Harðlínustefna endar alltaf með skelfingu

Lengi áttu Gyðingar eða Ísraelsmenn eins og þeir vilja fremur nefna sig nú, mikla samúð með Íslendingum. Við vorum fyrsta frjálsa ríki heims sem viðurkenndu sjálfstæði Ísraelsríkis á sínum tíma enda skildum við afarvel bága stöðu þeirra.

Nú er öldin önnur, Ísraelum hefur vaxið fiskur um hrygg og hafa náð heljartökum á nágrönnum sínum. Nú eru Palestínumenn gjörsamlega háðir velvilja eða hatri þeirra sem stýra Ísraelsríki. Því miður hafa þeim ekki borið sú gæfa að þreifa sig áfram í viðleitni að finna friðsamlega sambúð þar sem sameiginlegir hagsmunir beggja aðila er fundinn farvegur.

Því miður hafa öfgaöflin smám saman verið að færa sig upp á skaftið guði og öllum þeim sem vilja sýna öllum hófsemi og sanngirni verið gefið langt nef. Víða má finna í landslögum flestra réttarríkja heims þar sem lögð skylda á einmitt þetta atriði: að magna ekki deilur og gera þær erfiðari en þær þegar eru. Í okkar lögum er þetta t.d. um vinnudeilur.

Stríðsskaðabætur sem Þjóðverjar hafa verið að greiða í um 60 ár ber að afnema nú þegar eða binda mjög ströngum skilyrðum að það mikla fé verði ekki notað til þess að kaupa hergögn sem beitt er hugsanlega gegn 3ja aðila. Þessar bætur voru hugsaðar til að bæta fyrir þær skelfingar sem nasistar frömdu gegn Gyðingum. Því miður virðist þetta vera að endurtaka sig með því að Gyðingar beita nágranna sína hinum verstu fantabrögðum.

Hægri harðlínuöflin eru yfirleitt varhugaverð ávísun um stystu leiðina í skelfinguna og glötunina. Eðli hægri últramanna er alltaf það sama þó þeir kunni að sigla undir ýmsum nöfnum. Þar virðist nasismi eða síonismi ekki skipta neinu meginmáli. Markmiðin eru þau sömu: tilefnislaus fjöldamorð og hryllingur.

Mosi

Ísraelar frömdu voðaverk

Ber kæruleysi vott um hálfvitahátt?

Íslendingar hafa verið lengi mjög kærulausir í fjármálum sínum. Við erum því miður ekki nógu raunsæir. Okkur skortir tortryggni í garð þeirra sem lofa okkur gulli og grænum skógum upp í hendurnar á okkur án þess að vinna fyrir þeim.

Svo hirða braskarar allt af okkur og eru horfnir sennilega með vitund Sjálfstæðisflokksins. Og eftir situr þjóðin skuldum vafin upp fyrir haus! Kannski það sé viss tegund hálfvitaháttar að trúa öllum fagurgala, hvort sem það sé einskisvirði áróður um skjótfenginn gróða eða trausta stjórn Sjálfstæðisflokksins. Er þá þessi stóri hluti þjóðarinnar hálfvitar?

Annars skulum við gjalda varhug við að taka okkur orðið hálfviti í munn. Það er svo að sum orð tungumálsins eru mjög huglæg (subjektiv) án þess að einhver rökræn og mælanleg sjónarmið eru að baki. Þannig hefur orðið hálviti lengi verið notað og oft sem skammaryrði um vitgrannan mann sem auðvelt er að blekkja. Önnur merking þessa orð sem er eiginlega mun merkari kemur úr sómannamáli og þýðir vita sem logar aðeins af og til. Lengi vel var innsiglingamerki á Borgarholtsvegi vestarlega í Kópavogi tyllt ofan á tréstaur einn mikinn. Kópavogsbúar nefndu mannvirki þetta gjarnan hálfvita.

Mosi

Íslendingar engir hálfvitar