Þrír fangar struku, tveir náðust en eg slapp!

Kringum 1935 struku þrír fangar af Litla Hrauni. Tveir þeirra náðust fljotlega en sá þriðji, Vernharður Eggertsson sem ritaði nokkrur kver undir dulnefninu Dagur Austan, komst alla leið til Reykjavíkur.

Þegar hann kom í hádeginu einn góðan veðurdag voru blaðsölustrákar að selja Vísi sem var nýkominn út. Vernharður vindur sér inn í afgreiðslu blaðsins og fær bunka til sölu. Á forsíðu mátti lesa: „Þrír fangar struku en tveir náðust“. Vernharður kallaði fyrirsögnina og bætti við: „en eg slapp“. Hann var langt kominn með bunkann þegar lögregluþjónn sem var á vakt á Lækjartorgi áttaði sig á, handtók Vernharð og fór með hann á lögreglustöðina.

Ævisaga þessa ævintýramanns kom út fyrir örfáum árum. Hann var ósköp meinlaus karlinn, braust stundum inn í fylleríi. Eitt sinn stal hann fullum kassa af ljósaperum og gaf öllum sem hann mætti!

Hann tók þátt í borgarastyrjöldinni á Spáni og ritaði glefsur úr þeim hildarleik. Vernharður fórst í „Pentlinum“ milli Ornkneyja og Skotlands með togaranum Eyfirðingi, gömlum ryðkláf sem var á leið til Bretlands í niðurrif 1952.

Ritverk hans eru lipurlega skrifuð og vonandi verða þau endurútgefin.

Góðar stundir. 

Margar skrautlegar flóttatilraunir

Stalín er ekki hér!

Ekki er ein báran stök. Þessir þingmenn eru tilbúnir að ljá máls á rnn einni álbræðslu. Skyldu þeir vera með einhverja álfursta í sigtinu sem þeir vilja fá þóknun fyrir, n.k. provision eins og það nefnist og er víða tíðkað?

Álbræðslur eru versti kosturinn að byggja upp atvinnulíf á Íslandi. Þær verða reistar og reknar á forsendum auðhringa en ekki okkar. Þær byggjast á mengunarkvóta sem þessir þingmenn eru tilbúnir að afhenda án greiðslu. Mengunarkvóti er eiginlega uppurinn og því furðulegt þetta uppátæki.

Uppbygging atvinnulífs með álbræðslum minnir mjög á tíma þann í Rússlandi sem kenndur hefur verið við Stalín. Andstæðingar eru meðhöndlaðir nánast sem „persona non grada“, þ.e. njóta ekki borgaralegra réttinda sem aðrir.

Álhugsjónir eru blindgata. Þær byggjast á óafturkvæmum fórnum á náttúru landsins og því að slegið sé á kröfur um verndun náttúrunnar.

Til upplýsingar þessara þingmanna þá má benda á vandræðalega lausn starfsleyfis sem álbræðslan á Reyðarfirði nýtur. Þar var undirlægjuhátturinn í allri sinni dýrð!

Góðar stundir en án álbræðslna.

Vilja efla atvinnulíf á Norðurlandi vestra