljós kemur þegar talið verður úr kjörkössunum að ári?

Ríkisstjórnin á allt betra skilið en að verið sé stöðugt að rugga skútunni og jafnvel reyna að sökkva henni.

Góðar stundir!

VG vildi ekki ódýrari bleiur

Þröngsýni þingmanna Sjálfstæðisflokksins

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa sýnt ótrúlega þröngsýni í þessum málum. Skynsamlegar reglur m.a. að koma í veg fyrir utanvegaakstur þarf að setja og gera þau lögbrot betur undir viðurlög þegar það á við.

Af hverju mátti ekki breyta lögum um náttúruvernd?

Skyldi það vera af sömu rótum að það sé einkamál Sjálfstæðisflokksins að breyta stjórnarskrá lýðveldisins og breyta skipulagi og fyrirkomulagi Stjórnarráðsins?

Fyrrum voru þingmenn Sjálfstæðisflokksins mun skynsamari en þeir eru í dag. Má nefna mörg dæmi um það, t.d. svonefnt Dreifibréfamál í ársbyrjun 1941 þar sem þeir sýndu mjög mikla skynsemi. Þá voru ritstjórar Þjóðviljans handteknir af Bretum og haldið nauðugum um nokkurra mánaða skeið í fangabúðum í Bretlandi. Bæði Jónas frá Hriflu og forsvarsmenn Alþýðuflokksins fögnuðu að andstæðingar þeirra væru teknir úr umferð. Það var Ólafur Thors sem beitti sér einkum að fá Einar Olgeirsson sem var einnig þingmaður og Sigfús Sigurhjartarson lausa úr breska fangelsinu. Hann gerði sér ljóst að þarna var mjög alvarlegt brot gegn Íslendingum að handtaka þingmann, brot á stjórnarskránni. En bresk yfirvöld tóku engum vettlingatökum á þessu máli og það gerði ólafur sér ljóst.

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins mættu skoða söguna betur áður en þeir missa sig gjörsamlega í þröngsýnum skúmaskotum.

Þröngsýni og hagsmunagæsla fyrir fárra v irðist því miður vera orðið þeirra sérgrein. Þeir vilja t.d. ekki viðurkenna að fiskurinn í sjónum sé þjóðareign og að nauðsynlegt sé að breyta kvótakerfinu þannig að það sé afnotaréttinum að auðlindinni sé úthlutað en ekki kvótanum sjálfum og gera hann að andlagi eignarréttar eins og varð 1983. Nei hún skal hann vera áfram féþúfa kvótabraskara.

Er þetta kannski alvarleg siðblinda? Alla vega er komin upp alvarleg skekkja í kompás forystu Sjálfstæðisflokksins.

Góðar stundir!

„Ófyrirleitni sjálfstæðismanna“