Stórkostleg upplifun

Við létum klukkuna vekja okkur hálf fjögur í nótt rétt eins og við værum á leið til útlanda. Af stað um fjögur leytið og austur vorum við komin á móts við Fljótsdal, austasta bæ í Fljótshlíð um hálfri annari stund síðar eða um hálfsex. Mestalla leiðina allt frá Hellisheiði mátti sjá eldglæringarnar í austri og var það tilkomumikil sjón. Við áttuðum okkur ekki alveg í fyrstu aðstæður en eitt okkar sá grilla í ný reista göngubrúna yfir lækinn sem kemur úr dalnum ofan við Fljótsdalsbæinn. Mátti sjá eldinn og hraunfossinn mjög greinilega í myrkrinu. Og áfram gengum við vasklega gegn austanáttinni mót þessu einkennilegu birtu austan við Eyjafjallajökul.

Þegar við vorum komin sunnan við Þórólfsfell og skammt innan við skiltið sem vísar á fjallið, gegnum við fram á nýlega jeppaslóð nánast beint upp á fjallið. Henni hafði verið lokað neðst með nokkrum steinum til merkis um að þarna væri ekki æskilegt að aka. Þessi leið er nokkuð brött og hefur verið mikil fyrirhöfn að plægja rafstreng niður í jarðveginn. Töluvert rask er af þessu og er það ekki beint til fyrirmyndar. Kannski hefði mátt hafa þetta eitthvað „umhverfisvænna“ og sjálfsagt hefði mátt nota þyrlu að koma efni, áhöldum og mannskap á fjallið fremur að aka þarna upp snarbratta hlíðina. Spurning hvort framkvæmd þessi hafi verið sett í umhverfismat sem allar framkvæmdir sem kunna að vera krítískar. Mættu þeir Mílumenn skoða þetta nánar og hvernig mætti draga sem mest úr raski sem þessu. Ekki dugar að sýna „grænt bókhald“ með því að draga úr pappírsnotkun á skrifstofu á sama tíma og umgengni við sjálfa náttúran kann að vera talin ámælisverð og ekki til fyrirmyndar.

Upp komumst við eftir slóða þessum en mikið var hvasst og kalt ef við áðum. Við nutum hverrar stundar að fylgjast með eldgosinu, dagsbirtinni og þegar fyrstu sólargeislarnir léku um fjallstindana. Eyjafjallajökul er mjög fagur að sjá frá Þórólfsfelli og má hiklaust mæla með göngu á fjall þetta.

Til baka gengum við undan strangri austanáttinni og fórum mun sléttari leið niður í dalinn og komum skammt austan við Mögugil. Til baka á bílastæðið við Fljótsdal komum við um hálfellefu leytið. Gangan hafði tekið réttar 5 stundir.

Þegar við ókum til baka vestur þjóðveg nr. 1 kom á móti okkur ótrúlegur fjöldi bíla einkum jeppa sumum með „öllum græjum“ á „skuldahala“. Kannski  þetta minnti dálítið á bjartsýnina og gervigóðærið tengdu árinu 2007.

Sjálfsagt er að mæla með síðnæturferð sem þessari enda er stórkostleg upplifun að sjá gegnum myrkrið þennan eldstólpa lýsa langar leiðir leiðina að markmiðinu!

Óvenjuleg og skemmtileg ferð var að baki!

Mosi

 

 

Vaxandi órói í eldgosinu