Fulltrúar fortíðarinnar

Um hvað ætla þessir sjálfskipuðu riddarar fortíðarinnar að ræða við þá Alkóamenn? Oft hafa þeir fyrr hlaupið á sig en viðræðugrundvöllur nú er ekki fyrir hendi um fleiri álver á Íslandi.

Aðstæður í heiminum eru gjörbreyttar: orkuverð hefur hækkað mikið, unnt er að endurvinna mun meira ál en verið hefur og eru Bandaríkjamenn að átta sig á því. Mengunarkröfur eru einnig meiri en áður. Um hvað ætla þessir Bakkabræður að semja? Lækkað rafmagnverð og hækka á almenningsveitur?

Þessir þingmernn eru sjálfskipaðir riddarar fortíðar. Við erum á leiðinni út úr kreppunni sem m.a. var vegna byggingar Kárahnjúkavirkjunar og kolrangrar einkavæðingar bankanna. Við erum að sigla út á lygnari sjó en alltaf eru menn til í einhver furðuleg ævintýri.

Góðar stundir

Mosi

Vilja fund um Alcoa

Til hamingju Íslendingar!

Erfiðistu og flóknustu mál sem koma fyrir Alþingi eru viðskiptasamningar á borð við þá sem tengjast stóriðju. Frumvarp til þingsályktunar um að heimila ríkisstjórn að gera samning við stórfyrirtæki er kannski ekki nema ein setning. Fylgiskjölin geta skipt tugum á þúsundum síðna þar sem eru mjög flóknir samningar á oft erfiðri ensku sem hafa komið okkur síðar í koll.

Ef Íslendingar bæru þá gæfu að geta tengst betur Evrópuríkjunum eftir að hafa fullnægt skilyrðum Maastricht samningunum, þá væri það kontór í Brussel sem myndi sjá um þessi erfiðu mál. Þar væru kontóristarnir með tékklista yfir það sem fyrirtæki þyrftu að uppfylla til að koma á fót mengandi stóriðju. Þar væri ekki nóg að vera með samninga um landsafnot og aðgang að raforku, heldur einnig að hafa tryggt sér mengunarkvóta. Það hafa þessi fyrirtæki fengið ókeypis í boði Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins! Kannski þeir hafi fengið að njóta sérstakra umbuna fyrir slíkt en það er algengt að stórfyrirtæki umbuni þeim sem hafa sérstakan skilning á sjónarmiðum þeirra.

Áliðnaðurinn er að gjörbreytast. Í BNA eru menn að vakna við vondan draum við að öskuhaugar eru að fyllast og umhverfisfræðingar hafa bent á hve endurvinnsla í Evrópuríkjunum gengur vel. Í ruslinu leynast verðmæti sem unnt er að nýta aftur og aftur eins og einnota álumbúðir. Rafmagnsverð fer hækkandi í heiminum nema í hugum þeirra sem vilja semja við álbræðslurnar á Íslandi.

Við getum óskað okkur til hamingju góðir hálsar yfir þeirri skynsemi sem þeir Alkóamenn hafa sýnt okkur. Þeir vilja reka þessa forréttingu með hagnað en kannski að þeir sem gráta mest núna vilji semja um rafmagnsverð sem er ekki í neinu skynsömu samræmi við kostnað við að framleiða orkuna og dreifa henni.

Trú þeirra á einfaldri atvinnuuppbyggingu var mikil en hún var byggð á sandi sem nú er rokinn út í veður og vind. Þeir standa berstrípaðir gagnvart þeim einföldu staðreyndum að atvinnu er unnt að byggja upp á margfalt fleiri stoðum en þeim sem tengjast álbræðslum.

Góðar stundir!

Mosi

Bakkadraumur var villuljós