Ótrúlegur seinagangur

Lengi var talað um „amerískan hraða“. Allt átti að gerast svo skjótt og allt að verða gott eins og að hendi væri veifað. Að koma rafmagni aftur á í milljónaborg þar sem auður er feyknamikill og verkþekking ætti að vera á háu stigi, þá undrast maður á Íslandi hve tiltölulega frumstæð þessi mál eru. Í Þingeyjarsýslum var komið á rafmagn jafvel á afskekktustu sveitabæjum um viku eftir óveðrið í september síðastliðnum. Í þéttbýli við Mývatn innan 2ja sólarhringa.

Í dag dettur engum heilvita manni í hug á Íslandi að leggja loftlínur í þéttbýli hvað þá á stöðum þar sem áhersla er lögð á rekstraröryggi. Loftlínur hurfu í Reykjavík fyrir a.m.k. 30-40 árum, ætli síðustu loftlínur hafi ekki verið í Skerjafirði 1972?

Jarðkaplar eru öruggari og óháðir veðrum og vindum séu þeir rétt lagðir. Í BNA eru rafveitur víða einkareknar og þar er áherslan lögð á sem ódýrastan útbúnað og annan tilkostnað til að hámarka gróðann.

Við getum séð strax muninn á aðstæðum hér á landi og í BNA. Hér er kappkostað að hús séu byggð eftir ströngustu byggingarstöðlum á meðan hús í BNA virðast kubbast í sundur stundum í jafnvel minni vindstyrk en hér mælist stundum í vindhviðum.

Það er gott að búa á Íslandi en bæta mætti kjör þeirra sem verst standa.

10 dagar í fullt rafmagn í New York

Skógrækt eflir skjól

Við Íslendingar búum í erfiðu landi þar sem vænta má allra veðra og þau misjöfn. Ekkert land Evrópu er jafn fátækt skógi ef vera kann Færeyjar sem landið okkar.

Ísland er í barrskógabeltinu og hér er hægt að rækta skóg með góðum árangri. En það þarf einhvern tíma að byrja, taka ákvörðun, hafa nauðsynlegan undirbúning, jarðvinnslu, girðingar, plöntun þeirra skógarplantnategunda sem best reynast á hverjum stað, áburðargjöf og skjólmyndun. Þá þarf að sinna þessu sem best til að ná sem bestum árangri. Eftir 10-20 ár þarf grisjun sem getur gefið af sér arð en skjólið verður til nokkuð snemma ef vel er að öllu staðið. 

Furðulegt verður það að teljast, að ekki hafi verið fyrir löngu verið lagt kapp á skógrækt til að auka skjól og bæta samgöngur. Á Snæfellsnesi, undir Hafnarfjalli, Esjuhlíðum, Ingólfsfjalli, Eyjafjöllum og í Öræfum og víðar, mætti stunda samgönguskógrækt til hagsbóta landsmönnum öllum. Þá væri um 200-250 metra breiður landskiki áveðurs klæddur skógi. Því miður hafa þær raddir verið nokkuð háværar að ekki megi skemma útsýni með skógrækt, eins og útsýni verði aðeins truflað af hávöxnum trjám! Af hverju benda þessir vandlætarar aldrei á háspennulínur, girðingar, uppblásturinn í landinu og loftmengun en eru alltaf að skammast út í skógræktina?

Ljóst er að margvísleg not eru af skóginum fyrir fólk og búfé. Hestar, nautgripir og sauðfé þrífst mjög vel í skógi þar sem jarðargróður er meiri en á bersvæði að ekki sé talað um skjólið. Líklegt er að unnt verði að hætta þeim gamla sið að reka búsmala á afrétti ef beitarskógar verði meiri t.d. í fjallshlíðum. Fallþungi dilka verður væntanlega jafnvel meiri og afurðirnar verðmætari samfara minni kostnaði bænda og sveitarfélaga við göngur og réttir. Og samgöngur yrðu betri og öruggari.

Góðar stundir!

Óveður á Kjalarnesi

Er þetta ný frétt?

Var vitað um þetta skjal eða er það nýkomið fram? Sé rétt eftir haft þá verður það að teljast vægast sagt undarlegt að 100 ár líða frá því að atburðurinn gerðist að skjöl um þetta eru gerð opinber.

Ljóst er að óþægilegar upplýsingar geta komið sér illa, sérstaklega þegar miklir hagsmunir eru í húfi. Oft hefur síðar komið í ljós að ákvarðnir reyndust rangar og því er áleitin spurning hvort allar upplýsingar hafi legið fyrir þá ákvörðun er tekin. Hér á Íslandi hefur meira að segja umdeild ákvörðun verið rökstudd með því að fullyrða að svo mikið fé sé búið að verja í tiltekið verkefni!

Auðvitað eru slíkar ákvarðanir oft teknar vegna stundarhagsmuna.

Sagði að fjölga þyrfti björgunarbátum

Af hverju sinnti maðurinn ekki boðun?

Þegar menn sinna ekki boðun lögreglu að mæta til skýrslutöku en taka þá ákvörðun að láta sig hverfa, þá eiga yfirvöld ekki annarra úrkosta að lýsa eftir meintum brotamönnum.

Sigurður og aðrir stjórnendur Kaupþings sýndu af sér mjög ámælisvert athæfi hvernig þeir stjórnuðu bankanum. Þeir lánuðu m.a. breskum braskara 46% af ráðstöfunarfé bankans án nokkurra trygginga.

Með þessum verknaði bökuðu þeir þúsundum hluthafa bankans tjóni þannig að þeir töpuðu sparnaði sínum. Ef einhver dirfist að reyna að koma lögum yfir þessa menn þá eiga þeir sömu von á að tapa málum og miklu fé. Það sannaðist í Hæstarétti 9. okt. s.l. þegar fyrrum hluthafi bankans situr uppi með mikið fjártjón sem rekja má til glæfraverka Sigurðar og hans nóta. Krafa um að máli gegn þrotabúi bankans yrði frestað uns niðurtstaða lægi fyrir í sakamáli gegn stjórnendum bankans, var hafnað!

Á dögunum var Eva Joly hér á landi og lauk hún miklu lofsyrði á íslensk yfirvöld hversu vel þau hafa tekið á þessum hvítflybbamönnum. Bresk lögregluyfirvöld guggnuðu enda telur Eva Bretland vera skattaparadís braskara og fjárglæframanna. Þess ber og að gæta að Bretar sitja uppi með íhaldið sem hefur ætíð haft sérstakan skilning á sjónarmiðum auðmanna sem hafa auðgast mjög oft á vafasaman hátt. Og umfram allt má ekki skattleggja þá né leggja steina í götu þeirra við að auðga sig meira á braski og fjárglæfrum.

Skyldi verjandi Sigurðar beita sömu vafasömu klækjum í vörn annarra skjólstæðinga sinna? Líklegt er að svo er ekki. Hann velur leit grátkvenna að reyna að afla skjólstæðingi sínum samúðar sem hann á engan veginn skildar.

Góðar stundir!

Afar brýnt að lýsa eftir Sigurði