Aðeins einn tilgangur stjórnarandstöðu

Ljóst er að stjórnarandstaðan grípur hvert tækifæri til að grafa undan ríkisstjórninni. Auðvitað eiga aðildarviðræður að halda áfram meðan engir alvarlegir agnúar koma upp.

„Það skal fram sem fram horfir, meðan rétt horfir“ er haft eftir Páli Vídalín lögmanni (1667-1727). Hann var einn merksti embættismaður, lærdómsmaður og lögspekingur meðal Íslendinga fyrr og síðar, samstarfsmaður Árna Magnússonar handritasafnara og skjalavarðar m.m.

Stjórnarandstaðan er reikul og ráðvillt. Hún veit ekki hvað gera skuli. Hún er yfirleitt á móti öllu sem máli skiptir en það er að koma þessari blessaðri þjóð á lygnari sjó. Allt þarf meira og minna að reisa við eftir óreiðuna sen endaði í bankahruninu og nánast allir töpuðu á, nema ef vera skyldi nokkrir braskarar, dyggir stuðningsmenn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks.

Sennilega er aðild að EBE skásti kosturinn í erfiðri stöðu. Við erum Evrópuþjóð og eigum að tengjast betur grönnum okkar betur menningarlegum, pólitískum og ekki síst efnahagslegum tengslum en verið hefur. Ella eigum við á hættu að vera gleypt af þeim hagsmunaöflum sem vilja sölsa allt undir sig og verður hvorki maður né mús undanskilin.

Stjórnarandstaðan mætti legja meiri áherslu á að vinna fremur með fremur en móti stjórninni í þeim erfiðleikum sem steðja að okkar samfélagi!

Verður að hryggja Ólöfu Nordal